Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • ZOBALAĞ

    (Lənkəran) boyca kiçik, həm də hökmlü <adam>

    Полностью »
  • ZOBALAX

    (Cəbrayıl) toyuq və ya cücənin ayağına bulaşıb yumrulanan palçıq. – O cücənin ayağındakı zobalaxları qopart

    Полностью »
  • ZOBBAN

    (Salyan) böyük, iri. – Qəfər, sə:nçün zobban alma alacağam

    Полностью »
  • ZOBIRIN

    (Kürdəmir) yetişməmiş (meyvə). – Armıt hələ zobırındı

    Полностью »
  • ZOBRUXLAMAX

    (Füzuli) dərmək. – Zobruxluyuf töx’mə yerə

    Полностью »
  • ZOD

    I (Borçalı, Culfa, Gədəbəy, Qazax, Qarakilsə, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) gavahın. – Zod olmasa, kotan yerə batmaz (Borçalı); – Apar, hopa zod saldır (Şəmk

    Полностью »
  • ZODDAMA

    (İrəvan) başdansovdu ◊ Zoddama eləməx’ – başdansovdu eləmək. – Lap zoddama eləmisən ha:

    Полностью »
  • ZODDAMAX

    (Borçalı, Daşkəsən, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) itiləmək. – Kotan yerə getmer, aparem, zoddadem ağzını (Qazax); – Zoddadıηmı bizim baltıyı?

    Полностью »
  • ZODDAMMAX

    (Zəngilan) acıqlanmaq, hirslənmək. – Mə:m üsdümə nə zoddanırsaη, sözüη var, get özüynən danış

    Полностью »
  • ZODDİ

    (Naxçıvan) güclü, qüvvətli. – Bizim Navrız çox zoddidi

    Полностью »
  • ZODDU

    I (Gədəbəy, Qazax, Şuşa) hirsli, acıqlı. – Nə zoddu adamsıη, heş yaraşmer boy-puxunuηa (Gədəbəy); – A bala, nə yaman zoddu danışırsaη, yoxsa elə bilir

    Полностью »
  • ZODDU-ZODDU

    (Tovuz) hirsli-hirsli. – Zoddu-zoddu danışıf eləmə, sənnən qorxuf- eliyən yoxdu

    Полностью »
  • ZOĞ

    (Borçalı, Hamamlı) zolaq (kərəntinin biçdiyi otun əmələ gətirdiyi zolaq). – Kərənti piçer, zoğ qayrer (Borçalı)

    Полностью »
  • ZOĞALI

    (Şəmkir) müxtəsər; düzünə. – Biz zoğalı danışırıx; – Sözün zoğalısın de

    Полностью »
  • ZOĞALLAMAX

    (Hamamlı, Şuşa) uzunçuluq etmək, boş-boş danışmaq. – Ə:, sən dədəηin goru, az zoğalla, baş-beynim getdi (Şuşa)

    Полностью »
  • ZOĞAT

    (Meğri) bünövrə, özül. – Binədəli fağır bu damın zoğatın açanda çox əlləşdi

    Полностью »
  • ZOĞLAMAX

    (Hamamlı) dırmıqla topalamaq

    Полностью »
  • ZOXMA

    (Gədəbəy, Tovuz) bax zıxma. – Boş böyrümə bir zoxma vurdu, az qaldım öləm (Tovuz)

    Полностью »
  • ZOXMALAMAX

    (Zəngibasar) yumruqlamaq. – Böyrümü zoxmalama, bəsdi

    Полностью »
  • ZOQQA

    I (Salyan) böyük, iri. – Biz iri adama zoqqa adam di:rüg II (Kürdəmir) seçmə. – Ağacın zoqqasın özün əkdün, pisin mənə verdün

    Полностью »
  • ZOL

    I (Bakı, Cənubi Azərbaycan, Gədəbəy, İmişli, Kürdəmir, Qax, Salyan, Şamaxı, Tovuz) həmişə, daima. – İşə zol məyi yolleyırsan (İmişli); – O, zol köntö-

    Полностью »
  • ZOL-ZOL

    (İrəvan) zolaq-zolaq. – Yaxşı zol-zol parça vardı

    Полностью »
  • ZOLA

    (Basarkeçər, Çənbərək, Gədəbəy, Karvansaray, Qazax, Meğri, Ordubad, Şəmkir, Tovuz, Zəngilan) 1. qoz çırpmaq üçün uzun ağac (Gədəbəy, Qazax, Meğri, Ord

    Полностью »
  • ZOLABƏNT

    (Ordubad) tənəkləri bağlamaq üçün işlədilən şiv. – Biz tənəx’ləri zolabəntnən bağlarıx, küləx’ yıxmasın

    Полностью »
  • ZOLAX

    (Şəki) rəndənin bir növü. – Bizdə zolax rəndə yoxdu

    Полностью »
  • ZOLATA

    (Meğri) qoz çırpmaq üçün ağac. – Mən çıxım cəvizə, sən də altdan zolatanı ver mq:

    Полностью »
  • ZOLATAY

    (Balakən, Qax) iri, nəhəng

    Полностью »
  • ZOLHAY

    I (Balakən, Qax) iri, nəhəng II (Zaqatala) tez-tez. – Niyə zolhay o yana baxısan?

    Полностью »
  • ZOLLAMAX

    (Çənbərək, Kürdəmir, Qazax, Şamaxı, Tovuz, Zəngilan) gönü uzununa kəsmək, zolaq-zolaq kəsmək. – Gönü qurudub zollamağ lazımdı (Şamaxı); – Gönü qabaxca

    Полностью »
  • ZOLUBEŞDƏN

    (Cəbrayıl) saymazyana, ağayana. – Zolubeşdən uzanıfdı ojağın başında

    Полностью »
  • ZOM

    (Ağcabədi, Cəbrayıl, Kürdəmir, Zəngilan) ləklərin arasında düzəldilən kiçik tirə. – Kələmi ləkin zomuna şitillə (Zəngilan); – Ləkin zomun yaxşı qayırı

    Полностью »
  • ZOMAR

    (Füzuli) qış azuqəsi

    Полностью »
  • ZOMBURD

    (İrəvan) üzdə olan şiş

    Полностью »
  • ZOMBUT

    (Zəngibasar) yumruq. – Orduna bir zombut vurdu

    Полностью »
  • ZOMLAMAX

    (Tərtər) bənd düzəltmək, bəndləmək. – Bəşir, arxın qabağın zomla, tez gə bura

    Полностью »
  • ZOMURT

    (Xanlar) yetişməmiş, kal (meyvə). – Ay uşax, yemə, dəymiyif, hələ zomurtdu

    Полностью »
  • ZOMUT

    (Xanlar) bax zomurt. – Almanı yemə, laf zomurtdu

    Полностью »
  • ZONQUR VURMAX

    (Zəngibasar) zoqquldamaq. – Ətim a:rıdan zonqur vu:r

    Полностью »
  • ZOP

    (Qazax) 1. çox iri 2. güclü. – Abbas zop adamdı

    Полностью »
  • ZOPA

    (Kürdəmir, Qazax) iri, yoğun ağac

    Полностью »
  • ZOPALAMAX

    (Qazax) zopa ilə döymək. – Eşşəyi zopaladım, getmədi

    Полностью »
  • ZOPANAX

    (Meğri) qoz çırpmaq üçün ağac. – Mən çıxım cəvizə, sən də altdan zopanağı ver mq:

    Полностью »
  • ZOPIBAŞI

    (Ucar) zopıya oyununda başçı. – Zopıbaşı dəsdənin qabağında gedər

    Полностью »
  • ZOPIYA

    (Ucar) milli oyun adı, yallı. – Zopıya oyunu ancax toylarda olur ◊ Zopıya getməx’ – yallı getmək. – Oyunda on iki adam zopıya gedir

    Полностью »
  • ZOPU

    zopu təpbəx’: (Gədəbəy, Gəncə, Qazax, İrəvan) bax zopuya getməx’. – Nə zoru təpirsiηiz? (İrəvan); – Kişi öydən çıxıf deyin, gənə öydə zopu təpillər (Q

    Полностью »
  • ZOR

    I (Ağcabədi) ağır, çətin. – Bu, çox zor işdi, öhdəsinnən gəlmiyəjəx’səη II (Şəki) 1. çox 2. yaxşı. – Biyil zor baramamız olcaxdı; – Köçüf gəlmaxda laf

    Полностью »
  • ZORAPA

    (Cəbrayıl, Füzuli, Şəki, Zəngilan) zoğ, pöhrə. – Qurdu yayanda zorapeynan yayırıx (Zəngilan); – Bir çəngə zorapa olseydi, qurdu yayardıx (Cəbrayıl); –

    Полностью »
  • ZORAPALAMAX

    (Goranboy) zoğlamaq, pöhrələmək, zoğ atmaq. – Ağacın başını qırmışdım, indi elə zoralıyıf ki

    Полностью »
  • ZORNAXLAMAX

    (Çənbərək) cırmaq. – Piri üzümü yaman zornaxladı

    Полностью »
  • ZORRAMA

    (İmişli) güclü. – Üş-dört zorrama çahal gəldi haravanı çıxatdı

    Полностью »