Толковый словарь азербайджанского языка

  • ƏMİCİ

    sif. 1. Əmən, soran. Əmici uşaq. 2. Xüsusi terminologiyada: sorucu, soran, xüsusi orqanları vasitəsilə içəriyə çəkən

    Полностью »
  • ƏMİDOSTU

    is. 1. Əmiarvadı yerində işlənən ləqəb. [Şahbaz bəy:] Şərəfnisə, qadan alım, bilirsən ki, əmidostum bu gün nə tufan elədi? M

    Полностью »
  • ƏMİGƏLİNİ

    is. 1. Hörmət üçün əmi arvadına verilən ləqəb. 2. Əmioğlunun arvadının ləqəbi olan ad

    Полностью »
  • ƏMİK

    sif. Çox əmilməkdən xarab olmuş, zədələnmiş

    Полностью »
  • ƏMİQIZI

    is. 1. Əminin qızı. Tamam da əmiqızının uşağını saxlayacaqdır. S.S.Axundov. // Əminin qızına müraciət

    Полностью »
  • ƏMİLMƏ

    “Əmilmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏMİLMƏK

    “Əmmək”dən məch

    Полностью »
  • ƏMİN

    sif. [ər.] 1. Qorxusuz, xətərsiz, etibarlı, dinc, sakit. Əmin yol. Əmin yer. 2. Tamamilə xatircəm, arxayın, qane

    Полностью »
  • ƏMİN-AMANLIQ

    is. Sakitlik, asayiş, bir yerdə qayda və nizamın hökm sürdüyü hal. Nədənsə sizin dəstəniz Təbrizə girdiyi gündən bəri əmin-amanlıq yarada bilmədi

    Полностью »
  • ƏMİN-ARXAYIN

    sif. və zərf Sakitcə, rahatca, arxayınca. Bir dəqiqə çəkmədi ki, qara əjdaha ləhləyə-ləhləyə çaparaq, yüyürərək platforma qabağında əmin-arxayın dayan

    Полностью »
  • ƏMİNƏVƏSİ

    is. Əminin oğlunun və ya qızının oğlu (qızı)

    Полностью »
  • ƏMİNLƏŞMƏ

    “Əminləşmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏMİNLƏŞMƏK

    f. 1. Qorxusuz (təhlükəsiz) hala gəlmək. Səngər dalına girib əminləşmək. // Asayiş düşmək, əmin-amanlıq düşmək

    Полностью »
  • ƏMİNLİK

    is. 1. Sakitlik, əmin-amanlıq, qorxusuzluq. 2. Xatircəmlik, arxayınlıq

    Полностью »
  • ƏMİOĞLU

    sif. 1. Əminin oğlu. Qızlar şərti pozan əmioğlunu danladılarsa da, yenə gülüşməyə məcbur oldular. M.Hüseyn

    Полностью »
  • ƏMİR

    sif. [ər.] 1. Bir tayfanın və ya ölkənin başçısı. Qəbilənin əmiri. – Şairin qəzəllərinə məftun olmuş Dərbənd əmiri onu bu xaraba kənddən öz sarayına d

    Полностью »
  • ƏMİR-ÜMƏRA

    top. [ər.] Əmirlər. Vəzir, vəkil, əmir-üməra nə qədər çox dedi, Şah Abbas az eşitdi. (Nağıl)

    Полностью »
  • ƏMİRAXUR

    is. tar. bax miraxur

    Полностью »
  • ƏMİRİ

    sif. 1. Əmirə mənsub, məxsus olan. 2. məc. Ən yaxşı, ən əla mənasında. Əmiri xörək. Əmiri paltar. ◊ Əmiri papaq köhn

    Полностью »
  • ƏMİRLİK

    is. 1. Əmir vəzifəsi. 2. Əmirin idarəsi altında olan yerlər, ölkə

    Полностью »
  • ƏMİRÜLÜMƏRA

    is. [ər.] tar. Əmirlər əmiri (xəlifələr dövründə yüksək rütbə adı)

    Полностью »
  • ƏMİŞ

    is. 1. Əmmək işi, əmmə prosesi. Quzuların əmişi. – Zəng çalınanda, əmişdən sonra ayrılan qoyun-quzu kimi uşaqlar böyüklərdən ayrıldılar

    Полностью »
  • ƏMİŞDİRİLMƏ

    “Əmişdirilmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏMİŞDİRİLMƏK

    məch. Əmizdirilmək, əmişə salınmaq (çoxları haqqında). Qoyun və quzular əmişdirildi, sonra qoyunlar sağılmağa başlandı

    Полностью »
  • ƏMİŞDİRMƏ

    “Əmişdirmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏMİŞDİRMƏK

    f. Quzuları analarını əmişməyə buraxmaq, əmizdirmək. Quzuları çobanlar əmişdirdilər. – Azərbaycanda və ümumiyyətlə, Zaqafqaziyada bir qayda olaraq cam

    Полностью »
  • ƏMİŞMƏ

    “Əmişmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏMİŞMƏK

    f. Kütləvi halda analarını əmmək. Quzular (buzovlar) əmişirlər

    Полностью »
  • ƏMİUŞAĞI

    is. Əminin oğlu, ya qızı. O, bizimlə əmiuşağıdır

    Полностью »
  • ƏMİZADƏ

    [əmi və fars. …zadə] köhn. 1. Bax əmiuşağı. O mənim əmizadəmdir. – [Pəricahan xanım:] Ah, harada qalmışsan, ey sevgili əmizadəm! S

    Полностью »
  • ƏMİZDİRİLMƏ

    “Əmizdirilmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏMİZDİRİLMƏK

    məch. Döşdən süd verilmək

    Полностью »
  • ƏMİZDİRMƏ

    “Əmizdirmək”dən f.is. Əmizdirmə zamanı

    Полностью »
  • ƏMİZDİRMƏK

    f. Döşdən süd vermək. Ana körpəsini əmizdirir. – Əvvəl əmizdirir öz körpəsini; Uşaq gülümsəyib kəsir səsini

    Полностью »
  • ƏMİZDİRTMƏ

    “Əmizdirtmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏMİZDİRTMƏK

    icb. 1. bax əmizdirmək. Uşağı əmizdirtdinmi? 2. Əmməsinə imkan vermək. İnəyi əmizdirtdi

    Полностью »
  • ƏMİZMƏ

    “Əmizmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏMİZMƏK

    bax əmizdirmək

    Полностью »
  • ƏMLAK

    is. [ər. “mülk” söz. cəmi] 1. Mülklər (torpaq, əkin yerləri, malikanə və s.). [Mirzə Kərim:] Dövlətlilərin mal, əmlakı keçir ümum camaat ixtiyarına

    Полностью »
  • ƏMLİK

    is. Yenicə ota düşən və eyni zamanda anasını əmən quzu, keçi. Əmliklər çəkdirəm şişə; Bir ağır yığnağım ola! “Koroğlu”

    Полностью »
  • ƏMMA

    [ər.] 1. bax amma. Şeir bir zivərdir, əmma biz kimi naqislərə; Ol ki naqisdir, onu möhtaci-zivər qılmamış

    Полностью »
  • ƏMMAMƏ

    is. [ər.] Bəzi Şərq ölkələrində: sarınmış uzun ağ parça, yaxud tirmə zolağından ibarət baş geyimi; sarğı; çalma

    Полностью »
  • ƏMMAMƏDAR

    [ər. əmmamə və fars. …dar] bax əmmaməli. [Baş nazir:] Bu əmmamədarlar hamıdan bədtərdirlər. P.Makulu

    Полностью »
  • ƏMMAMƏLİ

    1. sif. Başında əmmamə olan. Bunlar keçəndən sonra əmmaməli həşəratı nə eləyək? C.Məmmədquluzadə. Mənim əmmaməli yoldaşım birdən ucadan müsəlmanca səs

    Полностью »
  • ƏMMƏ₂

    “Əmmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏMMƏ₁

    is. [ər.] klas. Bibi. Aya, onlar deyil idi ki, analarını, bacılarını və qızlarını və əmmələrini və xalələrini nikah edərdilər

    Полностью »
  • ƏMMƏK

    f. 1. Dodaq və dilin müvafiq hərəkəti vasitəsilə döşdən südü soraraq içmək. Quzular qoyunları əmirdilər

    Полностью »
  • ƏMN

    is. [ər.] klas. Əminlik, əmniyyət, asayiş, sakitlik. // Rahatlıq, asudəlik. Meyxanədir, Füzuli, cəhanda məqami-əmn; Cəhd et, bir ev hübab kimi onda tu

    Полностью »
  • ƏMNİYYƏ

    is. [ər.] İranda: jandarm, polis (məmuru). Bir anda əmniyyələr soxuldular otağa; Hamısı çəkib birdən tüfəngləri ayağa

    Полностью »
  • ƏMNİYYƏBAŞI

    is. İranda: polis başçısı, jandarm başçısı

    Полностью »