Толковый словарь азербайджанского языка

  • ÜMDƏ

    sif. [ər.] Ən əsas, ən mühüm, başlıca, birinci. Ümdə məsələ. Ümdə vəzifə. – [Nuxulular:] Əvvələn, o cənabın ziyarəti ümdə mətləbdir

    Полностью »
  • ÜMƏRA

    is. [ər. “əmir” söz. cəmi] klas. Əmirlər, hakimlər. Sən dur ayaq üstə, demə bir söz ümərayə; Caiz deyil insanca danışmaq füqərayə

    Полностью »
  • ÜMİD

    is. 1. Arzu edilən bir şeyin ola biləcəyinə inanma və bu inamdan doğan daxili fərəh, xatircəmlik hissi; güman

    Полностью »
  • ÜMİDGAH

    is. klas. Ümid bağlanılan yer və ya adam. Vüsalə rəğbətim artır çəkəndə hicr qəmin; Xilasi-yol dilərəm öz ümidgahimdən

    Полностью »
  • ÜMİDLƏNDİRMƏ

    “Ümidləndirmək”dən f.is

    Полностью »
  • ÜMİDLƏNDİRMƏK

    f. Ümidvar etmək, ümid vermək, arxayın etmək

    Полностью »
  • ÜMİDLƏNMƏ

    “Ümidlənmək”dən f.is

    Полностью »
  • ÜMİDLƏNMƏK

    f. Ümidvar olmaq, ümid bəsləmək, ümid etmək, arxayın olmaq

    Полностью »
  • ÜMİDLİ

    sif. 1. Bir işin yaxşı qurtaracağına ümid verən; ümidverici. Ümidli məsləhət. – [Qəhrəman] o gözlərdə, o dodaqlarda silinməz, ümidli və səmimi bir təb

    Полностью »
  • ÜMİDSİZ

    sif. və zərf 1. Heç bir ümid verməyən, ümid edilməyən, arxayın etməyən. Ümidsiz cavab. 2. Ümidini kəsmiş, məyus, naümid

    Полностью »
  • ÜMİDSİZCƏ

    zərf Ümidsiz halda, ümidini itirmiş halda, ümidsizliklə. Ümidsizcə cavab vermək. – Bu xain və rəhmsiz zərbə ümidsizcəsinə qayalar arxasında can çəkişə

    Полностью »
  • ÜMİDSİZCƏSİNƏ

    zərf Ümidsiz halda, ümidini itirmiş halda, ümidsizliklə. Ümidsizcə cavab vermək. – Bu xain və rəhmsiz zərbə ümidsizcəsinə qayalar arxasında can çəkişə

    Полностью »
  • ÜMİDSİZLİK

    is. Heç bir ümid olmadığı hal; naümidlik. [Kamran:] O çöhrələrdə, o gözlərdə ümidsizlikdən bir əsər varmı? H

    Полностью »
  • ÜMİDVAR

    sif. 1. Ümidli, ümid edən. □ Ümidvar etmək – bax ümidləndirmək. Ümidvar olmaq – 1) ümid etmək, arxayın olmaq

    Полностью »
  • ÜMİDVERƏN

    sif. 1. Bəslənilən ümidi doğruldacaq, gələcəkdə kamil bir insan olacağına ümid bəslənilən, gələcəyi olan

    Полностью »
  • ÜMİDVERİCİ

    sif. 1. Bəslənilən ümidi doğruldacaq, gələcəkdə kamil bir insan olacağına ümid bəslənilən, gələcəyi olan

    Полностью »
  • ÜMMAN

    is. [ər.] 1. Böyük dəniz, dərya, okean. Bir fırtına quşu olub; Baş vurmuşam ümmanlara; Dənizdə dürr axtarmışam

    Полностью »
  • ÜMMƏT

    is. [ər.] 1. Xalq, camaat. Açdın gözünü rəncü məşəqqət görəcəksən; Millətdə qəm, ümmətdə küdurət görəcəksən

    Полностью »
  • ÜMUM

    is. [ər.] Hamı, hamısı. Ümuma aid məsələ. – [Anisimin] ixtirası keçmiş, ümumun təqdirini qazanmışdı. S

    Полностью »
  • ÜMUMBƏŞƏRİ

    sif. [ər.] Bütün adamlara, bütün bəşəriyyətə xas olan, aid olan, bütün insanlar üçün əhəmiyyəti olan

    Полностью »
  • ÜMUMDÜNYA

    is. [ər.] Bütün dünyaya, dünyanın bütün ölkələrinə aid. Ümumdünya əhəmiyyətli kəşf. Ümumdünya konqresi

    Полностью »
  • ÜMUMƏN

    zərf [ər.] Ümumiyyətlə, ümum, hamı. Sürməkdə idi şiddət ilə hökmünü zülmət; Qalmışdı qaranlıqda ümumən bəşəriyyət

    Полностью »
  • ÜMUMXALQ

    is. [ər.] Bütün xalq üçün ümumi, bütün xalqa aid. Ümumxalq mülkiyyəti. Ümumxalq bayramı

    Полностью »
  • ÜMUMİ

    sif. [ər.] 1. Ümuma, hamıya aid olan; hər şeyi, hamını əhatə edən, qavrayan. Ümumi seçki hüququ. Ümumi tərk-silah

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞDİRİLMƏ

    “Ümumiləşdirilmək” dən f.is

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞDİRİLMƏK

    “Ümumiləşdirmək” dən məch. Həyatdan, taledən şikayət, narazılıq, giley-güzar, etibarsızlıq kimi cəhətlər bayatılarda elə ümumiləşdirilmişdir ki, onun

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞDİRMƏ

    1. “Ümumiləşdirmək” dən f.is. 2. Ayrı-ayrı faktları, hadisələri müşahidə və öyrənmək nəticəsində hasil olan ümumi fikir, mülahizə; ümumi nəticə

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞDİRMƏK

    f. 1. Bir yerdə birləşdirmək, vahid bir küll halında birləşdirmək. [Firəngiz Muxtara:] Mənə elə gəlir ki, yazıçı hekayəsində xalqımızın müdrik fəlsəfə

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞMƏK

    f. 1. Bir yerdə, bir ümumi şeydə birləşmək. 2. Ümumi olmaq, eyni dərəcədə hamıya, bütün cəmiyyətə məxsus olmaq; ictimailəşmək

    Полностью »
  • ÜMUMİLİK

    is. 1. Ümuma, hamıya və ya çoxusuna aid olma; ümumiyyət. 2. Birlik, ayrılmazlıq, uyğunluq. Nöqteyinəzərlərin ümumiliyi

    Полностью »
  • ÜMUMİYYƏT

    [ər.] bax ümumilik 1-ci mənada. [Xamburabi:] Çünki cəmiyyət ümumiyyət, fərd isə xüsusiyyət deməkdir. Çəmənzəminli

    Полностью »
  • ÜMUMİYYƏTCƏ

    dan. bax ümumiyyətlə. Ümumiyyətcə, o, hazırlıqlı tələbədir

    Полностью »
  • ÜMUMİYYƏTLƏ

    1. Deyilənləri yekunlaşdırıcı, ümumiləşdirici ara söz kimi işlənir. Ümumiyyətlə, “Molla Nəsrəddin” susmağı bacarmırdı, o, etiraz etmək üçün doğulmuşdu

    Полностью »
  • ÜMUMQOŞUN

    is. və sif. Bütün qoşun növləri üçün ümumi, vahid olan, bütün qoşun növlərini qavrayan. Ümumqoşun taktikası

    Полностью »
  • ÜMUMMİLLİ

    sif. [ər.] Bütün millət üçün ümumi olan, bütün millətə aid olan. Ümummilli dil. Ümummilli bayram

    Полностью »
  • ÜMUMRAYON

    is. [ər. ümum və fr. rayon] Bütün rayon üçün ümumi, bütün rayona aid. Ümumrayon iməciliyi

    Полностью »
  • ÜMUMRESPUBLİKA

    is. [ər. ümum və lat. respublika] Bütün respublika üçün ümumi, bütün respublikaya aid. Pambıq əkinlərinə ümumrespublika baxışı

    Полностью »
  • ÜMUMŞƏHƏR

    is. [ər.] Bütün şəhər üçün ümumi, bütün şəhərə aid. Ümumşəhər partiya konfransı. Ümumşəhər kitabxanası

    Полностью »
  • ÜMUMTƏHSİL

    sif. [ər.] Xüsusi deyil, ümumi təhsil verən. Ümumtəhsil məktəbləri

    Полностью »
  • ÜMUR

    is. [ər. “əmr” söz. cəmi] klas. İş, vəzifə. [Yusif Sərrac] naçar ümuri-səltənətin icrasına iqdam etdi

    Полностью »
  • ÜN

    is. qəd. Səs, səda. Ünümdən titrədi tamam vilayət; Eylə sandılar ki, qopdu qiyamət. M.P.Vaqif. Kədərli keçirdi dustağın günü; Gecə musiqisi bayquşun ü

    Полностью »
  • ÜNAS

    is. [ər.] klas. Qadın, arvad. [Hacı Mehdi:] Mən dünən hamamdan qayıdan vaxt bir ünas tayfasına rast gəldim

    Полностью »
  • ÜNQA

    is. [ər.] bax simurq

    Полностью »
  • ÜNLƏMƏK

    f. Səsləmək, çağırmaq

    Полностью »
  • ÜNS

    is. [ər.] 1. klas. İnsan, bəşər, adam. 2. bax ünsiyyət. □ Üns bağlamaq (salmaq, tutmaq) – bax ünsiyyət bağlamaq (salmaq, tutmaq) (“ünsiyyət”də)

    Полностью »
  • ÜNSİYYƏT

    is. [ər.] 1. Qarşılıqlı münasibət, əlaqə, yaxınlıq, ülfət. Hələ bir-birini tanımayan adamlar heç xəbərləri olmadan bir-birinə yaxınlaşır, onların aras

    Полностью »
  • ÜNSİYYƏTLİ

    sif. Adamlarla çox tez yaxşı münasibət yarada bilən; adamayovuşan, istiqanlı, mehriban. Ünsiyyətli adam

    Полностью »
  • ÜNSİYYƏTSİZ

    sif. Adamlarla münasibət yarada bilməyən; adamayovuşmaz, qanısoyuq. Ünsiyyətsiz adam

    Полностью »
  • ÜNSÜR

    is. [ər.] 1. Qədim materialist fəlsəfədə: təbiətin, bütün şeylərin, hadisələrin bünövrəsini təşkil edən əsas tərkib hissələrindən biri (od, su, hava,

    Полностью »
  • ÜNVAN

    is. [ər.] 1. bax adres 1 və 2-ci mənalarda. [Maral] çox sağ ol! – dedi və ünvanını verərək Qara kişini Bakıya, evinə qonaq çağırdı

    Полностью »