sif. və zərf dan. 1. Qıçları açıq, örtülməmiş, çılpaq; tumanı gödək. O da başıaçıq, baldırıaçıq yığıb 24 uşağı cərgə ilə düzüb təlim verir
“Baldırlamaq”dan f.is
f. dan. Baldırından yapışmaq, baldırından tutmaq, baldırına keçirmək. İt onu qəfildən baldırladı
is. Arvadın və ya ərin bacısı. [Teymur ağa:] Mən sənin baldızın Nisə xanıma təəşşüq yetirib, Allahın əmri ilə onu almağa talib idim
is. bot. Şirin çiçəkləri olan şirəli bir ot
is. [ital.] Balet aktrisası, rəqqasəsi
is. [ital.] 1. Musiqinin müşayiəti ilə icra edilən rəqs və mimik hərəkətlərdən ibarət müəyyən teatr tamaşası
[alm.] 1. Balet rejissoru, baletə rəhbərlik edən adam. XIX əsrin birinci yarısında rus baleti məşhur baletmeyster Didlonun parlaq yaradıcılıq fəaliyyə
is. 1. Zirə otuna oxşayan qara toxumlu dağ otu. 2. Portağala, limona bənzər, lakin onlardan böyük olan turş acı dadlı ətirli bir meyvə
is. bot. Şirin çiçəkləri olan sarmaşıq bitki
is. 1. Qəlsəmə ilə tənəffüs edən, temperaturu dəyişən, üzgəclə hərəkət edən su heyvanı. Siyənək balığı
is. məh. Oturaq kənd, qəsəbə; abad tikili qrupu
sif. məh. Ortası balıq beli kimi dik (ev üstü, yonulmuş ağac və s.). Alaqapıdan girdikdə, ortadan balıqbeli, geniş bir yol salınmışdır
is. zool. Leylək kimi uzun qıçlı, uzun dimdikli, kiçik balıqlarla qidalanan ala-bəzək quş
is. 1. Balıq ovlayan, balıq tutmaqla məşğul olan adam. Balıqçı qayığı. Balıqçı toru. – Balıqçılar qayıqla çıxıb yenə Xəzərə
is. Balıq tutma sənəti, balıqçı sənəti; balıq tutmaqla məşğul olma. Balıqçılıqla məşğul olmaq
is. anat. Baldırın dal səthində olan qalın əzələ kütləsi
is. aşp. Bişirilən balığın qarnına doldurulan qoz, soğan və kişmişdən ibarət iç
is. Müxtəlif onurğasız heyvanların üz tərəfi, adətən buynuz təbəqədən, iç tərəfi isə sədəf təbəqədən ibarət olan örtü hissəsi, qabığı
sif. 1. İçərisində balıq olan. Balıqlı göl. Balıqlı çay. Balıqlı sular. 2. Balıqdan hazırlanmış (yemək)
bax balıqçı 1-ci mənada
is. zool. bax qutan
is. zool. Vətəgə balıqlarının süni şəraitdə çoxaldılması
bax balış. Bahadır başını balıncdan qaldırdı. N.Nərimanov. [Sadıq kişi] köynəkcək qalxdı, balıncı aparıb yavaşca Vahidin başı altına qoydu
bax balışüzü. Vaqon xidmətçiləri sərnişinlərə işlənmiş əl-üz dəsmalı, döşəkağı, balıncüzü verdiklərindən, sərnişinlər arasında qiyamət qopmuşdu
is. 1. Quş tükü və ya başqa yumşaq, mütəhərrik şeylər doldurulmuş yataq ləvazimatı, yastıq. Pəncərədən içəri girən ruzgar da onun balışı üzərində tökü
bax balışüzü
is. Yastığa keçirilən üz. Kətan balışüzü. Balışüzü düyməsi
[fr.] Bədəncə balığa oxşar çox iri dəniz məməlisi; kit. Balina ovu. Balina sümüyü. Balina bütün məməli heyvanlar kimi istiqanlı heyvandır
is. Şimali Qafqazda yaşayan türkdilli xalq və bu xalqa mənsub adam
sif. və zərf Balkar dilində
[ital.] 1. Evlərin, binaların qabaq tərəfində tikilən artırma, üstü açıq, ya örtülü məhəccərli meydança
sif. Balkonu, ya balkonları olan. Balkonlu ev
sif. Balqabaq kimi, balqabaq şəklində. Balqabağı qarpız
is. 1. Uzunsov, ortası nazik şirin qabaq, boranı, kudu. Kənd arvadları qışın tədarükünü qurtarırdı, … kimisi yaman günün köməyi olan kudu və balqabaql
[fr.] ədəb. 1. Əfsanə, nağıl, yaxud tarixi məzmunda yazılmış təhkiyə üslubunda mənzum əsər. 2. mus. Əsasən rəvayət mahiyyətində olan oxunulan, ya çalı
[ing.] Üzərində dəmiryol şpalları duran dəmiryol yatağının üzərinə döşənən çınqıl, qum və s
sif. 1. Bal qatılmış. Ballı konfet. 2. məc. Bal kimi şirin. Bir alagözlünü sevibdi könül; Dəhani püstədir, dodağı ballı
is. Bal qatılmış qoğal, şirin çörək
bax qırmızıbaldır
sif. Ballistikaya aid olan. Ballistik raket
[yun.] 1. Nəzəri mexanikanın fəzaya atılmış ağır cismin hərəkət qanunlarını öyrənən şöbəsi. 2. Mərminin, silahın lüləsi içərisində və bu lülədən çıxdı
[xar.] Təbabətin, mədən suları və palçıqların kimyəvi tərkibini, habelə bunların müalicə təsiri və üsullarını öyrənən elm
sif. Balneologiyaya aid olan. Balneoloji kurort
[xar.] Balneologiya mütəxəssisi
[fr.] 1. Maye və qaz saxlamaq üçün dəmir və ya plastik materialdan hazırlanmış qab. 2. İçərisinə hava doldurulmuş rezin şin
is. xüs. Arı şanından balı çıxarmaq üçün cihaz
is. Odun doğramaq, ağac kəsmək və s. üçün işlədilən saplı, enli və itiağızlı dəmir alət. Balta ilə odun doğramaq
is. məh. Çökə ağacının çiçəyi
is. 1. Ağac kəsən, odun doğrayan. Baltaçılar meşəyə getdilər. 2. Balta qayıran usta