Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • YELİNQAT

    (Quba) qozbel. – Səfər lap yelinqata uxşıyadi

    Tam oxu »
  • YELİNNƏMƏX’

    (Culfa, Gəncə, Xanlar, İmişli, İrəvan) doğum ərəfəsində yelini südlənmək, böyümək. – İnəx’lər yelinnədi (Gəncə); – Dügə yelinniyib deyini, qarnı şişib

    Tam oxu »
  • YELİNSƏMƏX’

    (Qazax, Mingəçevir) xarab olmaq. – Bu yemişə neçə gündü kün, nişan vurulub, indiyə yelinsəmiş olar (Qazax)

    Tam oxu »
  • YELİNSO:

    (Ucar) 1. yelin xəstəliyi 2. yelin xəstəliyinə tutulmuş (heyvan). – Yelinso: heyvanı mən qapımda saxlamaram

    Tam oxu »
  • YELİNSOY

    (Çənbərək, Kürdəmir, Qazax, Şamaxı) bax yelinso:. – Yelinsoy qoyun yarıtmır quzuyu (Çənbərək); – Yelinsoy qoyunu öldürə də bilər (Qazax) ◊ Yelinsoy ol

    Tam oxu »
  • YELİYESİMƏX’

    (Qazax) yelini böyümək. – Comuş yeliyesiyif xeyli, ombeş-i:rmi günə doğar

    Tam oxu »
  • YELKƏ

    (Cəbrayıl, Cəlilabad, Cənubi Azərbaycan, İmişli, Kürdəmir, Salyan) 1. yal (Cəlilabad, Cənubi Azərbaycan, Salyan)

    Tam oxu »
  • YELKƏLİ

    (Salyan) yallı (at). – Yelkəli at yaraşığlı olar

    Tam oxu »
  • YELKƏN

    I (Daşkəsən) yeltutan təpəlik. – Mallar bö:ələx’liyəndə yelkənə çıxallar II (Daşkəsən) lampada şüşə taxılan tor hissə

    Tam oxu »
  • YELQOVAN

    (Basarkeçər, Cəbrayıl) susuz yerlərdə bitən kol-bitki adı. – Küləy əsəndə yelqovan dağın başınnan dığırranıf gedir (Basarkeçər); – Yolun qırağında yel

    Tam oxu »
  • YELQUZ

    (Oğuz) yel xəstəliyi. – Habı nəm yerdə oturanda adamın bədənində yelquz olan şeydi

    Tam oxu »
  • YELLƏMƏX’

    (Füzuli, Cəbrayıl, Qazax, Tovuz) otlamaq. – Qoyunnarı yelləməyə qoyma, doldur arxaca (Tovuz)

    Tam oxu »
  • YELLƏMMƏK

    (Naxçıvan) məc. – acıqlanmaq, hirslənmək. – Üssümüzə nə belə çox yellənirsən?

    Tam oxu »
  • YELLƏNBIÇI

    (Salyan) kiçik yelləncək. – Uşağ yellənbıçıdan yıxıldı, qıçı əzildi

    Tam oxu »
  • YELLİ

    I (Naxçıvan, Şərur, Tovuz) məc. – acıqlı, hirsli. – Sə:knə gənə çox yellidi (Naxçıvan) II (Şəki) yel xəstəliyinə tutulmuş adam

    Tam oxu »
  • YELMƏ

    (Zəngilan) sac. – Yelmələru: yoluf yelə verrəm

    Tam oxu »
  • YELMƏŞİX’

    (Ağdam) qoyun xəstəliyi adı. – Yelməşix’ xəsdəliyi pis şeydi, tüşürdü qoyun tayfasın qırırdı

    Tam oxu »
  • YELMİQARA

    (Xocalı) yabanı bitki adı. – Yelmiqara da çiçəx’di, yaxşı çiçəx’di

    Tam oxu »
  • YELÖYÜ

    (Basarkeçər) çıxar, zibil. – Taxılı so:randa çoxu yelöyünə çıxdı

    Tam oxu »
  • YELPƏ

    I (Meğri) ətək. – Vəzir arvadın yelpəsinnən tutey, atey eşiyə II (Hamamlı) bax yelbə I

    Tam oxu »
  • YELPİX’

    (Qubadlı) xəstəlik adı, xroniki bronxit

    Tam oxu »
  • YELPİNCİ

    (Bakı) çarşab növü

    Tam oxu »
  • YELPİTMƏX’

    (Çənbərək) yelləmək. – Oğul, yorğanı yelpitmə, üşüyürəm

    Tam oxu »
  • YELPİZƏK

    I (Xanlar) bax yelbizək. – Səlmi cijinin yelpizəyi həmişə üzünə tökülür II (Mingəçevir) yelpik

    Tam oxu »
  • YELTƏLƏMƏX’

    I (Qazax) bərk tullamaq II (Çənbərək) yaxasından tutmaq. – İşbitirən genə Şıxalıyı yeltələdi apardı III (Cəbrayıl) tez-tez getmək

    Tam oxu »
  • YELTƏMƏ

    (Qax) yüngülxasiyyətli

    Tam oxu »
  • YELTƏMƏ-YELTƏMƏ

    (Qax) tələsik. – Sən yeltəmə-yeltəmə qedəndə bildim ki, bir iş çıxaracaxsın

    Tam oxu »
  • YELVƏ

    (Şəki) ildırım. – Yelvə çaxıf bərh yağış yağdı

    Tam oxu »
  • YELYELPƏNƏK

    (Qax) sürətlə. – Helə yelyelpənək qetdi

    Tam oxu »
  • YEMƏCƏ

    (Cəbrayıl) rüşvət

    Tam oxu »
  • YEMİLĞAN

    (Dərbənd) yemlik, yeməli südlü bitki

    Tam oxu »
  • YEMİŞ

    (Dərbənd, Tabasaran) meyvə. – Alma teregin kəsdim, yemiş vermiyədi (Dərbənd)

    Tam oxu »
  • YEMİŞBALASI

    (Zaqatala) balaca yemiş

    Tam oxu »
  • YEMLƏMƏ

    (Füzuli) gübrə. – Biz pambığa üş kərən yemləmə verdix’

    Tam oxu »
  • YEMSİMƏX’

    (Cəbrayıl, Meğri) azca axsamaq. – Qarakərə qoyun iki gündü yemsiyir (Meğri)

    Tam oxu »
  • YEMŞƏX’

    (Qazax) yaşmaq. – Yemşəyi qavaxlar tutardılar arvaddar

    Tam oxu »
  • YENCİX’-YENCİX’

    yencix’-yencix’ danışmax: (Ağcabədi) başa düşülməz tərzdə danışmaq. – Yencix’ – yencix’ danışma, aydın danış, başa düşüm

    Tam oxu »
  • YENCİMƏX’

    (Gəncə) sıxmaq. – Uşağı yencimə, isdidi

    Tam oxu »
  • YENDİRMƏX’

    (Axalsxi) yerə yıxmaq. – Əliynən İbiş güləşəndə Əliyə köməy eliyif, İbişi yendirdim

    Tam oxu »
  • YENG

    (Tabasaran, Zaqatala) paltarın qolunun ağzı. – Əhmət öz köynəginə yeng tikdirdi (Zaqatala); – Məşəyə udun eləma: kitəndə qastumun yengi cirilütdü (Tab

    Tam oxu »
  • YENGA

    (Balakən) əmiarvadı. – Əminğın arvadı olur yenganğ

    Tam oxu »
  • YENGALA

    (Oğuz) uşaq oyunu adı

    Tam oxu »
  • YENGƏ

    (Basarkeçər, Başkeçid, Böyük Qarakilsə, Goranboy, Qazax, Qax, Tovuz, Zaqatala) qardaşarvadı. – Yengəm bö:ün bizə:lmişdi (Basarkeçər); – Mənim yengəm b

    Tam oxu »
  • YENGƏYOLU

    (Gəncə) toyda yengəyə verilən bəxşiş. – Yengəyolu qıymatdı şeylərdən verilir

    Tam oxu »
  • YENGİ

    I (Bakı, Kürdəmir, Meğri, Şamaxı) təzə, yeni. – Yengi yetişən oğlandu u; – Yengi il, sağlığ olsun, gedər oxumağa (Bakı); – Ö:ə yengi getmişdim, çağırd

    Tam oxu »
  • YENGİLİ

    yengili başdan: (Ağdam, Füzuli) yenidən. – Durağ indi yengili başdan arx çəkəx’? (Ağdam); – O suyu yengili başdan təmiz bədirəyə <vedrəyə&G

    Tam oxu »
  • YENGİLMƏX’

    (Axalsxi) məğlub olmaq. – Düşmannar bizimnən davada yengildi

    Tam oxu »
  • YENGİYANI

    (Oğuz) toydan sonra təşkil edilən şadlıq məclisi, yığıncaq

    Tam oxu »
  • YEηMƏX’

    I (İmişli) məc. qudurmaq. – Ə, niyə yeηifsən? II (Başkeçid, Borçalı, Çənbərək) yarışda, oyunda udmaq, qalib gəlmək

    Tam oxu »
  • YENİ

    (Gəncə) növbəti il. – Sənin pulun yeniyə qaldı

    Tam oxu »