sif. Ətlə qidalanan
is. [ər. “axir” söz. cəmi] klas. Axır, son vaxtlar
zərf klas. Axırda. Münəccimbaşıya əvaxirdə bu bəhsi varid edirdilər, cavab verirdi. M.F.Axundzadə
zərf klas. Axırlarında. Haman ilin yaz fəslinin əvaxirində, elə yadımdadır ki, may ayının axırı idi. C
[ər.] bax avam. [Məmmədağa:] Əvam da var, əvam da… Amma bunlar kimi əvam mən görməmişəm. N.Nərimanov
bax avamlıq
is. [ər.] köhn. Avam qara camaat. Ədəbdən, elmdən gər feyzyab olsa əvamünnas; Düşər şənü şərəfdən, mollalar, işanlar, insanlar! M
zərf [ər. “əvvəl” söz. cəmi] klas. Əvvəllər, ilk vaxtlar. [Molla Həmid:] Sən iki pudu dəxi misin tortasına-zadına çıx, gələn ayın əvayilində otuz pud
is. bot. Xalq təbabətində işlənən, habelə qurudulmuş yarpaqları aşa qatılan, enliyarpaq, birillik ot bitkisi
is. Əvəlik qatılmış düyüdən bişirilən çilov. Əvəlikçilovu qatıqla yeyirlər
sif. Əvəlik qatılaraq bişirilmiş. Əvəlikli çilov (aş)
is. Əvəlik qatılmış düyüdən bişirilən plov
əd. [türk.] Təsdiq bildirir – bəli, hə. Baxdım ki, əzim bir cəmaət; Eyzən ürəfa, əvət, həqiqət. M.Ə.Sabir
is. [ər.] 1. Qarşılıq, bir şeyin (adamın) yerini tuta bilən şey (adam). Bu şeyin əvəzi yoxdur. Onun əvəzini tapmaq çətindir
sif. və is. 1. Eyni zamanda bir neçə yerdə işləyən, bir neçə vəzifə tutan (şəxs). Əvəzçi işçi. Əvəzçi müəllim
is. 1. Eyni zamanda bir neçə vəzifə aparma, eyni zamanda bir neçə yerdə qulluq etmə. Əvəzçilik işin keyfiyyətinə ziyan vurur
is. Bir şeyi əvəz edən, onun əvəzində işlənən şey. Qan əvəzediciləri. // Sif. mənasında. Əvəzedici maddə
is. Əvəzetmə, əvəz edə bilmə
sif. Heç bir şeylə, heç bir başqa adamla əvəz edilə bilməyən, əvəzi tapıla bilməyən, əvəzi olmayan, çox qiymətli
is. Əvəzedilməz şeyin vəziyyəti, halı, xüsusiyyəti
is. 1. Əvəzləmə. 2. kim. Birləşmə və ünsürlərin qarşılıqlı təsiri ilə yeni birləşmə və ünsürlər alınan kimyəvi reaksiya
“Əvəzləmək”dən f.is
f. Bir şey verib əvəzində başqasını almaq. // Bir şeyi başqası ilə əvəz etmək
“Əvəzləndirilmək” dən f.is
məch. Başqası ilə əvəz edilmək, əvəz olunmaq
“Əvəzləndirmək”dən f.is
bax əvəzləmək
“Əvəzlənmək”dən f.is
məch. Başqası tərəfindən əvəz edilmək, əvəz olunmaq
is. xüs. Bir neçə qüvvəni əvəz edən qüvvə
is. 1. Əvəz olaraq verilən şey, qarşılıq. 2. qram. İsimdən, sifətdən, saydan fərqli olaraq öz-özlüyündə müəyyən bir şeyi, yaxud keyfiyyəti ifadə etməy
is. Əvəzlənmə
bax əvəzedilməz. Ağuz südü təzə doğulmuş qulun üçün əvəzolunmaz qiymətli qidadır
is. Əvəz oluna bilməmə, əvəzi olmama
sif. 1. Əvəzi olmayan, əvəz oluna bilməyən, başqası ilə əvəz edilə bilməyən. Əvəzsiz yoldaş. – …Bünyadın dostu da özü kimi Mollayevi əvəzsiz bir şəxsi
zərf [ər.] 1. İlk dəfə, birinci dəfə. [Dərviş:] Ruqiyyə əvvəl babasına yaxın düşə bilmirdi. A.Divanbəyoğlu
zərf Gec-tez. Bilirdim ki, əvvəl-axır başıma; Gətirəcək qalmaqalı gözlərin. Q.Zakir. [Əsgər:] Əvvəl-axır çötkə gələcəkdir
zərf Əvvəlcə, qabaqca
ara s. [ər.] Birincisi, birinci olaraq, ən əvvəl. [Nəcəf bəy:] Qəhrəman bəyin, əvvəla, pulu yoxdur. Ə
zərf 1. Qabaqca, ilk öncə, daha əvvəl. Əvvəlcə sədr iclası açdı, sonra məruzəçiyə söz verdi. – [Eldar] əvvəlcə nədənsə yenə bu söhbəti sabaha qoymaq i
zərf Qabaqcadan, əvvəldən. Əvvəlcədən tədarük görmək. Əvvəlcədən şərtləşmək. – Bunlar hamısı əvvəlcədən hazırlanmış oyundur
zərf Qabaqdan, lap irəlidən, əvvəl vaxtdan, ilk vaxtdan, ibtidadan. Mən bunu əvvəldən bilirdim. Şərti əvvəldən demək lazım idi
[ər.] bax əvvəla. Əvvələn, biz onu tanımırıq, ikincisi… Əvvələn, o bizim dediklərimizlə razı olmaz, sonra isə… – Əvvələn, ümdeyi-mətləb bu ki, şəhr əh
bax birinci. Əvvəlinci sıra. Əvvəlinci övlad. Əvvəlinci yeri tutmaq. Əvvəlinci rolları oynamaq. – [Nazlı:] Doğrudur, bir neçə adam bilir ki, Yusif ilə
sif. 1. Yer, sıra, zaman, say və s. etibarilə – birinci. Şəkildə sağdan əvvəlki adam. Əvvəlki müzakirə daha canlı keçdi
zərf 1. İlk zamanlar, ilk çağda, ibtida. Əvvəllər işdən çox qorxurdum. // İs. mənasında. İlk günlər, başlanğıc, ibtida
bax əvvəllər. Əvvəllərdə bizə çox gələrdi. O, əvvəllərdə də çox arıq idi. – Zeynal əvvəllərdə Mehribanı sevirdi
bax əvvəllər 1 və 2-ci mənalarda. …Əvvəlləri Məşədi Molla Həsən kitab satardı. C.Məmmədquluzadə. [Cəmil bəy] əvvəlləri azacıq yorğun kimi idi
is. [ər.] köhn. 1. Ailə, külfət. [Yusif Sərrac] öz kəsbi ilə özünü və əyalını saxlamağa məşğul oldu. M
is. [ər.] 1. tar. Bir valinin idarəsi altında olan ölkə. Həmədan ilə Bağdad, Həmədan ilə İraq, Xarəzm, Rey və Fars əyalətləri arasında şiddətli danışı