dan. 1. zərf bax adamcasına. Pəs, biz deyirik ki, yumruq, sillə ortalıqdan çıxsın, uşaq ilə adamyana rəftar olsun ki, özü yaxşını yamandan dərk edib,
sif. İnsan əti yeyən, vəhşi, yamyam. Əbəs-əbəs neçin qaçırsan məndən; Mən ki, zalım, adamyeyən deyiləm
[lat. adapto – uyğunlaşdırıram] Orqanizmin quruluş və funksiyasının şəraitə uyğunlaşması
[əsli lat.] Qrammofon (patefon) valının səsini reproduktor vasitəsilə vermək üçün elektromaqnitli cihaz
is. Adları eyni olan adamlar. O mənimlə adaşdır. Adaşlar gəldilər. – Dodaqlarında kövrək təbəssüm, gözlərində maraq
is. İki və ya bir neçə adamın eyni adda olması
is. [ər. “adət” söz. cəmi] bax adət. Məstəli Şirvani hər iki səyahətində dünyanın yarısını gəştü güzar edib, altmışdan ziyadə müxtəlif ayin və adat üz
zərf Hər kəsi, yaxud hər şeyi öz adı ilə, bir-bir adlarını deyərək. Adbaad çağırmaq. Adbaad yazmaq. – Mən sizi adbaad murova nişan verib istəmişəm… M
1. zərf Oradan-buradan, rabitəsiz. Adda-budda danışmaq. – Əziz xan əlini saldı cibinə, bir qayıtdı qonaqlara səmt, bir çöndü Məmmədhüseynə tərəf və ba
is. 1. Nizamsızlıq, tərtibsizlik, rabitəsizlik, dağınıqlıq, qarışıqlıq. 2. Bir təsərrüfata məxsus torpaq sahələrinin özgə təsərrüfatın torpaqları içər
1. “Addamaq”dan f.is. 2. is. məh. Çaydan, arxdan keçmək üçün düzəldilmiş keçid
f. Üstündən keçmək, üzərindən atılıb keçmək, aşıb keçmək, aşmaq. Çəpəri addamaq. Arxın o tayına addamaq
is. 1. Yeriyərkən ayağın qaldırılıb irəli atılmasından ibarət hərəkət; qədəm. Ağır addım. İri addım. Addım səsi eşitmək
zərf Ağır-ağır, yavaşyavaş. Addım-addım yerimək. Addımaddım irəliləmək. – Gələn adam idi. Sinəsinə, addım-addım ehtiyatla yeriyirdi
zərf Addımlarla, addım atdıqca, addım-addım izləyərək (başqasını)
zərf Hər addımda, hər yerdə, tez-tez, arası kəsilmədən. Nəğməyə söz verək, ötək ucadan; Şirin bülbül kimi hər addımbaşı
“Addımlamaq”dan f.is
f. 1. Müntəzəm addımlarla yerimək, irəliləmək, irəli addım atmaq. [Firidun] tez özünü düzəldib irəli addımladı
“Addımlamaq”dan icb
sif. Yeriyərkən iri addım atan, addımı iri olan
is. 1. Bir addım məsafə. 2. Adətən saylara qoşularaq məsafənin neçə addım olduğunu göstərir. Həyət qapısından girən kimi sola burulmaq və beş addımlıq
is. xüs. Piyada gedilən məsafəni ölçmək üçün cihaz
[xüs. is.-dən] Böyrəküstü vəzilərin qabıq qatı funksiyasının xronik çatışmazlığı xəstəliyi. Addison xəstəliyinin əlamətləri
sif. [lat.] Eyni, uyğun, mütabiq. Adekvat cisim və hadisələr
is. [yun.] tib. Bədənin müxtəlif üzvlərində əmələ gələn xoşxassəli şiş. Adenoma vaxtında cərrahi yolla müalicə edilməlidir
nida, dan. Haylama, çağırma, çağırış nidası (adətən oğlanlara deyilir). [Hacı Həsən:] Adə, Heydər! Durma, tez evə xəbər elə ki, otaqlara fərş salsınla
[ər.] bax adam. Səcdə qıl yarə könül, baxma o zahid sözünə; Adəm ol, mətləbi qan, eyləmə şeytan ilə bəhs
is. [ər.] 1. Hər hansı bir xalqın həyatında qədimdən bəri qəbul edilmiş və kök salmış ənənə, rəsm. Rayonlarda xurafat və köhnə adət təsirlərindən qurt
bax adətən. Bu nə müdhiş hava, susuzluqdan; Adəta qıvrılıb yanar insan. H.Cavid
zərf [ər.] Adət üzrə, həmişə olduğu kimi, bir qayda olaraq, daim, həmişə. Adətən az danışmağı sevən usta Ramazan şagirdinin üzünə baxmadan, bütün ürəy
[ər. adət və fars. …kar] bax adətkərdə
sif. [ər. adət və fars. …kərdə] Adət etmiş, vərdiş etmiş, alışmış, öyrəşmiş. [Fərhad:] Lələ, qəlyandan, çubuqdan, papirosdan bir şeyə adətkərdəsinizmi
is. Adət etmə, vərdişlik
is. [lat.] İki müxtəlif cinsli bərk və ya maye cismin bir-birinə yapışması
əd. dan. Qətiyyən, əsla, heç, yerlidibli. Bu işdən adı xəbərim yoxdur. Bundan sonra adı sizə ayaq basmayacağam
dan. bax bədnam
dan. bax bədnamlıq
sif. Adı bəlli olmayan, öz adını gizli saxlayan, adı məlum olmayan. Bu adıbilinməz adam öz ərizəsinə görə, yoxsa budka ləğv edildiyinə görə tutduğu və
is. Şimali Qafqazda xalq adı. Adıgeylərin xalq poeziyası
sif. və zərf Adıgey dilində
is. Cümə axşamı, həftənin dördüncü günü. Adna günü. Adına axşamları. – Burada oğlan anası qudasına cavab verəcək ki, biz adına günü toy başlayırıq
is. məh. Ölən adam üçün cümə axşamı günləri verilən ehsan
is. dan. Haqsız olaraq hər bir pis iş isnad edilən adam
sif. [ər.] 1. Adət halına keçmiş, gündəlik, hər vaxtkı. Adi hal. Adi işlər. Adi qayda. // Həmişəki. Ən çətin zamanlarda Əsgər kişi öz kitabxanasını ad
sif. [ər.] Ədalətli, düz iş görən. Tənimdə qalmayıb bir xali yer qəmzən xədəngindən; Olur abad hər mülkün ki, adil olsa sultanı
zərf [ər. adil və fars. …anə] Adilcəsinə, ədalət üzrə, ədalətlə, insafla
“Adiləşdirilmək”dən f.is
məch. 1. Adi hala salınmaq. 2. Bəsitləşdirilmək, sadələşdirilmək; bayağılaşdırılmaq
“Adiləşdirmək”dən f.is
f. 1. Adi hala salmaq. 2. Bəsitləşdirmək, sadələşdirmək; bayağılaşdırmaq. Mövzunu adiləşdirmək