sif. [ər.] Ədəbiyyata aid olan. Ədəbi əsər. Ədəbi cərəyan. Ədəbi irs. Ədəbi müşavirə. Ədəbi müsabiqə
“Ədəbiləşdirilmək” dən f.is
məch. Dili və üslubu üzərində işlənilərək ədəbi şəklə salınmaq (əsər)
“Ədəbiləşdirmək”dən f.is
f. Əsərin dili və üslubu üzərində işləyərək onu ədəbi şəklə salmaq
is. [ər. ədəb. və fars. …stan] köhn. Əsil mənası “ədəb, tərbiyə yeri, ədəb öyrədilən yer” olub, köhnə ədəbiyyatda “məktəb” mənasında işlənmişdir
is. [ər.] 1. Hər hansı bir xalqın, dövrün və ya bütün bəşəriyyətin yaratdığı elmi, bədii, fəlsəfi və s
is. [ər. ədəbiyyat və fars. …baz] Ədəbiyyatın (xüsusilə poeziyanın) mahiyyətini dərindən dərk etmədən onunla məşğul olan və ədəbiyyatdan dəm vurmağı s
is. Ədəbiyyatı (xüsusilə poeziyanı) dərindən dərk etmədən onunla məşğul olma, ədəbiyyatdan dəm vurmağı sevmə; şeirbazlıq
bax ədəbiyyatşünas. // dan. Ali məktəbin ədəbiyyat fakültəsi tələbəsi
bax ədəbiyyatşünaslıq
is. [ər. ədəbiyyat və fars. …şünas] Ədəbiyyatşünaslıq elmi ilə məşğul olan alim, ədəbiyyatşünaslıq mütəxəssisi
is. Ədəbiyyat tarixi və nəzəriyyəsindən, habelə ədəbi tənqiddən bəhs edən elmlərin məcmusu. Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığı
“Ədəbləndirmək”dən f.is
f. Ədəb öyrətmək, ədəb vermək; tərbiyələndirmək
“Ədəblənmək”dən f.is
f. Ədəbli olmaq, ədəb öyrənmək, ədəb və tərbiyə qazanmaq, tərbiyələnmək. Uşaq məktəbə gedəndən sonra ədəbləndi
sif. 1. Yaxşı tərbiyə görmüş, cəmiyyətdə özünü apara bilən, əxlaqlı, tərbiyəli. Ədəbli uşaq. – Mələkəxatın gördü İbrahim çox ədəbli və ağıllı oğlandı
sif. bax ədəbərkanlı. Ədəbli-ərkanlı oğlan. – [Qızın anası:] Bax, ədəbli-ərkanlı, saçlı-birçəkli, boylu-buxunlu, gözəl-göyçək qız bəsləmişəm
zərf Ədəbli surətdə, nəzakətli surətdə, nəzakətlə. Ədəblicəsinə cavab vermək. Ədəblicəsinə salam vermək
is. Ədəbli, tərbiyəli adamın xassəsi, ədəbli olma. Oğlan ədəbliliyindən başını aşağı saldı və cavab vermədi
sif. 1. Ədəb və tərbiyədən məhrum, yaxşı tərbiyə görməmiş, cəmiyyətdə özünü apara bilməyən. Ədəbsiz adam
zərf Ədəb normalarına zidd olaraq, utanmazcasına, həyasızcasına, nəzakətsizcəsinə, kobudcasına. Ədəbsizcəsinə tələb etmək
is. Ədəb və tərbiyə nöqsanı, tərbiyəsizlik, nəzakətsizlik, qanacaqsızlıq. Ədəbsizlikdən doğan kobudluq
is. [ər.] 1. Say, hesab. Ədədlərin dörd əməlindən bəhs edən elmə hesab elmi deyilir. – Daha sonralar say prosesində insan konkret cisimlərdən uzaqlaşı
sif. [ər.] riyaz. Ədədlərlə ifadə olunan. Ədədi kəmiyyət. Ədəbi nisbət. – Diferensial tənlikləri təqribi həll etmək üçün müxtəlif qrafik və ədədi meto
sif. Saysız-hesabsız, sayıhesabı olmayan
sif. dan. Yaxşı, kamil, əməlli-başlı, ciddi. [Mədəd] ədəllibədəlli oğlan, evli-eşikli kişidir. Ə.Vəliyev
is. [ər.] klas. Yoxluq. Yəni ki, “vücud dami-qəmdir; Azadələrin yeri ədəmdir”. Füzuli. [Xəyyam:] O fəzalar belə müzlim pərdə; Bir ədəm dalğası var hər
is. [ər. ədəm və fars. …gah] tənt. Yoxluq aləmi. [Şeyx Sənan:] O da bir karivan, axıb gediyor; Bir ədəmgaha doğru əzm ediyor
is. [ər.] 1. Mərcimək dənəsi. 2. Gözlük, durbin, zərrəbin və s. optik cihazlarda işlənən, ortası qabarıq və kənarları nazik şüşə; linza
sif. Ədəsəsi olan, linzalı. Ədəsəli durbin
bax ədviyyat. Şahzadə gördü ki, yaxşı toyuqplov, bütün ədəviyyəsinən, … yüz manat da pul. (Nağıl). Nanə xalanın özü də qoluçırmaqlı, əlində qaşıq xörə
is. [ər.] 1. Yazıçı, nasir. Azərbaycan ədibləri. – Möhtərəm ədibimiz ingilislərin imlasının adını qoyur “əcib”, amma bizim imlaya heç olmasa “bir az ə
sif. [ər. ədib və fars. …anə] klas. Ədib kimi. // Ədəbi dillə, ədəbi tərzdə. Əlli sənə … millətin keçəcək və istiqbalını, nicat və səadətini şairanə v
zərf Ədib kimi, ədib tərzində. Ədibcəsinə danışmaq
is. Ədəbi yaradıcılıq. Ədibliklə məşğul olmaq. Ədiblik etmək. – Qələmdaniməlahəti anlamaq üçün bəzən ədiblik kifayət etməz
[ər.] bax ədalət. Çünki olar ədlə xələl qatdılar; Mən yazığı mal kimicə satdılar!… Ə.Nəzmi. Cahan cahan deyil daha, zülmə aşiyanədir; Qalıbsa ədlü rəh
is. [ər.] bax ədalət. [Şah:] Cəm olaq, həmlə edək, həbs eyliyək bu zalimi; Ta gərək ədl-ədalətlə ona olsun cəza
is. [ər.] hüq. Mühakimə işlərinə baxan dövlət orqanlarının məcmusu, məhkəmə orqanları sistemi. Ədliyyə orqanları
sif. və is. [ər.] klas. 1. Alçaq, rəzil, nanəcib. Şah Abbas cabbarlığının ədna əlaməti bu idi ki, bir oğlunu öldürdü, ikisinin dəxi gözünü çıxartdı
is. Alçaqlıq, rəzillik, nanəciblik; alçaq hərəkət. Gözlənməyən ədnalığın icadına ciddən; Himmət edən insanlarına şükr, xudaya! M
is. klas. Düşmən. Ey eşqə ədu və hüsnə münkər; Təzvirlə çəkmə bunca ahı. Nəsimi. Əgər bütün bəşəriyyət əduvvi-canım ola; Ürək süqut eləməz aldığı məta
[ər.] bax ədviyyat. Xörəyə ədvə tökmək
bax ədviyyat
top. [ər.] Xüsusi dad, xoş iy, bəzən də rəng vermək üçün xörəyə və şirniyyata qatılan, ya vurulan darçın, hil, sarıkök, mixək və s
sif. Ədviyyat qatılmış. Ədviyyatlı şirni
bax ədviyyat. Ədviyyə vurulmuş xörək. – Sağ gündə dolar taxta-tabaq ədviyyə ilə; Onda ki, nənəm sancılanar, zəncəfil olmaz
“Ədviyyələmək”dən f.is