is. dan. məh. Kiçik qardaşların böyük qardaşa, yaxud keçmişdə gəlinlərin böyük qayınlarına hörmət üçün verdikləri ad
is. dan. məh. Böyük dayıya hörmət üçün verilən ad
is. dan. Böyük əmiyə hörmət üçün verilən ad
“Ağalanmaq”dan f.is
f. 1. Qeyri-qanuni yolla sahib olmaq, yiyələnmək, əlinə keçirmək, zəbt etmək. 2. dan. Özünü ağa kimi göstərmək, lovğalanmaq
is. 1. Hakimiyyət, hökmranlıq. // Böyüklük, başçılıq. □ Ağalıq etmək – hakimiyyət sürmək, hökmranlıq etmək
is. dan. Ailənin ağbirçəyinə, hörmətli qadına verilən ad
sif. Tamamilə ağ, lap ağ. Ağappaq qar kimi. Ağappaq süd kimi. Ağappaq köynək. Ağappaq süfrə. – Ağappaq yollardan elə bil bu an; Ağ mərcan taxıbdır dağ
f.sif. 1. Uzaqdan görünən, parlayan (ağ şey haqqında). [Cahandar ağa] Şahnigarın ağaran paltarından başqa heç nə görmürdü
is. Süddən hazırlanan məhsullar (qatıq, qaymaq, pendir və s.). Buranın … ağarantı satan bazarları başqa şəhərlərə görə qayət zəngin idi
sif. və is. 1. Ağartmaqla məşğul olan. 2. Ağartmağa yarayan. Ağardıcı məhlul
“Ağardılmaq”dan f.is
məch. 1. Ağ rəngə boyadılmaq, ağ rəng çəkilmək, sürtülmək. Bayram üçün evlərin divarları ağardıldı. 2
f.sif. 1. Üzünə ağ rəng (əhəng) çəkilmiş, ağ rəngə boyadılmış. Divarları ağardılmış otağın küncləri xırda döşəmələrlə döşənərdi
f. 1. Ağarmaq, görünmək (çoxlu ağ şey haqqında); ağarmağa başlamaq. Dəmir yolundan o yana … qamışlıqlar arasında balaca gölməçələr ağarışırdı
“Ağarmaq”dan f.is
f. 1. Ağ olmaq, ağ rəng almaq. Divarlar əhənglənəndən sonra yaxşı ağardı. Kətan yuyulduqca ağarar. 2
f.sif. 1. Ağ olmuş, tamamilə çallaşmış. Ağarmış baş, saqqal. – Gəldiyev nəzərini kişinin ağarmış saçlarına salmışdı
“Ağartdırmaq”dan f.is
“Ağartmaq”dan icb. Divarları ağartdırmaq. – [Evin qadınları] mis qab-qacağı qalayçıya göndərib ağartdırar, saxsı qab-qacağı quyu üstə töküb … pak edər
is. 1. bax ağarantı. [Səfər:] Bu indiki inəyi Ağdamdan gətirmişəm. Kənddə böyümüş adamıq, ağartısız dolanmaq olmur
1. “Ağartmaq”dan f.is. 2. məh. Çəltiyi dingdə döyüb qabıqdan çıxartdıqdan sonra hasil olan düyü. 3. Üzü təmiz köçürülmüş yazı
f. 1. Ağ rəngə boyamaq, ağ rəng çəkmək. Divarları ağartmaq. Tavanı ağartmaq. Kətan tufliləri ağartmaq
sif. və zərf 1. Ağa kimi, saymazcasına, amiranə. …Hacının ağayana səsi daha da ucadan eşidildi: – Hazırla qızı, cümə günü gələcəyəm
[fars.] : ağaz etmək köhn. – başlamaq. Nə taledir bu kim, aləmdə ağaz etmədim bir iş. Füzuli. Gündə bir şəbədə ağaz etdin; Çox olan lütfü bizə az etdi
bax ağciyər
is. zool. Nərə balığı sinfindən olan çox iri balıq. Azərbaycan balıqçıları Xəzər sularından qızılbalıq, ağbalıq, nərə, çəki, xəşəm və suf balıqları ki
1. sif. Başı ağ, başı (saçları) ağarmış. Ağbaş kişi. Ağbaş arvad. – Qoca, gödək və ağbaş professor dərs deyirdi
bax ağbaş 1-ci mənada. [Səttar:] Eybi yox, biz də o ağbaşların qabağına başqa ağbaşlıları çıxararıq… P
sif. dan. Xoşbəxt, bəxtli, xoşbəxtliyə çıxmış. Gülpəri satılı su ilə doldurub, Məşədi Püstə bacının başına tökərdi
sif. 1. Üzü ağ, sifəti ağ. Ağbəniz uşaq. Ağbəniz qız. – Ağbəniz … oğlan uşağı çəpiş kimi səkidən atılıb qapıya tərəf gəldi
1. sif. Saçı ağarmış yaşlı, qoca, hörmətli (qadın haqqında). [Fatma xanım:] Məni bu ağbirçək vaxtımda oğru eyləyir
bax ağbirçək 1-ci mənada. Nəzər yetir yurdumuza, min büsat var, cəlal var; Toy paltarı geyinmişdir ağbirçəkli qarılar
is. dan. Böyüklük, başçılıq (qadın haqqında). Səba yorğan-döşəyə düşdüyündən, Qaraxanın arvadı evin ağbirçəkliyini öz əlinə aldı
is. 1. köhn. Pul. Kürə və Misgincə tayfasından on dörd min batman buğda və qırx min dirhəm ağca … alınıb anbarlara və xəzinəyə yetişirdi
is. Bəzi növləri qızdırma (malyariya) xəstəliyi törədən milçəyəoxşar sancan cücü; ditdili, hünü, mığmığa
is. bot. Möhkəm oduncaqlı, qollu-budaqlı meşə ağacı. Bir az irəlidə qoşa bitmiş bir cüt ağcaqayın ağacı iki ağ sütun kimi göyə ucalmışdır… Ə
is. Çoxlu ağcaqayın ağacı bitən yer, ağcaqayın meşəsi
is. bot. Yaşıllaşdırma və tikinti işlərində işlədilən ağac növü
sif. 1. köhn. Pullu, dövlətli, zəngin. 2. Üzərində ağca olan, pullu. Ağcalı balıq
is. İnsanda və heyvanda piqmentsizlik nəticəsində saçın, tükün, dərinin qeyri-normal ağarması; albinizm
bax ağmatan
bax ağmaya
sif. Üzərində ağca (pul) olmayan. Ağcasız balıq
sif. məh. Arıq, rəngi solmuş, xəstə, zəif
sif. Qorxaq, cəsarətsiz, ürəksiz, aciz. Ağciyər adam. – [Məhərrəm:] Sən nə ağciyər adamsan, Fərhad, qoy bir tamaşa edək, görək Səadət xanımın ruhi-rəv
is. Qorxaqlıq, cəsarətsizlik, ürəksizlik, acizlik. [Kəyan:] Zərər yoxdur, Qulam, ağciyərlikdən ağsaç olmaq yaxşıdır! Ə
is. 1. Tabaşir. 2. Tikintidə istifadə edilən daş növü. Sonralar … bir ağdaş yonana şagird oldum; daş yona-yona şikəstə oxuyardım
sif. və is. Dərisinin rəngi ağ olan (adam)