(Qax, Zaqatala) zirvə
(Bakı) parça növü
(Ordubad) xasiyyət. – Həsə:n tinyəti yaxşıdı
(Bolnisi) qarla qarışıq əsən külək. – Dağ başında tipi əsər
I (Oğuz, Şəki, Zaqatala) ləklər arasındakı torpaq arakəsmələr ◊ Tir vurmax (Oğuz) – suyun kənara axmaması üçün ləklər arasında arakəsmə düzəltmək
(Qarakilsə) 1. forma 2. xarici görkəm. – Tip-tipi nəyə oxşuyur?
(Ağdam) hasar
(Lənkəran) qamışlı bataqlıq
I (Ağdam, Gədəbəy, İmişli, Qarakilsə, Qazax, Qubadlı, Laçın, Sabirabad, Şəmkir, Tovuz) 1. nəsil 2. tayfa 3
(Şuşa) tərəf-tərəf, dəstədəstə. – Uşaxlar tirə-tirə oluf dalaşıllar
(İrəvan) arasıkəsilmədən yağan yağış. – O tirəboranda mən yoldaydım
(Zəngibasar) nifaq. – Elə eləmə: nən kin, aramızda tirəlix’ tüşsün heş nədən sarı
(Biləsuvar, Cəlilabad) kətmən. – Tirəlitənin ağzı kütəlib (Biləsuvar) ◊ Tirəlitəsini vırmax (Biləsuvar) – kətmənlə alağını vurmaq; dibini boşaltmaq
(Cəbrayıl) yabanı bitki növü
(Zaqatala) iriquyruq Dağıstan qoyunu cinsi. – Aldığımız tiriyları qat sürüyə, qoy otdasunnar
(Qax, Zaqatala) mətbəx
(Meğri) vurub yıxmaq. – Ayını tirre:p Tervənti quzayında, sifariş eler ki, mal gətirin
(Naxçıvan, Ordubad) 1. çətinlik 2. əziyyət. – Qardaş oğlı, biz tisbirrix’ çətinniyə, əziyətə deyərix’ (Naxçıvan) ◊ Tisbirriyə düşməx’ (Ordubad); 3
(Borçalı, Qazax) dumanlı havada yağan narın yağış. – Genə bu tisəx’ başdadı, gün üzünə həsrət qaldıx (Qazax)
(Ağdam, Borçalı, Şuşa) narın yağış yağmaq. – Genə başdıyıfdı tisəx’- ləməyə (Ağdam); – Neçə gündü tisəx’liyir, gün üzünə həsrət qalmışıx (Şuşa)
(Şəki) iyrənmək. – Aşdan da laf tiskinmişəm
(Xanlar) təkərdə topla şini birləşdirən hissə, təkərin dəndənəsi. – Tiş börkünən topun arasında oloy
(Şuşa) bayır, çöl. – Həsən tişarıda qaldı, mən içəri girdim; – Tişarıda niyə durursaη, içəri gəl
(Xanlar) araba təkərində dəndənə ilə şinin arasında olan qövsşəkilli taxta. – Tişbörk şinnən tiştərin arasında olur
(Ağdam, Şuşa) bax dişdəmə. – Şirin işmirəm ma: bir istikan tişdəmə ver (Ağdam); – Şirin çayı işməx’ olmur, bir tişdəmə versəη içərəm (Şuşa)
(Ucar) körpə qamış. – Tişədən hasar çəkirik qapıya; – Tişə böyüyəndə qamış olur
(Qazax) vəlin taxtasında alt tərəfdən açılmış oyuqlara keçirilən daş parçaları
(Zəngibasar) bıçqını, mişarı itiləmək. – Apar xizəri əmin tişəsin, gət gə
I (Gəncə) görünmək, bir qədər nəzərə çarpmaq. – Papağı elə tikif ki, tüxlərin arasınnan tikişi tişərir II (Ağdam, Bərdə, Mingəçevir) bax dişərməx’
(Qazax, Mingəçevir) bax ditdili. – Beyjə yaman titdili vardı (Qazax); –Titdilinin əlinnən yatmamışam (Mingəçevir)
(Borçalı, Gədəbəy, Meğri, Şəmkir, Şuşa) gözün qarasına düşən ağ ləkə. – Gözündə titə var onun (Borçalı) ◊ Titə tüşməx’ (Ağdam, Gədəbəy, Tərtər, Şəmkir
(Quba) tətik. – Tüfəngün titməği sınıtdu
(Lənkəran, Masallı) kiçik qazan
(Balakən) tənək, meynə
I (Qarakilsə, Laçın) nazik (paltar). – Söyuxdan ölürəm, əynim tiyədi, arxalığımın altınnan heş zad yoxdu (Laçın); – Əynimdə bir tiyə pencəx’ var (Qara
(Culfa, Çənbərək, Şərur) böyük qazan. – Tiyənnən bir aş bişirdix’ Novruz bayramında (Çənbərək); – Mevizi tiyəndə bişiririx’ (Şərur)
(Culfa) tava. – Tiyənçəni ver, qayqanax bişirim
(Çənbərək) beldə əmələ gələn ağrı, bel ağrısı ◊ Tiyəngi qalxmax (Çənbərək) – ağrı tutmaq. – Belimnən tiyəngi qalxıf
(Meğri) düşüncə. – Ramazan əvəzsiz oğlandı, heyif ki, tiynəti bikgə dardı
(Salyan) kələk, hiylə. – Gülşə:n to:- unnan hələm-hələm adam çıxəmməz ◊ Toa düşmək – aldanmaq. – Ürəyitəmiz adam tez toa düşər To: vermək (Cəlilabad,
(Qazax) bax tava. – To:ada süd, xörəx’ qayrellar
(Ağdaş, Gədəbəy, Qax, Qəbələ, Oğuz, Şəki, Tərtər, Zaqatala) bax tavasar. – To:asarı götü, qoyma yağı yammağa (Oğuz); – Atam bazardan to:asar almışdı (
(Naxçıvan) hamar olmayan, kələ-kötür
(Mingəçevir, Oğuz, Tərtər) uşaq oyunu adı. – Getdilər tofqallax oynamağa (Oğuz); – Tofqallax yaxşı oyundu (Tərtər)
(Füzuli) uşaq oyunu adı
(Şəki) toğlu, altıaylıq quzu. – Altı ay olanda toflu diyillər, altı ay keçəndə qoyın diyirıx
(Salyan) fırıldaqçı, kələkbaz. – Sə: qınamazdım, to:gir əlinə düşmüsən
I (Əli Bayramlı, Sabirabad, Salyan) çay kənarında qalın ağaclıq, meşə. – Sə:r gəl toğaydan odın gətirməğə gedək (Salyan) II (Bərdə) sahil
(Borçalı, Qazax) süpürgə düzəltmək üçün istifadə olunan yabanı bitki adı
(Astara) 20-25 qoyundan ibarət sürü. – Həsən kişinin on toğluluğ qoyunu variydi