Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • ÇUALLAMAX

    (Xanlar) çuvala yığmaq, doldurmaq. – Şadarə:tireydix’, şadaradan da çıxeydi taxıl, sonra bir yerə tığleydıx, soηra çualleydıx

    Tam oxu »
  • ÇUBUĞALTI

    (Şamaxı, İrəvan) külqabı. – Çubuğaltını ver (Şamaxı); – O çubuğaltını bəri gəti (İrəvan)

    Tam oxu »
  • ÇUCEY

    (Zaqatala) bax çöçüy. – Çuceyin əsgərdən kağızı gəlibdi

    Tam oxu »
  • ÇUDU

    (Quba) bax çodi

    Tam oxu »
  • ÇUGUN

    (Quba) samovarın altına qoyulan qab. – Get bayirdan çugunu gətir

    Tam oxu »
  • ÇUĞUL

    I (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Böyük Qarakilsə, Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Goranboy, Göyçay, Kəlbəcər, Xanlar, Qazax, Salyan, Şuşa, Tərtər, Tovuz) x

    Tam oxu »
  • ÇUĞULÇU

    (Şəmkir) xəbərçi

    Tam oxu »
  • ÇUĞULÇULUX

    (Tovuz) xəbərçilik. – Çuğulçuluğ eləmə, yekə oğlansan

    Tam oxu »
  • ÇUĞULLAMAX

    (Basarkeçər) (b a x məna) çuğulla divarın əyriliyini ölçmək, müəyyənləşdirmək. – Bax, bırda çuğul çuğulladı

    Tam oxu »
  • ÇUXUR

    (Bakı) emallanmış kiçik və dərin qab

    Tam oxu »
  • ÇUQQU

    (Qəbələ) qadın yaylığı. – Lalazar xala məclisdə çuqqusuz oturmuşdu

    Tam oxu »
  • ÇUL

    çul düşməx’: (Cəbrayıl, Mingəçevir, Salyan, Oğuz) yorulub əldən düşmək, taqətdən düşmək. – O qədir işdəmişəm ki, yap çul düşmüşəm (Cəbrayıl); – Gidif

    Tam oxu »
  • ÇULĞALAMAX

    (Şəki) bürümək, basdırmaq. – Qodüşdə qatıx çalıf üsdün çulğalamışam

    Tam oxu »
  • ÇULĞU

    (Gəncə, Qazax, Şamaxı) bax çulqu. – Haravanın çulğusu çıxıf (Gəncə); – Çulğu olmasa, təkər çıxar (Qazax); – Əyə, yavaş sür, çulğu çıxdı (Şamaxı)

    Tam oxu »
  • ÇULĞUDUZ

    (Qazax) qanmaz. – Çulğuduzun biridi, nə qaner

    Tam oxu »
  • ÇULQU

    (Daşkəsən, Goranboy, Şəmkir) təkərin çıxmaması üçün oxun ucuna keçirilən dəmir. – Qoyma çulqu düşdü, indijə təkər çıxar (Goranboy); – Çulqunu oxun baş

    Tam oxu »
  • ÇULLAMAĞ

    (Salyan) dağıtmaq, sağasola xərcləmək. – Pılın gərəg qədrin biləsən, hara gəldi çullamıyasan

    Tam oxu »
  • ÇULLAMAX

    (Çənbərək) sıx səpmək. – Taxılı oxarta çulluyuflar kın, içində yeriməy olmur

    Tam oxu »
  • ÇUM

    (Tovuz) kökündən çıxarılmış alaq otları. – Məhəllədəki çumları qıraxlara çıxardın

    Tam oxu »
  • ÇUMAÇƏ

    (Dərbənd) bax çumarça. – Nöüt getirmegə kitəndə yolda çumaçəmizin biri sinmişdi

    Tam oxu »
  • ÇUMARÇA

    (Tabasaran) samı. – Bir buyunduruğda dörd çumarça ulur, bir də kücəğaci

    Tam oxu »
  • ÇUMBUZ

    I (Başkeçid, Borçalı) çim. – Mən çumbuznan suyun qavağını kəsdim (Borçalı) II (Gəncə, Xanlar) bax çopuz

    Tam oxu »
  • ÇUMPUZ

    (Qazax, Şəmkir, Tovuz) 1. bax çumbuz I. – Çumpuz kəsin buzoyun damının üsdünə döşüyəx’ (Qazax) 2. kəsək

    Tam oxu »
  • ÇUR

    (Zəngibasar) borc. – Beş aşıx da çur verdim, genə də uduzdu

    Tam oxu »
  • ÇUŞ

    (Qazax) yuxu. – Çuş dəyişiriy olar

    Tam oxu »
  • ÇUŞ OLMAX

    (Qazax) rast gəlmək, tuş olmaq. – Yolda maηa çuş oldu

    Tam oxu »
  • ÇUŞBALAN

    (Xanlar) aşsüzən. – Çuşbalan irəllər də:rdix’

    Tam oxu »
  • ÇUTQU

    (Dərbənd, Quba, Mingəçevir, Şamaxı) bax çuqqu. – Qart xatın təzə çutqusun bağladı (Dərbənd); – Anam başına çutqu bağlamışdı (Şamaxı)

    Tam oxu »
  • ÇUVALDIZ

    (Meğri) böyük iynə, qıyıq. – Taxmişam, üde: çuvaldız cəcimin üsdündədi

    Tam oxu »
  • ÇUVUQQU

    (Şəki) qoz və ya tut çırpmaq üçün ağac. – Tutu tepiynən də çırparıx, çuvuqquynən də

    Tam oxu »
  • ÇUYUX

    (Basarkeçər) sıyıq. – Xamır çuyuxdu, kündə təndirdə durmur

    Tam oxu »
  • ÇÜ

    (İmişli, Salyan) paz, çüy. – Baltanın başına çü vır, çıxar dəgər uşağa (İmişli) Çü qoymağ – ara qarışdırmaq, ara vurmaq

    Tam oxu »
  • ÇÜDİ

    (Dərbənd, Tabasaran) bax çodi. – Müslümət ananın pişirən çüdiləri çux ləzətdü uladı (Dərbənd); – Çüdi ətdən də bişirilədü (Tabasaran)

    Tam oxu »
  • ÇÜLƏ

    (Lənkəran, Lerik, Yardımlı) çöp. – Bi dənə çülə ver, dişimi qurtdalayım (Lənkəran)

    Tam oxu »
  • ÇÜLPƏK

    (Göyçay) süzgəc. – Ayranı çülpəkdən keçir

    Tam oxu »
  • ÇÜMÜRÜX’

    (Çənbərək, Gədəbəy, Qazax, Tovuz) çürüdülmüş ayran, süd. – Çümürüyü torvuya töx’ (Çənbərək); – Asya bacı, köməy elə, bu çümürüx’ qazanın yerə qoyum (G

    Tam oxu »
  • ÇÜPƏ

    (Cəlilabad) çör-çöp. – Qıza, ged çüpə gəti tökim təndürə

    Tam oxu »
  • ÇÜRMÜX’

    (Zaqatala) bax çümürüx’

    Tam oxu »
  • ÇÜŞMƏ

    (Qazax) azmış, itkin düşmüş (heyvan). – Bu at çüşmədi, dörd aydı gəlif bizim ilxıya qarışıf, yə:si çıxmer

    Tam oxu »
  • ÇÜTQABAĞI

    (Bakı) bax cütqabağı. – Qabağlar arvaddar çütqabağı qoyardı

    Tam oxu »
  • ÇÜTRƏM

    (Gədəbəy) cüt, qoşa, birlikdə. – İki çovan yolda çütrəm gedər; – Qızılözən xımırçəx’nən çütrəm olor

    Tam oxu »
  • ÇÜV

    (Ağdərə) təkərin oxdan çıxmaması üçün oxun ucuna keçirilən dəmir

    Tam oxu »
  • ÇÜY

    I (Gəncə, Şəki, Zaqatala) bax çü. – O kötüyü çüynən yarmağ olar (Zaqatala); – Çüy olmasa, bu odun yarılmaz (Gəncə); Odunu çüynən yar (Şəki) II (Zaqata

    Tam oxu »
  • ÇÜYÜ

    (Daşkəsən) boyunduruğun ortasına keçirilən iki ağac. – Çüyü ağaşdan oloy; – Çüyüyü boyunduruğa vuroyrux kun, kağan ortadan qaşmasın

    Tam oxu »
  • ÇÜYÜDBAŞI

    (Ağdam, Cəbrayıl) şüyüd. – Qızım, get çüyüdbaşı yığ, dolmuya tökəx’ (Cəbrayıl)

    Tam oxu »
  • ÇÜYÜT

    (Qax, Qazax) bax çiyid II. – Çüyüt olmuyan doyğa pis dader (Qazax)

    Tam oxu »
  • ÇÜYÜTKƏ

    (Qazax) təkərin oxdan çıxmaması üçün oxun ucuna keçirilən dəmir. Dd

    Tam oxu »
  • DABA

    (Qax, Zaqatala) barsız

    Tam oxu »
  • DABALAĞ

    (Quba) badalaq ◊ Dabalağ vurmağ – badalaq vurmaq. – Güləşəndə bizdə bir-birinə dabalağ vurardılar Dabalağ gəlməg (Quba) – kələk gəlmək, aldatmaq

    Tam oxu »
  • DABAN

    I (Qarakilsə, Qazax) dəyirman daşının işini nizamlayan dəmir hissə. – Dabanı bərkit, daş düşər (Qazax); – Də:rmanın dabanın yendir, unu yaxşı üyüssün

    Tam oxu »