Nə cür sözünün sadələşmiş formasıdır. İndi nə üçün sözü də tədricən neçin formasına düşməkdədir: Sirrim huzuruna bəyan –bəyandı, / Neçin qəbul olmaz n
Bu sual əvəzliyi nə sözü və -çə ədatının birləşməsindən düzəlib, nəçə (nə qədər?) kimi olub, sonra neçə şəklinə düşüb
yun. nephele – bulud
yun. nephos – bulud + yun. skopeo – müşahidə edirəm
yun. nephros – böyrək, qədimdə nefritin böyrək xəstəliklərini müalicə etməsi güman olunurdu
Qədim (e.ə IX-VI əsrlər) Midiya dilinə məxsus (nafata kimi olub) sözdür, ilkin mənası “sızıb üzə çıxan” deməkdir
Ərəb mənşəlidir, nəhr (çay) sözü ilə kökdaşdır, Türk dillərində nehrə yerinə, qobe, göbə, atıq işlədilib (“gəbərmək”lə qohumdur)
ing. neck – boyun, boğaz
yun. nektos – üzən + yun. benthos – dərinlik
yun. nektos – üzən, üzəyən
yun. neos – yeni
yun. neo – yeni + yun. biontos – yaşayan
yun. neos – yeni + yun. genos – yaş
yun. neos – yeni + yun. lithos – daş
yun. neos – yeni + yun. tektonika – tikili
Nə və eləmək kəlmələrinin birləşməsindən əmələ gəlib. Bitişdirici y samiti həmişə özündən əvvəlki açıq saitin qapalı saitə keçməsinə səbəb olur (müqay
Nur sözü ilə qohumdur, “işıqlandıran” deməkdir, ərəbcədir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yun. neuron – əsəb + lat. lingua – dil
İnkar bağlayıcısı kimi farscadır, eyni formalı sual əvəzliyi öz sözümüzdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qədim zamanlarda aş sözü “plov” mənasında işlədilməyib, bütövlükdə “azuqə, xörək, yemək” anlamlarını əks etdirib
Ərəb sözüdür, “peyğəmbər” deməkdir (cəm forması “ənbiya”dır). Peyğəmbər isə farscadır. (Bəşir Əhmədov
İmam Əlinin dəfn olunduğu yerin adıdır. Nəcəf qulu “Əlinin qəbrinin qulu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə, “dinin ulduzu” deməkdir (dinin qorunmasında ulduz kimi parlayan). Nücum və din sözlərindən əmələ gəlib
Dilimizdə insan bildirən sözlər kim? sualına cavab verdiyi halda, bəzən nə? sualı da özünü göstərir: Əli sənin nəyindir? Atan nəçidir? və s
Farsca “görünməyən” deməkdir. Nəticənin uşağına nədidə deyirlər (bizdə kötücə sözü işlədilib). Farsca didən (görmək) məsdərinin qrammatik əsası bin sö
Ərəbcədir “qazanc” mənasında işlədilir. Mənafe sözü də buradandır. Eyni qayda ilə müdafiə sözü də dəf (etmək) sözü ilə kökdaşdır
Ərəb mənşəlidir, “adam” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir, tənəffüs sözü ilə eyni kökə malikdir. Bizdə nəfəs sözünün əvəzinə tin (din) və soluq kəlmələri mövcud olub
Ərəb mənşəlidir, “avaz” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir, nəhayi (sonuncu) sözündən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, cəmi “ənam”dır, “bolluq” deməkdir. Nəimi adı da buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir, “nəql edən” deməkdir. Nağıl sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə nağıl, naqil sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Nənə, няня kəlmələri ilə qohumdur, “qidalanma” anlamı ilə bağlıdır. Alban dilində nəm-nəm “yedirtmə” deməkdir, məmə mənası da qeydə alınıb
Ərəb sözüdür (əsli: ləm -mim), l və m hərflərinin adlarıdır. Mənası “danışma!, sus!” demək olub, lakin indi bir qədər başqa anlamı əks etdirir: “nara
Sual əvəzliyinin (nə?) təkrarından əmələ gəlib. -mə hissəsi qədim türk dillərində və bağlayıcısının vəzifəsini yerinə yetirib (bu, özünü dar –ma –dağı
Farsca nam (ad) sözü ilə bağlıdır, “adlı-sanlı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars mənşəlidir. Höyüş isə mənbələrdə “nəm”, “su” anlamında işlədilib. Öz sözümüzdür. (Bəşir Əhmədov
Serb dilində bu söz “ana”, polyak dilində “dayə”, hind dilində “ana”, alban dilində “qidalandırıcı (dayə)”, bolqar dilində “xala”, fin dilində “məmə
Fars sözüdür, “yuxarıdan asılmış yüyrük” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Nər birhörgüclü güclü erkək dəvədir, heyvanlar aləmində belə bir təbii əxlaq var: cinsi əlaqə vaxtı yalnız güclülərin ata olmağa haqqı çatır, ona görə
Fars mənşəlidir. Əsli nərdüban kimidir. Bizdə ağmaq (yüksəlmək) feili olub və ondan ağınğac (nərdivan) sözü əmələ gəlib
Yunan sözüdür. Əfsanəyə görə, gözəl bir oğlan suda əksini görür, özünə vurulur, donub qalır. Oradan çıxan çiçəyə nərgiz (donmuş) adı verilir
Ərəb sözüdür, ”əcdadı bir olan qohumlar”, yəni “tirə” deməkdir. Tənasul (orqanı) kəlməsi də onunla kökdaşdır
Ərəbcə “dinin köməkçisi” deməkdir. Xəsrəddin isə “dinə xəsarət gətirən”dir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “Allahın köməkçisi” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə nahiyyə sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca nəvaxtən (əzizləmək) məsdəri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Nəvə, nəticə, nəbibə, nədidə kimi sözlər alınmadır. Bizdə nəvə yerinə uruğ, torun (törəmək), axtıq işlədilib, Kötücə, yadıça, iticə, tullançı kəlməl
Farsca neveştən (yazmaq) məsdəri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)