Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • CİNAYƏT

    is. [ər.] 1. Mövcud quruluşa qarşı yönəldilmiş və ya mövcud hüquq qanun və qaydalarını pozan ictimai baxımdan təhlükəli hərəkət; suç

    Tam oxu »
  • CİNAYƏTKAR

    is. [ər. cinayət və fars. …kar] Cinayət edən, cinayət törədən adam; suçlu. Bu müqəddəs arzulara hər xor baxan cinayətkar; Anaların üsyanilə yerə düşüb

    Tam oxu »
  • CİNAYƏTKARANƏ

    bax cinayətkarca( sına)

    Tam oxu »
  • CİNAYƏTKARCA

    zərf Cinayətkar kimi, cinayətkarlıqla, canicəsinə. Cinayətkarcasına hərəkət

    Tam oxu »
  • CİNAYƏTKARCASINA

    zərf Cinayətkar kimi, cinayətkarlıqla, canicəsinə. Cinayətkarcasına hərəkət

    Tam oxu »
  • CİNAYƏTKARLIQ

    is. Cinayət mahiyyətində olan, cinayət xarakteri daşıyan hərəkət, iş. Pərzad cinayətkarlığını anladığından sonra orada, o kimsəsiz damda qalmayacaqdır

    Tam oxu »
  • CİNAYƏTLİ

    sif. Əsasında cinayət olan, cinayət məqsədilə olan. Cinayətli qəsd

    Tam oxu »
  • CİNBAZ

    bax cindar

    Tam oxu »
  • CİNBAZLIQ

    bax cindarlıq

    Tam oxu »
  • CİNCİLİM

    is. bot. Nəm yerlərdə bitən, yatıq gövdəli, xırda güllü yeyilən ot bitkisi. Cincilim qutabı. – Qızlar meşənin ətrafındakı göy çəmənliyi gəzdilər, dola

    Tam oxu »
  • CİNDAR

    is. [ər. cin və fars. …dar] köhn. Cinləri guya özünə tabe etməklə onların zərərini aradan qaldıra bilən adam

    Tam oxu »
  • CİNDARLIQ

    is. köhn. Cindarın işi, peşəsi

    Tam oxu »
  • CİNG₁

    təql. Mis, dəmir, şüşə kimi şeylərin başqa bir şeyə və ya bir-birinə toxunmasından hasil olan spesifik səs

    Tam oxu »
  • CİNG₂

    is. zool. Sərçədən kiçik, çölbülbülü cinsindən quş

    Tam oxu »
  • CİNGƏNƏ

    sif. Xırdaca, balaca. Cingənə qız

    Tam oxu »
  • CİNGİLDƏMƏ

    “Cingildəmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CİNGİLDƏMƏK

    f. Cingiltili səs çıxarmaq, cingilti çıxarmaq. Tas ya düşdü, ya cingildədi. (Məsəl). Yavaş-yavaş gümüş qaşıqlar da stəkanlara dəyib cingildədi

    Tam oxu »
  • CİNGİLDƏTMƏ

    “Cingildətmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CİNGİLDƏTMƏK

    f. Şüşə, mis, metal və bu kimi şeyləri toxundurmaqla cingilti səsi çıxarmaq. [Aslan] orağı bir neçə dəfə cingildətdikdən sonra qara keçədən tikilmiş o

    Tam oxu »
  • CİNGİLTİ

    is. Metal, şüşə və bu kimi şeylərin başqa bir şeyə toxunarkən çıxardığı səs. [Ağca xanım] …barmağı ilə şüşəni döydü

    Tam oxu »
  • CİNGİLTİLİ

    sif. Zil, nazik. Şahpərinin cingiltili səsindən diksinən oğlan əlini lampadan çəkdi. B.Bayramov. Silaya indi elə gəldi ki, [qızın] ağ əllərini belə gö

    Tam oxu »
  • CİNGİM

    cingim-cingim olmaq – xıncımxıncım olmaq, tikə-tikə olmaq, parça-parça olmaq. [Şərif Almasa:] Elə ki vurmadım əlimi yerə, çernilqabı cingim-cingim ol

    Tam oxu »
  • CİNGİR

    bax cürə3

    Tam oxu »
  • CİNGÖZ

    sif. Xırda, iti gözləri olan; bicgöz. Cingöz adam. – Faytonçu gödəkboy, cingöz bir kişi idi. S.Rəhman

    Tam oxu »
  • CİNLƏNDİRMƏ

    “Cinləndirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CİNLƏNDİRMƏK

    bax cinlətmək

    Tam oxu »
  • CİNLƏNMƏ

    “Cinlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CİNLƏNMƏK

    f. Bərk hirslənmək, qızmaq, özündən çıxmaq, acığı tutmaq. Əllaf elə cinlənmişdi ki, səsi bazarı tutmuşdu

    Tam oxu »
  • CİNLƏTMƏ

    “Cinlətmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CİNLƏTMƏK

    icb. Bərk hirsləndirmək, acıqlandırmaq; özündən çıxarmaq, acığını tutdurmaq. [Xala:] Ay bala, [Yaqut] səni cinlətmək üçün elə deyirdi

    Tam oxu »
  • CİNLİ

    sif. Dəli, ağlı yerində olmayan, çılğın. [Səfi:] Boyunduruğu yerdə qalar, Xanqulu cinlidir, xata törədib dağa qalxar

    Tam oxu »
  • CİNLİ-CİNLİ

    zərf Cinli halda, hirslihirsli, acıqlı-acıqlı. Cinli-cinli baxmaq

    Tam oxu »
  • CİNS

    is. [ər.] 1. Orqanizmin doğub-törəmə prosesilə bilavasitə və ya bilvasitə bağlı olan və orqanizmlərin çoxunda kişi, ya qadın fərdlərini ayırd etməyə i

    Tam oxu »
  • CİNS₂

    is. [ing.] Pambıqdan toxunan qalın və davamlı parça növü

    Tam oxu »
  • CİNSİ

    sif. [ər.] Cinsə aid olan, cinslə bağlı olan, cinsi göstərən. Cinsi əlamət. Cinsi hüceyrə. Cinsi tərbiyə

    Tam oxu »
  • CİNSİYYƏT

    is. [ər.] biol. 1. Cins, cins xüsusiyyəti; hər hansı bir cinsə mənsubiyyət. Cinsiyyət hüceyrələri. Cinsiyyət səsləşməsi

    Tam oxu »
  • CİNSLƏŞDİRİLMƏ

    “Cinsləşdirilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CİNSLƏŞDİRİLMƏK

    f. Cinsi, keyfiyyəti yaxşılaşdırılmaq

    Tam oxu »
  • CİNSLƏŞDİRMƏ

    “Cinsləşdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CİNSLƏŞDİRMƏK

    f. Seleksiya və s. üsullarla cinsi, keyfiyyəti yaxşılaşdırmaq. İnəkləri cinsləşdirmək. – [Muxtar Firəngizə:] Qoyunu cinsləşdirmək sahəsində elmi iş ap

    Tam oxu »
  • CİNSLİK

    is. Cins heyvanın keyfiyyəti. // sif. Cinsini yaxşılaşdırmaq üçün ayrılmış, döllük, damazlıq. Cinslik qoç

    Tam oxu »
  • CİRƏ₂

    is. Ərzaq payı, pay. …Kənddən çıxdıqlarının onuncu günü Səriyyə xala yemək ehtiyatının tükənməyə başladığını hiss etdi

    Tam oxu »
  • CİRƏ₁

    is. bot. Xırda ağ çiçəkləri olan birillik bitki (toxumlarından ədviyyə kimi istifadə edilir)

    Tam oxu »
  • CİRİNG-CİRİNG

    təql. Şüşə, saxsı qabların biri-birinə və ya başqa bir şeyə toxunmasından çıxan səs. İçərişəhərin geniş alaqapılarından və daş darvazalarından içəriyə

    Tam oxu »
  • CİRİNGİLDƏMƏ

    “Ciringildəmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CİRİNGİLDƏMƏK

    bax cingildəmək. Qadir evin bir küncünə, elə belə xalça üstünə uzanmaq istərkən, baş qapının iri zəngi ciringildədi

    Tam oxu »
  • CİRİNGİLTİ

    bax cingilti. …Sərkar Həmdulla bu ciringiltilərin, kişnərtilərin, nəriltigurultunun müqabilində döyükürdü

    Tam oxu »
  • CİSİM

    is. [ər.] 1. Fəzanın müəyyən bir qismini dolduran maddə, materiya, şey; fəzada ayrıca şey. Bərk cisimlər

    Tam oxu »
  • CİSİMCİK

    is. Kiçik cisim. Qan cisimcikləri

    Tam oxu »
  • CİSMANİ

    sif. [ər.] 1. Cismə mənsub, maddi. 2. Bədənlə, vücudla, bədən quruluşu ilə bağlı olan. Cismani yorğunluq

    Tam oxu »