Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ÖVLADLIQ

    is. 1. Övladın ata-anaya qohumluq münasibəti. 2. Övladın ata-ana qarşısındakı vəzifəsi. Övladlıq borcu

    Tam oxu »
  • ÖVLADSIZ

    sif. Övladı, uşağı olmayan; oğul-uşaqsız, sonsuz. Övladsız ailə

    Tam oxu »
  • ÖVLADSIZLIQ

    is. Övladın olmadığı hal; oğul-uşaqsızlıq, uşağı olmama, sonsuzluq. Bu arvadın dünyada övladsızlıqdan başqa bir qəm-qüssəsi yox idi

    Tam oxu »
  • ÖVLİYA

    is. [ər. “vəli” söz. cəmi] Həyatını Allah yolunda sərf edərək ona yaxınlaşmağa nail olmuş müqəddəs şəxslər

    Tam oxu »
  • ÖVRAQ

    is. [ər. “vərəq” söz. cəmi] klas. Kağız vərəqləri; yazılar. Yığ övraqın, qələmdanın; Həlakətdən qutar canın

    Tam oxu »
  • ÖVRƏ

    is. Bəzi adamlarda: bir para şeyləri yedikdə bədənlərində əmələ gələn səpki, qızartı

    Tam oxu »
  • ÖVRƏT

    is. [ər.] köhn. 1. Arvad, zövcə, həyat yoldaşı. Sağ tərəfdən hacının övrəti əyləşib əlində dəsmal. Ə

    Tam oxu »
  • ÖVRƏTBAZ

    [ər. övrət və fars. …baz] köhn. Arvadbaz

    Tam oxu »
  • ÖVRƏTBAZLIQ

    köhn. Arvadbazlıq. …Mənim belə yadıma gəlir ki, [türk padşahlarının] arzu və məşğələləri övrətbazlıq idi

    Tam oxu »
  • ÖVRƏTLİK

    köhn. is. 1. Arvadlıq. [Nəbi:] Mənim qızım da sənin evində beş il-altı il övrətlik eləyib. Ə.Haqverdiyev

    Tam oxu »
  • ÖVSAF

    is. [ər. “vəsf” söz. cəmi] klas. 1. Bax vəsf. Müştəridir sənə Zöhrə fələkdə; Gecə-gündüz övsafını deməkdə

    Tam oxu »
  • ÖVZA

    is. [ər. “vəz” söz. cəmi] klas. bax vəziyyət. Xalqın övzaına xəbərdar ol. S.Ə.Şirvani. Bədirlənmiş ay qalxıb, göyün bir qatında durub, bu övzaya tamaş

    Tam oxu »
  • ÖYƏC

    bax ögəc

    Tam oxu »
  • ÖYLƏ₁

    is. köhn. Günorta

    Tam oxu »
  • ÖYLƏ₂

    köhn. bax elə

    Tam oxu »
  • ÖYMƏ

    “Öymək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYMƏK

    f. Tərifləmək. Başladı tərifə palıd qamətin; Öydü özün, zorbalığın, halətin. M.Ə.Sabir

    Tam oxu »
  • ÖYNƏ

    is. məh. 1. bax növbə. Barmaqla nişan verib səni; Budur, – deyirlər; – Neçə dəzgah; Dalında bir öynədə çalışan

    Tam oxu »
  • ÖYNƏLİK

    is. məh. Dəfəlik, kərəlik. Bu dərman beş öynəlikdir

    Tam oxu »
  • ÖYRƏDİCİ

    sif. Öyrətmək məqsədini daşıyan, öyrədən, bilik verən. Yoxlama imla eyni zamanda öyrədici rola da malikdir

    Tam oxu »
  • ÖYRƏDİLMƏ

    “Öyrədilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏDİLMƏK

    “Öyrətmək”dən məch. Sənət öyrədilmək. Xarici dil öyrədilmək. Zəhmətə öyrədilmək

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNCƏK

    bax öyrəncə(k)li. [Arvad:] A kişi, sən onların evini yıxırsan. Öyrəncək olurlar. M.Hüseyn

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNCƏKLİ

    sif. Adətkərdə, öyrəşmiş, adət etmiş, vərdiş eləmiş, alışmış. Mən torpağı bölünməyə öyrəncəliyəm; Heç qazanan görməmişəm bölənləri də… M

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNCƏLİ

    sif. Adətkərdə, öyrəşmiş, adət etmiş, vərdiş eləmiş, alışmış. Mən torpağı bölünməyə öyrəncəliyəm; Heç qazanan görməmişəm bölənləri də… M

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNCİ

    1. is. köhn. Öyrənən, şagird. 2. dan. bax öyrəncə(k)li

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİLMƏ

    “Öyrənilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİLMƏK

    “Öyrənmək”dən məch. Klassiklər öyrənilir

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİŞ

    is. Öyrənmə işi, öyrənmə; öyrənmə üsulu (tərzi). Bu öyrənişdə … insan hər şeydən əvvəl … səadətverici vasitələri düzgün təyin etməlidir

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİŞLİ

    bax öyrəncəkli

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİŞMƏ

    “Öyrənişmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİŞMƏK

    f. Alışmaq, vərdiş olmaq, öyrəşmək, isinişmək. Rüstəm bəy mətanətli bir səslə: – Gün-gündən sizə öyrənişirəm

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNMƏ

    “Öyrənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNMƏK

    f. 1. Bilik əldə etmək, bir şeyi təcrübə ilə mənimsəmək. Tarda çalmağı öyrənmək. İngilis dili öyrənmək

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNMİŞ

    f.sif. Alışmış, vərdiş etmiş, adət etmiş, öyrəncəli

    Tam oxu »
  • ÖYRƏŞMƏ

    “Öyrəşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏŞMƏK

    f. 1. Vərdiş etmək, alışmaq, öyrənmək, adət etmək. Qaratoyuq əsarətə (qəfəsə) tez öyrəşir, sonra oxumağa başlayır

    Tam oxu »
  • ÖYRƏTMƏ

    “Öyrətmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏTMƏK

    icb. 1. Bilik, sənət, peşə vermək, təlim etmək. [Adil:] [Atam] əlləri salamat olan müharibə əlillərinə xarratlıq öyrədirdi

    Tam oxu »
  • ÖYÜD

    is. Pis hərəkətlərdən saqındırmaq üçün deyilən sözlər; nəsihət. [Asya:] Ha öyüd, nəsihət edirəm olmur

    Tam oxu »
  • ÖYÜD-NƏSİHƏT

    bax öyüd. [Məsumə Firəngizə:] Yox, bala, bu, öyüd-nəsihət məsələsi deyil. B.Bayramov. □ Öyüd-nəsihət vermək (etmək) – bax öyüd vermək (“öyüd”də)

    Tam oxu »
  • ÖYÜDLƏMƏ

    “Öyüdləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYÜDLƏMƏK

    f. dan. Öyüd vermək, nəsihət etmək. Uşağı öyüdləmək

    Tam oxu »
  • ÖYÜDVERİCİ

    sif. Öyüd, nəsihət mahiyyətində olan; nəsihətli. Öyüdverici sözlər

    Tam oxu »
  • ÖYÜMƏ

    “Öyümək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYÜMƏK

    f. Ürəyi qalxmaq, ürəyi bulanmaq, qusmaq istəmək

    Tam oxu »
  • ÖYÜNCƏK

    bax öyüngən

    Tam oxu »
  • ÖYÜNGƏN

    sif. və is. Özünü çox öyən, tərifləyən, özünü tərifləməyi sevən, öyüncək (adam)

    Tam oxu »
  • ÖYÜNGƏNLİK

    is. Öyüngən adamın xasiyyəti

    Tam oxu »
  • ÖYÜNMƏ

    “Öyünmək”dən f.is. Ayrım qızının belə öyünməsindən, Kərim babanın elə sükut ilə büzülüb durmasından bir qəhqəhə qopdu

    Tam oxu »