is. Əzablılıq, məşəqqətlilik; ağırlıq, zəhmətlilik, yoruculuq, üzücülük. Yolun əziyyətliliyi
1. sif. Əzabsız; asanlıqla, çətinlik çəkmədən əldə edilən, görülən. Əziyyətsiz iş. – Qışsız bahar olmadığı kimi, döyüşsüz, əziyyətsiz, qurbansız da qə
is. 1. Heç bir əziyyətin, çətinliyin olmadığı hal və keyfiyyət. İşin əziyyətsizliyi. Yolun əziyyətsizliyi
sif. [ər.] 1. Sevimli, istəkli, ürəyə yaxın. Əziz oğul. Əziz yoldaş. Əziz dostlar! – [Yusif:] Açım kağızı, görüm, mənim əziz nuri-çeşmim Şamdan bəy nə
sif. Naz-nemət içində böyümüş, çox ərköyün. Əziz-ərköyün qız. Əziz-ərköyün övlad. – [Vahid] əziz-ərköyün (z
sif. [ər. əziz və fars. girami] Çox əziz, çox sevilən, çox əzizlənən, çox ərköyün. Əziz-girami övlad
sif. 1. bax əziz-ərköyün. Əziz-xələf övlad. Əziz-xələf qız. – Arvadın dar dünyada əziz-xələf bircə oğlu vardı
“Əziz”dən oxş. Telli arvad cavab verdi: – Kimin olacaq, sədrin əzizciyəzinin! M.İbrahimov
“Əzizləmək”dən f.is. Bəlkə bu qədər əzizləmənin nəticəsi idi ki, uşağın canı sağ olmurdu. Ə.Vəliyev
f. 1. Çox istəmək, nazını çəkmək, nazı ilə oynamaq, bütün istəklərini yerinə yetirmək, ərköyün böyütmək
“Əzizləndirmək”dən f.is
“Əzizlənmək”dən icb
“Əzizlənmək”dən f.is. Uşağın əzizlənməsi
1. məch. Çox istənilmək, əziz tutulmaq. // Hörmət edilmək, hörmətlə qarşılanmaq. 2. məch. Ərköyün böyüdülmək
“Əzizləşmək”dən f.is
f. Daha da əziz olmaq
“Əzizlətmək”dən f.is
icb. Əzizlənməsinə, ərköyünləşməsinə səbəb olmaq. Uşağı əzizlətmək
is. 1. Əziz olma, sevilmə, çox istənilmə. Ananın əzizliyi. // Müqəddəslik, mübarəklik. Ana yurdunun əzizliyi
zərf. [fars. əz və ər. qəza] Qəzadan, təsadüfən, gözlənilmədən, birdən. [Səttar] üz çevirib bir biyabana daban aldı
is. [ər.] köhn. rəs. İşdən çıxarma, vəzifədən kənar etmə. □ Əzl etmək (eləmək) – işdən, vəzifədən götürmək, çıxarmaq
is. [ər.] Qəti niyyət, qəti qərar, qəsd. Çox da vətən torpağı boyandı al qanına; Əzmimiz qorxu salmış düşmənlərin canına
1. “Əzmək”dən f.is. 2. Əzilmiş tərəvəz, ya meyvə xəmiri; püre. 3. Qara ciyər qiyməsindən hazırlanan bir xörək adı
is. məh. Bülöv. Dəryazı əzmə ilə itiləmək
bax əzmələmək. [Cavad bəy:] …Ancaq bunu belə eşitmişəm ki, guya Məhəmməd kişinin qızı bəzən onu əzməçələyir
f. 1. Basıb, ya sıxıb yastılamaq, şəklini pozmaq. Qarpızı, qovunu əzmək. // Basıb (vurub, toxundurub) bir yerini çökəltmək
“Əzmələmək”dən f.is
f. 1. Əli ilə əzmək, əzişdirmək. 2. məc. Döymək, kötəkləmək. Ara yerdə uşağınızı o imansız belə əzmələdi
“Əzmələnmək”dən f.is
məch. Əllə əzilmək, əzişdirilmək
sif. [ər. əzm və fars. …kar] Əzmli, məqsəd və niyyətində qəti. [Məsmədə] …əzmkar, səbatlı bir adamın hal və hərəkəti vardı və yaxud mənə elə təsir bağ
zərf Əzmkara, əzmli adama layiq bir surətdə, əzmlə. Əzmkarcasına hərəkət etmək
is. 1. Məqsəd və niyyətində qətilik, möhkəmlik, əzmkar adamın hal və sifəti. 2. Əzmkarlıqla şəklində – bax əzmkarcasına
zərf Qəti niyyətlə, qətiyyətlə, səbatla, dönmədən. Əzmlə irəli hərəkət etmək. Əzmlə məqsədə doğru getmək
sif. Öz niyyət və məqsədində qəti, sabit, möhkəm və dönməz olan. Əzmli adam. – [Qadının] zahiri gözəlliyindən daha dərin təsir edən qəti, cürətli, əzm
is. [ər.] 1. Dini etiqadlara görə, bütün insanların ölmək vaxtı çatanda onların canını alan mələk, ölüm mələyi
is. 1. bot. Qalın ətli və xətvari yarpaqları olan, təbabətdə işlədilən çoxillik ot-bitki; aloe. Əzvay çoxillik tropik və ya subtropik bitkilərdən olub
cəm bot. Əzvay və s. ot və ağacların daxil olduğu bitki yarımfəsiləsi. Əzvayçiçəklilər yarımfəsiləsi … ot və ya ağaclardır
is. dan. Dolanacaq, yaşayış, vəziyyət. Əzvayişi yaxşıdır. – Ancaq əzvayişi qolay gördüm, öz-özümə dedim: – Kişinin bu günündə nə dən-düş, nə taxıl? S
is. dan. 1. Diliacılıq, acıdillik. 2. Acizlik, maymaqlıq. Əzvaylığından bu iş başına gəldi
bax əzəl. Mən də görmüşdüm on bir il əzzəl; Olduqca görkəmli, olduqca gözəl. S.Vurğun
bax əzəlcə. Arxalığın badamı; Gün yandırar adamı; Əzzəli özüm qurban; Sonra da kənd adamı. (Bayatı)
bax əzəlki. [Hacı Mehdi:] Birini qovub ayrısını tutursan, o, əzzəlkindən pis çıxır. Ə.Haqverdiyev
Azərbaycan əlifbasının səkkizinci hərfi. bax fe
[ital.] Musiqi qammasının “do”dan başlayan dördüncü səsi; bu səsi ifadə edən not
[lat. fabrica – emalatxana] Xammaldan maşınla müxtəlif məmulat hazırlanan sənaye müəssisəsi. Tikiş fabriki
[lat. fabrica və ər. mətbəx] Mexaniki üsulla çoxlu yemək hazırlanan iri ictimai iaşə müəssisəsi. Qabaqcıl fabrik-mətbəx
[lat.] Fabrik sahibi olan fabrikçi
bax fabrikant. [Mirağa:] Mülkədar, fabrikçi və tacir zəhmət çəkmir. Mir Cəlal
[lat. fabula – təmsil, nağıl] 1. ədəb. Bədii əsərin qısa məzmunu, hadisələrin ardıcıl ifadəsi. Romanın fabulası çox mürəkkəbdir