(Şəmkir) kol bitkilərindən əmələ gələn təbii çəpər
(Şəmkir) yumru. – Sancıçiçəyi hündür olur, başı da belə tompa
I (Ağdam, Cəbrayıl, Göyçay, Mingəçevir, Şəki) iki qurdun birlikdə sarıdığı çıxar barama. – Tompal baramanın içində iki qurd olur (Ağdam); – Tompal bar
(Xaçmaz) qısaboylu və kök. – Küçədə tompus bir qız gəzirdi
(Şəki) döyənək. – Əyağımda tompuz var, incidir yaman məni
(Salyan) sakitləşmək. – İgnə vırılannan tomsalıb
(Karvansaray) kiçik tala. – Tomsuyamı gedirsəηiz?
(Salyan) adam çox olan yer, tünlük. – Adamların tonqalında yolu yarıb keçməg olmırdı
(Çənbərək) böyük topa, yığın. – Bü:n malatınqadan iki tonqar taxıl yığdıx
(Xaçmaz) bax tompus. – Tonpuz Əli kolxozda yaxşı işdiyədü
tontarını tökmək: (Oğuz) qaş-qabağını tökmək. – Niyə tonqaru: töküb oturmusan?
(Ağbaba) axsaq
(Balakən, Kəlbəcər, Tovuz, Şəki, Zaqatala, Zəngilan) 1. araba təkərində dəndənələrin uclarının birləşdiyi ağac hissə
(Zərdab) mədəcik (gövşəyən heyvanlarda)
(Kəlbəcər) tikanlı yabanı bitki adı
(Salyan) dərman bitkisi adı. – Topalağın sui uşaxları yatırmağçın davadı; – Topalağın köki fındığ boyda olır (Salyan)
I (Cəbrayıl, Kürdəmir, Qazax, Zaqatala) bax topalağ. – Çaya topalax salmısanmı? (Zaqatala); – Topalax çəltigin inkişafın alır (Kürdəmir) II (Tovuz) yu
(Culfa) bax tapan IV
(Ağdam) makara <sap>. – Tükannan iki ağ topara aldım
(Borçalı, Çənbərək, Meğri) bir yerə yığmaq, toplamaq, cəmləmək. – Öküzdəri toparra, Haştağıya çıxart (Çənbərək); – Quzuları o yannan bəri toparra (Bor
(Ordubad) əla növ buğda
(Bərdə) tikanlı yabanı bitki adı. – Topbuzu çamış ye:ir
(Qarakilsə) boyca gödək, kök adam
(Qax) tənbəl. – Ho topdunin birisidi
(Bakı) 1. aciz 2. qapazaltı. – Toplelə dögül ki, sa:tda vurursuz
(Lənkəran) balıq qursağı, balıq qovuğu
(Ağdaş) uşaq oyunu adı
(Qazax) kiçik qazan
(Ordubad) qadın geyimi adı. – Bibim yaşıl topuxlısın geydi
(Ordubad) pencəsiz uzun yun corab, boğazlıq. – Vələvirdə topuxlux yunnan toxunur
(Ordubad) alaq etmək üçün istifadə edilən alət. – Topurnan alax dərəllər
(Bakı) kök (uşaq)
(Salyan) avam. – Tor adamı başa salmağ çətindi
(Qazax) torağay
(Borçalı, Tovuz) torağay
(Ordubad) bax tolağayi. – Bizim to:uxlar toraqqayıdı
(Salyan) yaxşılaşmaq. – Axşam qızma:n içində yanırdım, indi biyaz toralmışam
(İmişli) kökəlmək. – Bekara ara verdi, görəjəx’sən bir çər quzu toralıf
(Ağcabədi, Ağdam, Ağdərə, Gədəbəy, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) axşam qaranlıq düşən vaxt ◊ Toran vurmax (Ağdərə) – qaranlıq düşmək
(Göyçay, Kürdəmir) yarpaqları baramaqurdu üçün istifadə edilmiş tut ağacının nisbətən iri budaqları. – Toratağı təndirə tökdüm (Kürdəmir); – Əli torat
(Culfa, Ordubad) hörümçək. – Atalar misalıdı: hansı il toratan çox olsa, bollux olar
(Tovuz) bax torabelçə
(Yardımlı) hörümçək. – Torçəkən evin çüncində çox oley
I (Xanlar) keçmişdə mal-qaranı yaylağa və qışlağa aparanda alınan vergi adı. – Qavaxlarda torpaxbasdını miravay yığırdı; – Gərəx’ torpaxbasdı vereydin
(Qazax) evin üsdə torpaq töküldükdən sonra divarın üstündən həmin torpaq bərabəri tikilən əlavə hörgü
(Ağdam, Bakı, Cəbrayıl, Qax, Laçın, Şuşa) kərə yağını dağ etdikdən sonra qabın dibində qalan çöküntü
tortagöz eləməğ: (Salyan) gözümçıxdıya salmaq. – Siz bı gədə: lap tortagöz eləmisüz
(Böyük Qarakilsə) hörümçək. – Ev torumçaynan doludu
(Lənkəran) bax toran
(Yevlax) hər hansı bir şeyi torbaya doldurmaq, yığmaq. – Dələməni torvalasax, süzülər pendir olar