Толковый словарь азербайджанского языка

  • ÜMUMƏN

    zərf [ər.] Ümumiyyətlə, ümum, hamı. Sürməkdə idi şiddət ilə hökmünü zülmət; Qalmışdı qaranlıqda ümumən bəşəriyyət

    Полностью »
  • ÜMUMXALQ

    is. [ər.] Bütün xalq üçün ümumi, bütün xalqa aid. Ümumxalq mülkiyyəti. Ümumxalq bayramı

    Полностью »
  • ÜMUMİ

    sif. [ər.] 1. Ümuma, hamıya aid olan; hər şeyi, hamını əhatə edən, qavrayan. Ümumi seçki hüququ. Ümumi tərk-silah

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞDİRİLMƏ

    “Ümumiləşdirilmək” dən f.is

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞDİRİLMƏK

    “Ümumiləşdirmək” dən məch. Həyatdan, taledən şikayət, narazılıq, giley-güzar, etibarsızlıq kimi cəhətlər bayatılarda elə ümumiləşdirilmişdir ki, onun

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞDİRMƏ

    1. “Ümumiləşdirmək” dən f.is. 2. Ayrı-ayrı faktları, hadisələri müşahidə və öyrənmək nəticəsində hasil olan ümumi fikir, mülahizə; ümumi nəticə

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞDİRMƏK

    f. 1. Bir yerdə birləşdirmək, vahid bir küll halında birləşdirmək. [Firəngiz Muxtara:] Mənə elə gəlir ki, yazıçı hekayəsində xalqımızın müdrik fəlsəfə

    Полностью »
  • ÜMUMİLƏŞMƏK

    f. 1. Bir yerdə, bir ümumi şeydə birləşmək. 2. Ümumi olmaq, eyni dərəcədə hamıya, bütün cəmiyyətə məxsus olmaq; ictimailəşmək

    Полностью »
  • ÜMUMİLİK

    is. 1. Ümuma, hamıya və ya çoxusuna aid olma; ümumiyyət. 2. Birlik, ayrılmazlıq, uyğunluq. Nöqteyinəzərlərin ümumiliyi

    Полностью »
  • ÜMUMİYYƏT

    [ər.] bax ümumilik 1-ci mənada. [Xamburabi:] Çünki cəmiyyət ümumiyyət, fərd isə xüsusiyyət deməkdir. Çəmənzəminli

    Полностью »
  • ÜMUMİYYƏTCƏ

    dan. bax ümumiyyətlə. Ümumiyyətcə, o, hazırlıqlı tələbədir

    Полностью »
  • ÜMUMİYYƏTLƏ

    1. Deyilənləri yekunlaşdırıcı, ümumiləşdirici ara söz kimi işlənir. Ümumiyyətlə, “Molla Nəsrəddin” susmağı bacarmırdı, o, etiraz etmək üçün doğulmuşdu

    Полностью »
  • ÜMUMQOŞUN

    is. və sif. Bütün qoşun növləri üçün ümumi, vahid olan, bütün qoşun növlərini qavrayan. Ümumqoşun taktikası

    Полностью »
  • ÜMUMMİLLİ

    sif. [ər.] Bütün millət üçün ümumi olan, bütün millətə aid olan. Ümummilli dil. Ümummilli bayram

    Полностью »
  • ÜMUMRAYON

    is. [ər. ümum və fr. rayon] Bütün rayon üçün ümumi, bütün rayona aid. Ümumrayon iməciliyi

    Полностью »
  • ÜMUMRESPUBLİKA

    is. [ər. ümum və lat. respublika] Bütün respublika üçün ümumi, bütün respublikaya aid. Pambıq əkinlərinə ümumrespublika baxışı

    Полностью »
  • ÜMUMŞƏHƏR

    is. [ər.] Bütün şəhər üçün ümumi, bütün şəhərə aid. Ümumşəhər partiya konfransı. Ümumşəhər kitabxanası

    Полностью »
  • ÜMUMTƏHSİL

    sif. [ər.] Xüsusi deyil, ümumi təhsil verən. Ümumtəhsil məktəbləri

    Полностью »
  • ÜMUR

    is. [ər. “əmr” söz. cəmi] klas. İş, vəzifə. [Yusif Sərrac] naçar ümuri-səltənətin icrasına iqdam etdi

    Полностью »
  • ÜN

    is. qəd. Səs, səda. Ünümdən titrədi tamam vilayət; Eylə sandılar ki, qopdu qiyamət. M.P.Vaqif. Kədərli keçirdi dustağın günü; Gecə musiqisi bayquşun ü

    Полностью »
  • ÜNAS

    is. [ər.] klas. Qadın, arvad. [Hacı Mehdi:] Mən dünən hamamdan qayıdan vaxt bir ünas tayfasına rast gəldim

    Полностью »
  • ÜNQA

    is. [ər.] bax simurq

    Полностью »
  • ÜNLƏMƏK

    f. Səsləmək, çağırmaq

    Полностью »
  • ÜNS

    is. [ər.] 1. klas. İnsan, bəşər, adam. 2. bax ünsiyyət. □ Üns bağlamaq (salmaq, tutmaq) – bax ünsiyyət bağlamaq (salmaq, tutmaq) (“ünsiyyət”də)

    Полностью »
  • ÜNSİYYƏT

    is. [ər.] 1. Qarşılıqlı münasibət, əlaqə, yaxınlıq, ülfət. Hələ bir-birini tanımayan adamlar heç xəbərləri olmadan bir-birinə yaxınlaşır, onların aras

    Полностью »
  • ÜNSİYYƏTLİ

    sif. Adamlarla çox tez yaxşı münasibət yarada bilən; adamayovuşan, istiqanlı, mehriban. Ünsiyyətli adam

    Полностью »
  • ÜNSİYYƏTSİZ

    sif. Adamlarla münasibət yarada bilməyən; adamayovuşmaz, qanısoyuq. Ünsiyyətsiz adam

    Полностью »
  • ÜNSÜR

    is. [ər.] 1. Qədim materialist fəlsəfədə: təbiətin, bütün şeylərin, hadisələrin bünövrəsini təşkil edən əsas tərkib hissələrindən biri (od, su, hava,

    Полностью »
  • ÜNVAN

    is. [ər.] 1. bax adres 1 və 2-ci mənalarda. [Maral] çox sağ ol! – dedi və ünvanını verərək Qara kişini Bakıya, evinə qonaq çağırdı

    Полностью »
  • ÜNYETMƏZ

    sif. Çox uzaq; çox uzaq olduğu üçün səs də gedib çatmayan; səs eşidilməz. Get-gedə qatılaşan sükutdan Orxan bir az vahimələndi, özünü dünyanın əlçatma

    Полностью »
  • ÜRCAH

    is. məh. : ürcah olmaq – rast gəlmək, təsadüf etmək, rastlaşmaq. Gorusun qarşısında bunlar bir bəynən strajnikə ürcah oldular

    Полностью »
  • ÜRƏFA

    is. [ər. “arif” söz. cəmi] klas. kit. Ariflər, mərifətli, ağıllı adamlar. Ürəfa məskəni olan Şirvan; Cühəla xabgahidir əlan

    Полностью »
  • ÜRƏK

    is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb

    Полностью »
  • ÜRƏK-DİRƏK

    ürək-dirək vermək – ürək vermək, ürəkləndirmək, ruhlandırmaq, ümidləndirmək, təsəlli vermək, cəsarətləndirmək

    Полностью »
  • ÜRƏK-GÖBƏK

    ürək-göbək qalmamaq zar. – gülməkdən qəşş etmək. Xan bayıra çıxıb gördü ki, Qəhrəman gəlir, amma altında bir at var ki, altı ayağı, alnında bir gözü,

    Полностью »
  • ÜRƏKAÇAN

    sif. Adamı fərəhləndirən, ürəyini açan, sevindirici. Ürəkaçan xəbər. – Ağasəfər Həmzənin bu cavan qardaşı oğlundan bir şey soruşmaq istədi ki, bəlkə o

    Полностью »
  • ÜRƏKAÇICI

    sif. Adamı fərəhləndirən, ürəyini açan, sevindirici. Ürəkaçan xəbər. – Ağasəfər Həmzənin bu cavan qardaşı oğlundan bir şey soruşmaq istədi ki, bəlkə o

    Полностью »
  • ÜRƏKAĞRISI

    is. Dərin təəssüf. [Vəkil:] Bu nə daşürəkli adamdır?! – deyə, ürəkağrısı ilə fikirləşirdi. Y.Əzimzadə

    Полностью »
  • ÜRƏKALTI

    sif. anat. Ürəyin altında yerləşən, olan. Ürəkaltı nahiyə

    Полностью »
  • ÜRƏKBİR

    sif. Çox yaxın, səmimi. Ürəkbir dost. – [Gənc:] İndi isə sürət qatarında qızıl diplomla, əlbir və ürəkbir yoldaşlarımla evə dönürəm

    Полностью »
  • ÜRƏKBULANDIRAN

    sif. 1. Ürəyi bulandıran. Ürəkbulandırıcı qoxu. – [Xiyabani-Xanabadda evlərdə] yay-qış ürəkbulandırıcı bir çirk, dözülməz bir üfunət hökm sürməkdədir

    Полностью »
  • ÜRƏKBULANDIRICI

    sif. 1. Ürəyi bulandıran. Ürəkbulandırıcı qoxu. – [Xiyabani-Xanabadda evlərdə] yay-qış ürəkbulandırıcı bir çirk, dözülməz bir üfunət hökm sürməkdədir

    Полностью »
  • ÜRƏKBULANMA

    is. Mədənin qarışması, qusma ehtiyacı nəticəsində ürəyin bulanması; öyümə. Xəstəliyin başlanğıcında bəzən ürəkbulanma (öyümə) və qusma halları ola bil

    Полностью »
  • ÜRƏKBULANMASI

    is. Mədənin qarışması, qusma ehtiyacı nəticəsində ürəyin bulanması; öyümə. Xəstəliyin başlanğıcında bəzən ürəkbulanma (öyümə) və qusma halları ola bil

    Полностью »
  • ÜRƏKCİK

    “Ürək”dən oxş. və kiç. Dilbərin ürəkciyi yerindən oynadı, dərin bir ah qopardı. C.Cabbarlı

    Полностью »
  • ÜRƏKÇIRPINTISI

    is. 1. Bərk ürək döyünməsi. 2. məc. Həyəcan, iztirab. □ Ürəkçırpıntısı ilə – ürəyi çırpına-çırpına (sevincdən, maraqdan və s

    Полностью »
  • ÜRƏKDƏN

    zərf Can və könüldən, səmimi olaraq; qəlbən. Muxtar çox düşünmüş, götürqoy eləmiş, nəhayət, Çiçəyi ürəkdən sevmişdi

    Полностью »
  • ÜRƏKDOLUSU

    zərf Həvəslə, fəxrlə, ağızdolusu, sevinə-sevinə

    Полностью »
  • ÜRƏKDÖYÜNMƏ

    is. Xəstəlik, həyəcan, iti yerimək və s. nəticəsində ürəyin teztez döyünməsi. [Xırdaxanım:] İstəmirəm, elə ürək döyünməm artıb

    Полностью »
  • ÜRƏKDÖYÜNMƏSİ

    is. Xəstəlik, həyəcan, iti yerimək və s. nəticəsində ürəyin teztez döyünməsi. [Xırdaxanım:] İstəmirəm, elə ürək döyünməm artıb

    Полностью »