məch. Atdan və s.-dən düşüb piyada getmək. [Adil və Aqil] bir ehtiram və üzr əlaməti olaraq, atdan düşüb piyadalandılar
is. 1. Piyada olma; piyadanın vəziyyəti. Piyadalıq dəliləri əldən-dildən saldı. “Koroğlu”. 2. məc. Biliksizlik, məlumatsızlıq, bilik cəhətdən kasıblıq
is. [fars.] Ağzı gen, dibi dar balaca içki qabı; qədəh. Su piyaləsi. – [Pəri Cadu:] Doldur piyaləni, anadan olandan indiyə kimi mən belə kefi görməmiş
sif. Gözləri iri və girdə. Piyaləgöz qız. – Biri qara dedi, biri alagöz; Bu, ceyrangöz dedi, o, piyaləgöz
[rus. пьяный] dan. Sərxoş, kefli. Adam var anlamır, danışır sözün; İçməmiş piyandı, itirib özün. Aşıq Ələsgər
“Piyləmək”dən f.is
f. Müalicə və b. məqsədlərlə bədənə və ya onun bir yerinə piy sürtmək, piy çəkmək. Uşağı piyləmək. – Ballı xala keçi piyi axtarırdı ki, Qulunu piyləsi
“Piyləndirmək”dən f.is
f. Kökəltmək. □ Qarnını (göbəyini) piyləndirmək – çoxlu yağlı, qidalı şeylər yeyərək kökəlmək. [Paşa bəy Fərruxa:] Mən sənə ümidəm, sən də göbəyini pi
1. “Piylənmək”dən f.is. 2. Kökəlmə. Ev heyvanlarının piylənmə; yetişmə meyli bol yemlənmənin nəticəsidir
1. məch. Piy sürtülmək. 2. qayıd. Çox kökəlmək. Erkəklər piyləndi
“Piyləşmək”dən f.is. Alkoqolun təsirindən ürək əzələlərində piyləşmə əmələ gəlir ki, bu da fiziki işlə məşğul olmaq üçün çətinlik törədir
bax piylənmək 2-ci mənada
sif. 1. Kök, piyi olan. Piyli qoyun. 2. Yağlı, çox piyi olan. Piyli ət. 3. Tərkibində piy olan, piy vurulmuş
is. 1. Köklük, köklük dərəcəsi. Keçinin piyliliyi. 2. Yağlılıq, yağlılıq dərəcəsi. Ətin piyliliyi
sif. 1. Arıq, piyi olmayan. Piysiz quzu. 2. Yağsız, yavan. Piysiz ət
sif. Yağsızlıq, arıqlıq, yavanlıq. Ətin piysizliyi
is. [fr.] Tavana və ya divara bərkidilmiş elektrik lampaları örtüsü
[lat. plagium – oğurlanmış] Başqasının əsərini öz əsəri kimi vermə və ya müəllifi göstərilmədən başqasının əsərindən istifadə etmə; ədəbi oğurluq
[lat.] Plagiatla məşğul olan adam
is. Plagiatla məşğul olma (bax plagiat)
[lat. placatum – şəhadətnamə] Küçə və ya ictimai yerlərdə təbliğat, məlumat və ya reklam məqsədi ilə asılan qısa mətnli iri şəkil, böyük elan
is. Plakat çəkən rəssam. Plakatçıların sərgisi. // Sif. mənasında. Plakatçı rəssamlar
[lat. planus – səth] 1. Bir şeyin (yer, tikinti, qurğu və s.-nin), tənasübləri saxlanılmaqla müəyyən masştabda kağız və s
[fr.] Yuxarıya qalxan hava axınının köməyi ilə havada süzən motorsuz uçucu aparat
is. Planerçiliklə məşğul olan idmançı; planer pilotu. Bu vertolyotlardan əllərində çiçək dəstələri olan təyyarəçi, planerçi və paraşütdən qızlar düşdü
bax planerizm
[fr.] bax planerçi. [Reyhan:] Bir dəfə Şamxordan, planeristlər yarışından bizi Bakıya apardılar. Mir Cəlal
[fr.] Planerlərdə uçmaq işi, planer idmanı ilə məşğul olma
[fr. planeur və yun. dromos] Planerlərin durması və qalxması üçün meydança
[yun. planetes – dolaşan] Günəşin ətrafında fırlanan və Günəş işığının inikası ilə işıqlanan göy cismi; səyyarə
[yun.] 1. Qübbəvari ekranda planet və başqa göy cisimlərinin yerini və hərəkətini göstərən cihazlar sistemi, qurğu
“Planlamaq”dan f.is
f. dan. Planını çəkmək, planını almaq, planlaşdırmaq
“Planlaşdırılmaq”dan f.is
məch. Planı alınmaq, planı çəkilmək, planı tərtib edilmək. [Şirzad:] Məhsuldarlıq planlaşdırılarkən bütün imkanlarımız nəzərə alınmamışdır
“Planlaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Tikinti, qurğu və s.-nin planını və ya layihəsini tərtib etmək, hazırlamaq, planlamaq. Binanı planlaşdırmaq
sif. Əvvəlcədən müəyyənləşdirilmiş plana əsasən həyata keçirilən, plan üzrə olan. Planlı təsərrüfat. Planlı təchizat
is. Bir şeydə plan olması, bir şeyin plana tabe olması; müntəzəmlik, sistemlilik, mütəşəkkillik
sif. Əvvəlcədən müəyyənləşdirilmiş plana əsaslanmayan, plan üzrə olmayan, plana tabe olmayan. Plansız tikinti
is. Planın olmadığı hal, plana uyğun gəlməmə, plan üzrə olmama; qeyrimüntəzəmlik, qeyri-mütəşəkkillik
[fr.] 1. geod. Çertyoj kağızını sərib üstündə işləmək üçün dördbucaq xüsusi taxta lövhə. Planşetlərin qar kimi ağ üzündə incə xətlərlə müxtəlif işarəl
[lat. plantatio – əkin] 1. Müəyyən kənd təsərrüfatı məhsulu (məs.: şəkər qamışı, pambıq, çay, qəhvə və s
[lat.] Plantasiya (1-ci mənada) sahibi
[alm.] 1. Sərnişinə vaqonda nömrələnmiş yeri tutmaq hüququ verən sənəd. 2. dan. bax plaskartlı 2-ci mənada
sif. 1. Plaskartı olan. Plaskartlı bilet. 2. Plaskart üzrə sərnişinə verilən. Plaskartlı yer
is. 1. Dərmanlı parçadan lent, məlhəm. 2. Dərinin deşilmiş yerini tutmaq üçün müvəqqəti yamaq
[yun.] 1. “Plastika”dan sif. Plastik incəsənət (heykəltəraş). // Xarici həcmi, formanın həmahəngliyi, müntəzəmliyi, ifadəliliyi ilə əlaqədar olan