Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ŞƏFFAFLAŞMAQ

    f. Şəffaf olmaq, açılmaq, aydınlaşmaq, aydın görünmək

    Tam oxu »
  • ŞƏFFAFLIQ

    is. Duruluq, təmizlik, aydınlıq; şəffaf şeyin halı. Suyun şəffaflığından çayın dibi görünür. // Məc. mənada

    Tam oxu »
  • ŞƏFİQ

    is. [ər.] klas. Şəfqətli, mərhəmətli, ürəyinazik. Fəğan ki, tez yetir əncamə, dustlər, şəbi-vəsl; Rəfiq çox ki, şəfiq oldu, yol iraq gərək

    Tam oxu »
  • ŞƏFQƏT

    is. [ər.] Rəhm, mərhəmət, acıma, yazığı gəlmə, ürəyi yanma, riqqət. [Hatəmxan ağa:] Sənə lazım olan ərəb, fars, türki, rus dilləridir ki, Allaha şükür

    Tam oxu »
  • ŞƏFQƏTLİ

    sif. Mərhəmətli, riqqətli, mehriban, şəfqəti olan. Qadın! Ey sevgilim, şəfqətli mələk! Bu qədər səbrü təhəmmül nə demək? H

    Tam oxu »
  • ŞƏFQƏTSİZ

    sif. Rəhmsiz, mərhəmətsiz, amansız, daşürəkli. Şəfqətsiz adam

    Tam oxu »
  • ŞƏFQƏTSİZCƏSİNƏ

    zərf İnsafsızcasına, rəhmsizcəsinə, amansızcasına, qəddarcasına

    Tam oxu »
  • ŞƏFQƏTSİZLİK

    is. Rəhmsizlik, mərhəmətsizlik, insafsızlıq, amansızlıq, qəddarlıq

    Tam oxu »
  • ŞƏHAB

    [ər. şihab] klas. Alov, şölə, şərarə, qığılcım; ildırım. Düşdü şəhablar, ildırımlar, odlar. A.Səhhət

    Tam oxu »
  • ŞƏHADƏT

    is. [ər.] 1. Şahidlik. [Ağa Salman:] …Gedim, sərbazları görüm, əhvalat xəbər alım ki, mürafiə vaxtında şəhadətlərini əda etsinlər

    Tam oxu »
  • ŞƏHADƏTNAMƏ

    is. [ər. şəhadət və fars. …namə] Bir şeyi təsdiq edən, bir şeyə icazə verən sənəd, rəsmi kağız; vəsiqə

    Tam oxu »
  • ŞƏHD

    is. [ər.] Şan balı, bal, şirə. Üst-üstə yığılan pətəklərdən və bağçada qoyulan qırmızırəngli yeşiklərdən arılar dəstə-dəstə çıxır, dərələrə yayılır, ş

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏR

    is. [fars.] İnzibati idarələr, sənaye, ticarət və mədəniyyət mərkəzi olan böyük yaşayış məntəqəsi. Sənaye şəhəri

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRARASI

    sif. Şəhərlər arasında olan, işləyən. Şəhərlərarası telefon stansiyası. Şəhərlərarası avtobuslar işləyir

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRBƏŞƏHƏR

    zərf Bir-bir şəhərləri gəzərək, bir şəhərdən digərinə, şəhər-şəhər. Şəhərbəşəhər gəzmək. Şəhərbəşəhər axtarmaq

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRCİK

    is. 1. Balaca şəhər. 2. Hər hansı bir məqsədə xidmət edən yaşayış və ya müəssisə binaları qrupu. Fəhlə şəhərciyi

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRƏTRAFI

    sif. Şəhərə yapışıq olan, şəhərin ətrafında, kənarında olan. Şəhərətrafı bağlar. Şəhərətrafı dəmir yolu

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRKƏNARI

    bax şəhərətrafı

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRLƏRARASI

    sif. Şəhərlər arasında olan, işləyən. Şəhərlərarası telefon stansiyası. Şəhərlərarası avtobuslar işləyir

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRLİ

    sif. Şəhər əhli, şəhərdə yaşayan. Şəhərli qız. – Səlim … yağışa düşmüş bir şəhərliyə bələdçilik etdiyini danışdı

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRSALMA

    is. Şəhər bina etmə, şəhər yaratma

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRSAYAĞI

    sif. və zərf Şəhər qaydasında, şəhərdəki kimi. Şəhərsayağı geyinmək. – Qərənfil bacının əynində indi yaşıl parçadan şəhərsayağı tikilmiş tuman-kofta v

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRTİPLİ

    sif. Şəhərə oxşar, şəhər kimi, şəhərdəki kimi. Şəhərtipli qəsəbə. Şəhərtipli xəstəxana. Şəhərtipli yaşayış məntəqələri

    Tam oxu »
  • ŞƏHƏRYANI

    bax şəhərətrafı

    Tam oxu »
  • ŞƏHİD

    is. [ər.] Yüksək amal, məslək, əqidə yolunda ölən, həlak olan, canını fəda edən adam. Bu təmənnadəyəm, ey gül, ki, şəhidin mən olam; Ölərəm, qeyrini g

    Tam oxu »
  • ŞƏHLA

    sif. [ər.] İri tünd-mavi. Şəhla gözlərində səadət gülər; Sanki hər afətdən pərəstiş dilər; Sənin Məcnunların Leylanı neylər? H

    Tam oxu »
  • ŞƏHLAGÖZ

    sif. Gözləri tünd-mavi olan. O şəhlagöz, xumargöz; Yar əğyarə yumar göz; Bir qəlbim var, verirəm; Canımı da umar göz

    Tam oxu »
  • ŞƏHLAGÖZLÜ

    sif. Gözləri tünd-mavi olan. O şəhlagöz, xumargöz; Yar əğyarə yumar göz; Bir qəlbim var, verirəm; Canımı da umar göz

    Tam oxu »
  • ŞƏHLALANMA

    “Şəhlalanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ŞƏHLALANMAQ

    f. İri açılmaq (gözlər haqqında). Ala gözlər nərgisi-məstanə tək şəhlalanır; Elə ki süzgünləşir, yüz mərtəbə zibalanır

    Tam oxu »
  • ŞƏHRƏ

    is. Açıq yara

    Tam oxu »
  • ŞƏHRİYAR

    is. [fars.] klas. Hökmdar, padşah, şah. Maral isə, ahu isə bu şikar; Belə seyd olur layiqi-şəhriyar. M

    Tam oxu »
  • ŞƏHRİYARLIQ

    is. köhn. Şahlıq, xanlıq. [Elxan:] İki addımlığında Şirvan şəhriyarlığı da [ərəb xilafətinə] qarşı vuruşur

    Tam oxu »
  • ŞƏHVANİ

    sif. [ər.] Şəhvətə, cinsi əlaqəyə aid. Şəhvani hisslər

    Tam oxu »
  • ŞƏHVƏT

    is. [ər.] Şəhvani ehtiras, cinsi əlaqə meyli. Toğrulun xanəndələri hökmdarın şəhvət və nəşəsini coşdura biləcək təzə qəzəl və rübailər öyrənirdilər

    Tam oxu »
  • ŞƏHVƏTKAR

    sif. [ər.] Şəhvət və fars. …kar] bax şəhvətpərəst

    Tam oxu »
  • ŞƏHVƏTLİ

    sif. Şəhvətlə dolu, şəhvət ifadə edən, ehtiraslı. Şəhvətli gözlər. – Yüksəldi hər tərəfdən; Şəhvətli, kirli səslər; Alınlarda dolandı; Ölüm iyli nəfəs

    Tam oxu »
  • ŞƏHVƏTPƏRƏST

    sif. [ər. şəhvət və fars. …pərəst] Şəhvət düşkünü. O, bu qədər şəhvətpərəst və kənizpərəst xəlifənin paytaxtından qızları nə cürə qurtara biləcəyi bar

    Tam oxu »
  • ŞƏHVƏTPƏRƏSTLİK

    is. Şəhvət düşkünlüyü

    Tam oxu »
  • ŞƏXS

    is. [ər.] Cəmiyyətdə ayrıca adam; fərd, kimsə. Hər bir şəxs. Bir şəxs sizi görmək istəyir. – Vətəni sevməyən insan olmaz; Olsa, ol şəxsdə vicdan olmaz

    Tam oxu »
  • ŞƏXSƏN

    zərf [ər.] Arada heç bir şəxs iştirak etmədən, heç bir vasitə olmadan, bilavasitə özü (özünü). Bu adamı şəxsən tanıyıram

    Tam oxu »
  • ŞƏXSİ

    sif. [ər.] Bir şəxsə, adama məxsus (aid) olan, şəxsən onun özü üçün olan, özünün. Budur, bu məclisə yığışanların hamısı öz şəxsi həyatlarını, hörmətlə

    Tam oxu »
  • ŞƏXSİ-QƏRƏZ

    is. [ər.] Gizli ədavət, gizli düşmənçilik, gizli niyyət, məqsəd, qərəz. Siz bu xəbərin şəxsi-qərəzdən doğmadığını haradan bilirsiniz? M

    Tam oxu »
  • ŞƏXSİ-QƏRƏZLİK

    is. Birilə şəxsi ədavəti, qərəzi olma; şəxsi ədavət, qərəz. …Şəxsiqərəzlik üzündən haqqı inkar etmək kişilikdən deyildir

    Tam oxu »
  • ŞƏXSİYYƏT

    is. [ər.] 1. Bir şəxsə xas olub onun fərdiyyətini müəyyən edən xüsusiyyətlərin məcmusu. Alarsa hər gecə üç-dörd nəfər əşxas gər vədim; Nə qəm, beş-alt

    Tam oxu »
  • ŞƏXSİYYƏTSİZ

    sif. Şəxsiyyəti, mənliyi, siması olmayan; simasız, mənliksiz. [Qədim Romada] arvad şəxsiyyətsiz bir parça şey hesab olunurdu, ona görə də özünə məxsus

    Tam oxu »
  • ŞƏXSİYYƏTSİZLİK

    is. Şəxsiyyəti, siması, mənliyi olmama; simasızlıq; mənliksizlik

    Tam oxu »
  • ŞƏXSLİ

    sif. qram. Şəxs qrammatik kateqoriyasını bildirən. Şəxsli cümlə

    Tam oxu »
  • ŞƏXSSİZ

    sif. qram. Mübtədası olmayan və təsəvvür olunmayan. Şəxssiz cümlə

    Tam oxu »
  • ŞƏKƏR

    is. [fars.] 1. Qənd. Xalq batıbdır noğla, şəkərə, qəndə; Bizim evdə axta zoğal da yoxdur. M.P.Vaqif. // məc

    Tam oxu »