is. Adamın cismani və mənəvi halı; canlı dildə səhhət mənasında işlənilir. Canın-başın salamatdırmı? Canın-başın necədir? – [Dostumun] rast və gözəl q
zərf Çox həvəslə, ürəkdən, səy və qeyrət göstərərək. Can(la)-başla işləmək. Can(la)-başla razı olmaq
can-can demək – çox mehribanlıq göstərmək, nəvaziş göstərmək, riqqət göstərmək. Yetimə can-can deyən çox olar, çörək verən az
is. Çox yaxın, mehriban, canbir qəlbdə olan dostlar haqqında. O, mənim can-ciyərimdir. – [Dövlət bəy:] Biz tanış-biliş, can-ciyərik, dostuq
zərf Ürəkdən, səmimiyyətlə, məmnuniyyətlə, böyük həvəslə, vicdanla, sədaqətlə. Can-dillə işləmək. – [Əliqulu:] Ümidvaram ki, can-dillə qulluq edib, əm
sif. dan. Boş, bekara, dəyərsiz. [Şahbəy:] [Bülənd] bir-iki araba ayın-oyunla camaatı necə ələ aldı! Canacuna adam deyil! Ə
sif. 1. Cəllad, adamöldürən, qaniçən. [Rüstəm:] Bundan sonra mən canalıcı cəllada dönməliyəm… C.Cabbarlı
is. [fars.] din. Üstündə namaz qılmaq üçün xüsusi şəkildə tikilib hazırlanan dördkünc parça. Qədim axşam evə qayıtdıqda, arvadının birisi onun üçün də
is. [fars.] Sevgili, yar, dilbər, məhbubə. Fələk ayırdı məni cövr ilə cananımdan. Füzuli. Nə xoşdu canana canı yetirmək; Doyunca tamaşa eləyib ölmək
sif. və zərf Xoşagələn, canayatan, ürəyəyatan. Canasinər iş. Canasinər hərəkət etmək. – Molla, indi ki bizi qonaq eləyirsən, gəl öz istədiyimiz kimi e
is. [fars.] 1. İt cinsindən dərisi boz, yırtıcı heyvan; qurd. Kəhər at qulaqlarını şəkləyib, canavar tərəfə baxır, öküzlər böyrüşməkdə davam edirdi
is. Vəhşilik, yırtıcılıq, qəddarlıq. Bütün, bu vəhşiliklərə, bu canavarlıqlara qulaq asmaqdan təngə gəlmiş Molla deyir… “M
sif. [fars.] Cansız, arıq, zəif, sısqa. Canazar uşaq
is. [fars.] 1. Tamaşa yerlərində öz canı üçün təhlükəli oyunlar göstərən sirk artisti; kəndirbaz, akrobat
is. 1. Canbazın işi, kəndir və ya at üzərində və s.-də göstərdiyi məharət, hünər. 2. məc. Hiyləgərlik, hoqqabazlıq, fırıldaqçılıq
sif. [fars.] klas. Can verən, canlandıran; həyatverən, adamı şad və məmnun edən, fərəhləndirən
sif. və zərf Çox yaxın, mehriban, ayrılmaz. Canbir yoldaş. Canbir olmaq. Uzun əsrlərdən bəri can deyib, can eşidən gürcülər, azərbaycanlılar həmişə ca
is. Çox yaxınlıq, səmimilik, mehribanlıq
bax can-ciyər. O, mənim cancığazımdır
bax canvermə. Qəlbinin, nəbzinin çarpması, cançəkişmə zamanları son dəqiqələrini keçirməkdə olan xəstələrdə olan çarpmanın eynidir
bax canındankeçən
zərf Könülsüz, istəmədən, məcburi. Candərdi getməli oldu. Bir şeyi candərdi eləmək. – Şamxalbəy candərdi də olsa, Şahbəyin cavabını verdi
[fars.] klas. Canlandıran, canlandırıcı, ruhlandırıcı. Müşkin saçından bulmuşam şol buyi-canəfzayi kim… Nəsimi
sif. [fars.] Canını əsirgəməyən, canını fəda edən, canından keçən
is. Həddindən artıq can yandırma, səy göstərmə, cəhd etmə. Amma, mətəəssüf, müəllimlərin çoxunda bu rəviş, bu hərəkət və bu canfəşanlıq müşahidə olunm
sif. klas. Ürəkaçan, fərəhverən, könülaçan. Apardı könlümü bir xoş, qəməryüz, canfəza dilbər; Nə dilbər – dilbərişahid, nə şahid – şahidi-sərvər! Həsə
is. klas. Canyandıranlıq, canıyananlıq; fədakarlıq. Şərm eylə bu eşqbazlıqdan; Bifaidə cangüdazlıqdan
is. Qızların dəstə ilə iki cərgədə üz-üzə durub oxuya-oxuya oynadıqları bir oyun adı. Sənəm qız yoldaşları ilə bir yerdə yığışıb oynayırdılar və oxuyu
zərf Ürəklə, məhəbbətlə, riqqətlə, nəvazişlə, oxşaya-oxşaya. Canhacan uşağı qucaqladı. – Bir mənim başıma gəldimi hicran; Kim basdı bağrına canhacan s
bax hövlnak
sif. Davamlı, möhkəm, dözümlü, sağlam. Canıbərk adam
is. Davamlılıq, dözümlülük, möhkəmlik
is. Yüngül qarğış sözü. [Ana:] Oğul, yoluna qurban olum, nə vaxt gəldin ki, mən canıçıxmış bilmədim. Q
sif. Bir iş və ya adam üçün canını verməyə, canını fəda etməyə, başından keçməyə hazır olan adam. Vətən üçün canındankeçən əsgər
sif. Əziz, istəkli, xətirli. Bir də zəhmət verib, sizin kimi canışirin qonaqları tərpətməkdənsə, beləcə yaxşıdır… S
sif. Birinə ürəyi yanan, onun dərdinə qalan, qeydini çəkən, ona mehribanlıq və riqqət göstərən. Vamiqin Üzra tək canıyananı; Məcnunun Leyli tək qəmküs
is. 1. Riqqət, şəfqət, ürəyiyananlıq; birinin dərdinə şərik olma, mehribanlıq, səmimiyyət göstərmə. Müəllimənin canıyananlığı hamını heyran qoydu, o,
bax canıyanan. Salman səsini ucaltmadan, guya doğrudan da canıyanar səslə dedi: – Elə mən də onu deyirəm, yoldaş Qoşatxan
bax canıyananlıq 1-ci mənada
is. [ər.] Cinayət etmiş, cinayətkar. Kimi cani … düşünür fitnə-fəsad; Kimi zövq əhli, dilər hər kəsişad
is. Cinayət etmə, cani olma; cinayətkarlıq
is. [fars.] 1. Bir mənsəb sahibini əvəz edən, onun yerində oturan şəxs. [Fərraş Səttara:] Məgər sən özbaşınasan? O, şahzadədir, şahın oğludur, şahın c
is. tar. 1. Canişin vəzifəsi, adı. // Canişin idarəsi. Vəfadar Tiflisə canişinliyə getmək, orada paruçik İvanovla görüşmək barədəki xahişini bildirdik
sif. Təhlükəli, çətin, çıxılmaz vəziyyətdən qurtaran, dardan qurtaran, dadaçatan. Canqurtaran yol. Canqurtarıcı cavab
sif. Canlandıran, canverici, həyatverici, dirçəldici, gümrahlaşdırıcı. Canlandırıcı dağ havası. Günəşin canlandırıcı hərarəti
“Canlandırılmaq”dan f.is