Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti

  • DƏN

    Farscadır, bizdə onun yerinə tarığ (və uruğ) kəlməsi işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DƏNƏVƏR

    Farsca dane və avər (dən gətirən) sözlərindən əmələ gəlib. Taxıla ve­ri­lən üçüncü suya “dən suyu” deyirlər

    Tam oxu »
  • DƏNG

    Əsli zəng kimi olub. Mənası “qulağa düşən səs” deməkdir. “Beynimi dəng ele­­mə” deyirik. (Bəşir Əhmədov

    Tam oxu »
  • DƏNİZ

    Belə güman olunur ki, bu söz duz kəlməsi ilə kökdaşdır, suyu şor olduğu üçün ona “dəniz” (duzlu) deyiblər

    Tam oxu »
  • DƏNLİK

    Quşların qida borusunun yoğun hissəsinə deyirlər. Fars dilindən keçmiş olan çinədan sözü bunun sinonimidir və hərfi mənası “dən qabı, dən kisəsi” demə

    Tam oxu »
  • DƏRBAZ

    Farsca əsli “darbaz”dır. “Kəndirbaz” (dar “ip”dir, baz “oynayan”) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DƏRBƏDƏR

    Farsca hərfi mənası “qapı-qapı (gəzən)” deməkdir (dər “qapı”dır). Di­dər­gin sözünün sinonimi kimi işlədilir, “evsiz-eşiksiz” deməkdir

    Tam oxu »
  • DƏRBƏND

    Bu yer Qafqaz Albaniyasına keçid üçün qapı rolunu oynayıb. Sözün dər hissəsi “dərə” anlamı ilə bağlıdır, bənd isə farscadır

    Tam oxu »
  • DƏRD ÇƏKMƏK

    Əsli dərd içmək kimi olub. Anadoluda “siqaret çəkmək” yerinə, “si­qa­ret içmək” deyirlər. (Bəşir Əhmədov

    Tam oxu »
  • DƏRDƏ DÜŞMƏK

    İfadədəki düşmək sözü tuş olmaq (yəni rastlaşmaq) feilinin də­yişmiş formasıdır, rusca “падать” mənasını verən düşmək sözü ilə heç bir əla­qəsi yoxdur

    Tam oxu »
  • DƏRDƏCƏR

    Dilimizdə südəcər, dərdəcər kimi sözlər mövcuddur. Qaynaqlarda əcər müstəqil söz kimi verilib və “yemək” anlamında izah olunub

    Tam oxu »
  • DƏRDMƏND

    “Dərdi çox olan” (dərdli) deməkdir. Fars mənşəlidir. –mənd komponenti arzumənd kimi sözlərdə də var, bizdəki –lı şəkilçisinin qarşılığıdır

    Tam oxu »
  • DƏRƏ

    Bəzi türk dialektlərində, qaqauzlarda “çay” deməkdir. Dərya (Amudərya..) da bununla bağlı ola bilər. Güman etmək olar ki, dərə və dərya (farslara türk

    Tam oxu »
  • DƏRİ

    Dərmək feili ilə qohumdur. Litva dilində mex sözü “kisə” deməkdir və rus dilinə də keçib. Qədim hind dilində də mex sözü olub və “qoyun” (baran) mənas

    Tam oxu »
  • DƏRİN

    Dərmək feili ilə bağlıdır, “çökəklik” (yəni “içinə şey doldurmaq mümkün olan”) anlamını verir. Dərmək feilindən törəmiş dəri sözü də “içinə şey yığıla

    Tam oxu »
  • DƏRNƏK

    Dərmək (toplamaq) feili ilə kökdaşdır. Bəzi türk dillərində məcmuə (jurnal) yerinə dərgi işlədirlər. Dərnək adamların bir toparda (qrupda) birləşərək

    Tam oxu »
  • DƏRS

    Ərəb sözüdür, müdərris, tədris, idris sözləri ilə eyni kökə malikdir. Təlim-tərbiyənin əsas təşkil forması kimi “müəyyənləşdirilmiş”, “normaya salınmı

    Tam oxu »
  • DƏRVİŞ

    Farscadır, ilkin mənası “dilənçi” deməkdir. Görünür, dər (qapı) sözü ilə qo­humdur (qapı-qapı gəzən)

    Tam oxu »
  • DƏRVİŞ ÇİLLƏSİ

    Dərvişlər pəhriz saxlamaq, qənaətlə dolanmaq, ibadətlə məşğul olmaq üçün 40 gün cəmiyyətdən uzaqlaşıb tənha həyat keçirirlərmiş

    Tam oxu »
  • DƏRZ

    Keçmişdə taxılı oraqla biçir və dərz halında belini bağlayırdılar. Dərz fars dilindən alınma sözdür, mənası “tikmə, bağlama” deməkdir

    Tam oxu »
  • DƏRZİ

    Fars mənşəlidir, dərz sözü ilə qohumdur. Bizdə tonçu (donçu) sözü işlədilib (don “paltar” demək olub)

    Tam oxu »
  • DƏSTƏK

    Fars mənşəlidir, dəst (əl) sözü ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DƏSTƏRƏ

    Farsca dəst (əl) və arra (mişar) sözlərindən əmələ gəlib, “əl mişarı” (kiçik mişar) deməkdir. (Bəşir Əhmədov

    Tam oxu »
  • DƏSTURAT

    Ərəbcə düstur sözünün cəm formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DƏVƏ KÜL GÖRSƏ

    Siçan yeni ilin gəlməsini görmək üçün dəvənin başına çıxır və birinci yeri tutur. Sonra qorxusundan küllükdə gizlənir

    Tam oxu »
  • DƏVƏDABANI

    Dialektlərdə düyəbanı kimi də işlədilir. Bu butkinin iri yarpaqları zahirən dəvənin pəncərəsinə oxşadığına görə belə adlanıb

    Tam oxu »
  • DƏYƏ

    Yaylaqda coma (əsli: koma), alaçıq və ya dəyə qururlar. Coma və alaçıq az fərqlənir: alaçıq comanın bir qədər mədəni formasıdır, yay fəsli üçündür

    Tam oxu »
  • DƏYƏNƏK

    Dəymək feilindən düzələn isimdir. Döyənək qəlibi üzrə əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DƏYİRMAN

    ”Bir yerdə fırlanmaq”mənasını əks etdirən təqir sözü olub. Təkər sözü də etimoloji baxımdan “dəyirmi”deməkdir

    Tam oxu »
  • DƏYMƏL

    Gözü dəyməl adamdır deyirik. Sağmal, dadamal kimi sözlərdə -mal2 şə­kil­çisi feildən ad (sifət) düzəldir

    Tam oxu »
  • DƏYYUS

    Mənbələrdə dəyi (yalan) və gəz sözlərinin birləşməsi kimi verilib (dəyi-gəz). Deməli, “yalançı” anlamı ilə bağlıdır

    Tam oxu »
  • DƏZGAH

    Farsca əsli dəstgah kimidir. İlkin mənası “əl yeri” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DIBIR

    İki yaşlı erkək keçiyə (bəzən “seyiz” anlamında da işlədilir) deyirlər. Seyiz funk­siyalı dıbır axta olur

    Tam oxu »
  • DIQQILI

    Farsca bambalaca (bapbalaca) sözünün mənasını verən kuçulu kəlməsinin təhrifi ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov

    Tam oxu »
  • DIRMAN

    Törəmə kökü dırma sözüdür (müqayisə et: dırman və dırmaş), ilkin kök isə dır kəlməsi olub və dırnaq, dırmıq, daraq sözləri ilə qohumdur

    Tam oxu »
  • DIRNAQ

    Bu sözlə qohum olan aşağıdakı kəlmələr mövcud olub: tırna(maq) (чесать), duş darağı (pipik; rusca: “гребень”), əl darağı (кисть руки), ayaq darağı (пе

    Tam oxu »
  • DIŞARI

    Dış kəlməsi iç sözün antonimidir, arı hissəsi yer kəlməsinin dəyişmiş for­masıdır (dış yer çevrilib dışarı olub)

    Tam oxu »
  • DIZIXMAQ

    “Qaçmaq” mənasını əks etdirən tez feili mövcud olub. Tez sözündən bez­mək və bezikmək qəlibi üzrə tezikmək əmələ gəlib, o da dızıxmaq şəklinə düşüb

    Tam oxu »
  • DİABAZ

    yun. diabas – parçalanan

    Tam oxu »
  • DİAMANT

    fr. diamant – almaz

    Tam oxu »
  • DİANA

    Romada ov allahının adı (Apollanın bacısı) olub. Latın sözüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DİASPORA

    yun. diaspora – səpələnmə

    Tam oxu »
  • DİASTROFİZM

    yun. diastropho – çevirmə, qırılma

    Tam oxu »
  • DİATOMİT

    lat. diatomeae – diatom yosunlar

    Tam oxu »
  • DİBİR

    Dibirovlar nəsli var. Dibir (debr) sözü dəmir kəlməsinin dəyişilmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DİDAR

    Fars mənşəlidir, didə (göz) sözü ilə bağlıdır, “üz”, “görmə” mənalarında işlədilir. -ar bizdəki -ış şəkilçisisinin fars dilindəki qarşılığıdır, rəftar

    Tam oxu »
  • DİDƏ

    Farsca didən (görmək) məsdəri ilə qohumdur, “göz” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DİDƏRGİN

    Farscadır. Farslarda digərqun sözü də var, “başqalaşma” (digərləşmə) anlamında işlədilir. Didərgin “qapı-qapı gəzən” deməkdir, digərqun sözünün dəyişm

    Tam oxu »
  • DİDMƏK

    Əsli düytmək kimi olub, təxminən “daramaq, hissələrə bölmək” anlamında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • DİFDİK

    Bax: tiftik.(Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »