“Əyirilmək”dən f.is
“Əyirmək”dən məch
f.sif. Əyirilərək ip halına salınmış. [Gülsüm:] Nə xəbər, qaçaqaç deyil ki, mənim hələ əyirilmiş yunum var
1. “Əyirmək”dən f.is. 2. sif. Əyirilmiş. Əyirmə yundan corab toxuyurlar
f. Əllərin arasında, yaxud müxtəlif mexanizmlər vasitəsilə yun, pambıq liflərini eşib ip halına salmaq
sif. xüs. Sapın, ipin və s.-nin eşilmə dərəcəsini müəyyən edən cihaz
1. “Əyirtdirmək”dən f.is. 2. sif. Əyirtdirilmiş. Əyirtdirmə ip
icb. Əyirtmə işi gördürmək. İp əyirtdirmək
1. “Əyirtmək”dən f.is. 2. sif. Əyirdilmiş. Əyirtmə ipək sapı
icb. Əyirmə işi gördürmək (başqasına). İp əyirtmək
əyiş-üyüş olmaq dan. – əyilmək, əyri hala düşmək. Mollayevin … sifəti bozarıb əyiş-üyüş oldu. M.Hüseyn
is. Maşını, qatarı saxlamaq mexanizmi; tormoz
“Əyləmək”dən f.is
f. Saxlamaq, dayandırmaq, durdurmaq. Atı əyləmək. Maşını əyləmək. – [Hatəmxan ağa:] Göydə uçan qanadlı quşu əyləmək olarsa, Şahbazı da güclə əyləmək o
is. 1. Ürəyi əyləndirəcək, könlü açacaq şey, əylənmək üçün vasitə. Mehribanın yeganə əyləncəsi çocuqları idi
sif. 1. Əylənib vaxt keçirmək üçün yerləri, vasitələri olan. Əyləncəli parklar. Uşaq meydançaları uşaqlar üçün əyləncəli yerdir
f.sif. Əyləndirmək üçün olan, əyləndirən. Əyləndirici söhbət. Əyləndirici tamaşa. Əyləndirici oyunlar
“Əyləndirilmək1”dən f.is
“Əyləndirilmək2”dən f.is
məch. Əyləncə ilə məşğul edilmək, başı qarışdırılmaq
məch. Saxlanılmaq, dayandırılmaq, durdurulmaq
“Əyləndirmək2”dən f.is
“Əyləndirmək1”dən f.is
f. Hərəkətdə olan bir şeyin hərəkətini saxlamaq, dayandırmaq, durdurmaq. Gedən adamı əyləndirmək. – Qərəz, Gülpəri gilabısatanı əyləndirib evə qayıdar
f. Əyləncə ilə məşğul etmək, başını qarışdırmaq, şənləndirmək, ürəyini açmaq. Uşaqları cürbəcür oyunlarla əyləndirmək
“Əylənmək1”dən f.is
“Əylənmək2”dən f.is
f. Dayanmaq, durmaq, yubanmaq, ləngimək. O, görəsən, harada əyləndi, gəlib çıxmadı? – [Dəli Həsən:] Əylən, bir qulaq as sözə
f. 1. Ürək sıxıntısını dəf edərək xoş vaxt keçirmək, ruhən istirahət etmək üçün əyləncə ilə, əyləndirici bir şeylə məşğul olmaq, vaxt keçirmək
“Əyləşdirilmək”dən f.is
məch. Oturdulmaq
“Əyləşdirmək”dən f.is
icb. Oturtmaq. Yanında əyləşdirmək. Qonağı başda əyləşdirdilər. – Arvadı Cavadı çarpayının üstündə əyləşdirdi
“Əyləşmək”dən f.is
f. Oturmaq. Buyurun, əyləşin. Hərə öz yerində əyləşdi. – Usta Zeynal balkonda əyləşib çıxartdı çubuğunu və başladı çəkməyə
“Əylətmək2”dən f.is
bax əyləndirmək. Əylətmədin qəlbin əziz qonağın; Ölüncə sinəmdən çəkilməz dağın. Molla Cümə
f. Saxlamaq, dayandırmaq, durdurmaq
is. Cüyür
1. “Əymək”dən f.is. 2. Əyri, yay şəklində olan. [Səttar xanın] əymə və qövsi qaşları tez-tez qalxır(dı)
is. 1. Dişləni (əskeşi) qayışlar vasitəsilə xamuta (boyunduruğa) bənd etmək üçün istifadə edilən əyilmiş ağacdan ibarət qoşqu hissəsi
f. 1. Bir yana meyil etdirmək, aşağıya, yerə tərəf meyilləndirmək. Ağacın budağını əymək. – [Palıd:] Əssə külək, qopsa da tufan yenə; Əyməyə əsla gücü
sif. dan. Əyri, əyri olan, əyilmiş. Əyricə qaşı var, ucu əyməli; Kətan köynək geyib, köksü düyməli. Aşıq Kərəm
is. məh. Arıq, sısqa, cansız. Bu uşaq nə əyrəmcə uşaqdır?
sif. Əyri, əyri-üyrü. Dağ atları yolu ehtiyatla, elə bil ki, hər qarışı diqqətlə yoxlaya-yoxlaya gedirlər
sif. 1. Düz istiqamətdə olmayan, düz xətt təşkil etməyən (düz ziddi). Əyri yol. Əyri xətt. Əyri qılınc
zərf Ora-bura, o tərəfə-bu tərəfə. [Tələbələr] gecə səhərə kimi yatmır, əllərini ovxalayır, əyriyə-bəriyə gedirdilər
sif. məh. Çox əyri, əyriüyrü. Əyri-bulamac yollar. – …Şəhərin tarixini öyrənməklə bərabər, əyri-bulamac küçələrini də tanımağa başladıq
bax əyri-üyrü. Əyribüyrü ağac. – Yunan əlifbası girdələşə bilməyib, əyri-büyrü xətlər ilə yazılırdı. F
sif. Əyri-üyrü, dolanbaclı, düz xətt üzrə olmayan. Əyri-dolanbac dalan. – Darısqal, əyri-dolanbac küçələri … bu qəsəbəni qədim şəhərlərə oxşadırdı