[ər.] bax axmaq. Əlhəq, münəccimbaşı dəxi, görünür ki, əhməq imiş. M.F.Axundzadə. Gücümü mən bilə-bilə nahaq; Şirə qıldım hücum, mən əhməq
sif. [ər.] klas. Qırmızı. Hanı o sən görən əhmər yanaqlar; Müsəlsəl keysular, nəsrin buxaqlar. Q.Zakir
is. [ər.] 1. İndi piramida adlanan həndəsi cismin köhnə terminologiyadakı adı. 2. Qədim Misir fironlarının mumiyalanmış cənazələrinin saxlandığı, alt
sif. Əhrama oxşayan, əhram şəkilli, getdikcə yuxarısı daralan
is. [fars.] Zərdüşt dinində: şər allahı, şər və zülmət mənbəyi. // məc. Pis qüvvə, mənhus qüvvə, şər qüvvə
nida [ər.] 1. Bəyənmə, tərif bildirir – afərin! barakallah! eşq olsun! Əhsən sənə, ey vətənin qəhrəman oğlu! Əhsən onu yaradan əllərə! Əhsən bu kəlama
is. [ər. “hal” söz. cəmi] 1. Kef, hal, ruhi vəziyyət. Əhvalın necədir? – Bəli, dərd əhlinin əhvalını dərd əhli bilir; Kimsə bilməz ki, necə yardan old
is. [ər.] Hadisə, olmuş iş, olub keçən işlər, qəziyyə. Əhvalatı söylədi. Əhvalat vaqe olur… Əhvalatdan xəbərin varmı? – Alı kişi əhvalatı oğluna danış
is. 1. Ruhi hal, ruhi vəziyyət. Düşkün əhvali-ruhiyyə. – …Fərdiyyətçilik və xüsusiyyətçilik əhvali-ruhiyyəsi ölməkdədir
“Əhvallaşmaq”dan f.is
qarş. Bir-birinin əhvalını, kefini, halını soruşmaq; salamlaşmaq. Onlar əhvallaşıb dərdləşdilər. S.Rəhimov
sif. dan. 1. Yaxşı xasiyyətli, xoşagələn, deyib-gülən, xoşsöhbət. Əhvallı adam. Əhvallı kişidir. – [Müdir:] Amma əcəb də əhvallı zabit idi
is. [ər. əhval və fars. …pürsan] köhn.: əhvalpürsan olmaq – xəbər tutmaq, vəziyyəti öyrənmək. …Zəlzələnin nəticəsindən əhvalpürsan olduq
is. köhn. Bir-birinin əhvalını soruşma, salamlaşıb əhvallaşma. Elə bu yerdə Kərəmin bir neçə dostu əhvalpürsanlığa gəldilər
is. [ər.] klas. 1. Diriltmə, canlandırma, oyatma; dirilmə, canlanma, oyanma. Nola gər əmvatü əhya versə sübhün dəmləri; Zikri-ləlindir, kim eylər dəmb
bağl. dan. Əgər, hərgah, işdir. İşdi, əhyana birdən tutulsan, onda bir qurğu qurub Koroğlunu Bayazidə göndərəcəyəm
is. [ər. “xəbər” söz. cəmi] 1. Xəbərlər, məlumat. Çünki o məlumatların əxbarı əksər övqat nəticə bağışlayır, amma özləri yalançı və bədzatdırlar
is. [ər.] köhn. Qardaş. [Mirhaşım:] Hamınıza məlumdur ki, bəndənin kiçik əxəvisi banki-şahənşahidə qulluq edir
is. [ər.] köhn. Qardaşoğlu
is. [ər.] klas. 1. Qardaş. 2. tar. Cəm şəklində: əxilər – orta əsrlərdə Kiçik Asiyada və qismən Azərbaycanda meydana gəlmiş “Zəhmət qardaşlığı” deyilə
is. [ər.] 1. İnsanın mənəvi keyfiyyətini, əhvali-ruhiyyəsini müəyyən edən etik normalar; mənəviyyat. Mən … müsəlman xalqlarının əxlaq və rəftarını yax
sif. [ər.] Əxlaqa aid olan. Əxlaqi nəticələr. Əxlaqi prinsiplər. Məsələnin əxlaqi cəhəti. – Əxlaqi əsasları çürük olan bir cəmiyyətdə ədalət və haqqa
is. [ər.] köhn. Əxlaq elmi; əxlaqdan bəhs edən elm
sif. Əxlaqı çox yaxşı olan, əxlaq normalarına ciddi riayət edən; iffətli, ismətli, tərbiyəli. Əxlaqlı uşaq
is. Əxlaqlı adamın hal və sifəti; iffətlilik, ismətlilik
sif. 1. Əxlaqı pis, mənəvi cəhətdən pozğun. Əxlaqsız adam. – [Yaşlı kişi:] Burada bir gecədə neçə zəvvara siğə olan əxlaqsız qadınların olduğunu bilir
zərf Əxlaq normalarına zidd olaraq; ədəbsizcəsinə. Əxlaqsızcasına hərəkət etmək
is. 1. Əxlaq pozğunluğu, mənəviyyat pozğunluğu, əxlaq pisliyi; əxlaqsız adamın hal və sifəti. İndi Zeynal belə düşünürdü ki, onun hörmət və nüfuzunun
is. [fars.] şair. 1. Ulduz. Ulduzlar içində gözümə dəydi bir əxtər; Məftun olaraq sevdim onu, heyrətə daldım
is. [ər.] Alma, götürmə; alıb mənimsəmə. □ Əxz etmək – almaq, götürmək, alıb mənimsəmək. Elm əxz etmək
is. [fars.] 1. Ağzından od püskürən, insan və heyvanları udan, qanadlı nəhəng, ya ilan şəklində təsəvvür olunan mövhum bir heyvan
[fars.] bax əjdaha. [İsmət:] Gerçəkdən pək gözəl, pək süslü xəncər; Bir parçacıq polad, lakin bir əjdər… H
“Əkdirilmək”dən f.is
“Əkdirmək”dən məch. Bağda çoxlu ağac əkdirilmişdir
“Əkdirmək”dən f.is
icb. Əkmə işi gördürmək, basdırtmaq. Boş yerlərdə ağac əkdirmək. – [Hacı Nuru şair:] [Səfər bəy], mülkədarsan, sənə lazım idi ki, əkdirəydin, biçdirəy
icb. Başqası vasitəsilə ötürmək, başdan eləmək
“Əkdirtmək”dən f.is
bax əkdirmək1. Yerləri əkdirtmək
sif. Böyük, iri, yekə; əkəc. Əkə adam. Əkə kəl. – Əzizim, əkə dərdim; Yükləyib ləkə dərdim. (Bayatı)
sif. dan. Yaşlı, təcrübəli, həyat təcrübəsi olan; dünyagörmüş. Əkə-bikə qadın. – [Xumar:] Eh, bilirəm, əkə-bikə arvadlar kimi yenə başlayacaqsan məni
sif. və is. Böyük, yekə, iri; yaşlı, təcrübəli. …İldırım İldırımzadə iclasda özünü bir əkəc kimi aparırdı
zərf Əkəc kimi, böyük, yaşlı, təcrübəli adam kimi. Əkəc-əkəc danışmaq. – Məktəbdə şagirdlərin ümumi yığıncağı olduğu zaman [Aslan] əkəc-əkəc qabağa çı
“Əkəclənmək”dən f.is
f. Yekələnmək, irilənmək, təcrübələnmək, təcrübə qazanmaq
is. Böyüklük, yekəlik, irilik; təcrübəlilik
“Əkələnmək”dən f.is
bax əkəclənmək
is. Böyüklük, irilik, yekəlik, əkəclik