Толковый словарь азербайджанского языка

  • EZAM

    is. [ər.] Xidməti və ya başqa bir iş üçün bir yerdən başqa yerə göndər(il)mə, yolla(n)ma. Katib uşağın adını yazdı, ona kağız verib maarif komissarlığ

    Полностью »
  • EZAMİYYƏ

    [ər.] 1. bax ezamiyyət. Ezamiyyə pulu. Ezamiyyə vərəqəsi. 2. Ezamiyyət kağızı (vəsiqəsi)

    Полностью »
  • EZAMİYYƏT

    is. [ər.] Xidməti və ya başqa bir işi, tapşırığı yerinə yetirmək üçün bir yerə ezam olunma, getmə. Ezamiyyətə getmək

    Полностью »
  • EZAMİYYƏTÇİ

    is. Xidməti bir iş üçün bir yerə göndərilmiş adam, ezamiyyətdə olan adam. [Almaz] gələn adamın … ezamiyyətçi olduğuna inansa da, yenə baxırdı

    Полностью »
  • EZOP

    Ezop dili [qədim yunan təmsilçisi Ezopun (Aisopos) adından] dilç. – üstüörtülü, müəmmalı, rəmzli dil

    Полностью »
  • Ə₂

    nida. Müraciət, çağırış bildirir. [Nəbi] pristav Mehdi bəyi görcək deyir: – Ə, bu fağırı niyə qəhr edirsən? “Qaçaq Nəbi”

    Полностью »
  • Ə

    Azərbaycan əlifbasının yeddinci hərfi və bu hərflə işarə olunan saitin adı

    Полностью »
  • ƏBA

    bax aba1. …Axund əbasını düzəldib dükandan çıxdı, getdi. C.Məmmədquluzadə. Şeyx Şaban … otuz il bir əbayla gəzməyi, qırx il bir kürkə bürünməyi qəbul

    Полностью »
  • ƏBABİL

    is. [ər.] Dağ qaranquşu, uzunquyruq

    Полностью »
  • ƏBALI

    bax abalı. Görünür [Mirzə Poladın] Şuşadakı həkim atası – sarı əbalı Mirzə Həsən öz qızına çox əfsanəli, əsrarlı bir dərs demişdir

    Полностью »
  • ƏBCƏD

    is. [ər.] köhn. 1. Qədim ərəb əlifbasında ilk dörd hərf. (hərfləri mexaniki olaraq əzbərləmək üçün işlədilirdi)

    Полностью »
  • ƏBD

    is. [ər.] köhn. Qul, kölə. Əbd olma, ey Nəsimi, fani cəhanə, çün kim; İmanü din içində sənsən əmirü sultan

    Полностью »
  • ƏBƏ₁

    is. məh. Uşaq oyununda: içərisinə qoz, fındıq və s. salınan çuxur

    Полностью »
  • ƏBƏ₂

    is. dan. Mama, mamaça

    Полностью »
  • ƏBƏÇİ

    sif. məh. Mamaça, mama. Pis əbəçiyə arvad tapşıran övladsız qalar. (Ata. sözü)

    Полностью »
  • ƏBƏÇİLİK

    is. məh. Mamaçalıq, mamalıq. Əbəçilik etmək

    Полностью »
  • ƏBƏD

    zərf [ər.] Sonsuz gələcək zaman (əzəl qarşılığı). // Əbədi, həmişəlik. Oxuyun, millətin nicatı olun; Ta əbəd baisi-həyatı olun

    Полностью »
  • ƏBƏDA

    [ər.] klas. 1. bax əbədən. 2. Heç, qətiyyən. Əbəda yox bu işdə imkanım; Deyil onlar mütii-fərmanım. M

    Полностью »
  • ƏBƏDƏN

    zərf [ər.] Heç vaxt, heç bir zaman, əsla, qəti, qətiyyən. Mənim nə borcumdu ki, məvacibiniz az, zəhmətiniz həddən artıq və rahətliyiniz əbədən yoxdur

    Полностью »
  • ƏBƏDİ

    sif. və zərf [ər.] 1. Daimi, həmişəlik. Şair könlüm rübabını eşq ilə çaldı; Biz əbədi qardaş olduq: ilk bahar və mən

    Полностью »
  • ƏBƏDİLƏŞDİRİLMƏ

    “Əbədiləşdirilmək” dən f.is. Qarabağ müharibəsində həlak olan qəhrəmanların xatirələrinin əbədiləşdirilməsi

    Полностью »
  • ƏBƏDİLƏŞDİRİLMƏK

    məch. Əbədi olaraq yaşadılmaq, yadda saxlanılmaq

    Полностью »
  • ƏBƏDİLƏŞDİRMƏ

    “Əbədiləşdirmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏBƏDİLƏŞDİRMƏK

    icb. 1. Əbədi olaraq nəsillərin xatirəsində yaşatmaq, həmişəlik xatirə qoymaq. Xalq öz qəhrəmanlarının xatirəsini əbədiləşdirmək üçün onlara abidə uca

    Полностью »
  • ƏBƏDİLƏŞMƏ

    “Əbədiləşmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏBƏDİLƏŞMƏK

    f. Əbədi olmaq, həmişə yaşamaq. Eşqinə dəm tutub göylər mələşsin; Eşqin tarix olub əbədiləşsin. B.Vahabzadə

    Полностью »
  • ƏBƏDİLİK

    is. Daimilik, sonsuzluq, həmişəlik, daim yaşama; heç vaxt bitməməzlik, qurtarmamazlıq. Bu səadət səhəri o qədər zəngin və işıqlıdır ki, başlanan günəş

    Полностью »
  • ƏBƏDİYYƏN

    zərf [ər.] Həmişəlik, əbədi, daimi. [Qızın] gözləri ilk baxışdan əbədiyyən hafizəmdə nəqş olunmuşdu. Ə

    Полностью »
  • ƏBƏDİYYƏT

    is. [ər.] 1. Əbədilik, daimilik; həmişə var olan şey. [İlyas:] İlin dəyişməsi qarşımızda, yel vurarkən sönüb dirilən bir şamı andırdığı kimi, insan hə

    Полностью »
  • ƏBƏKÖMƏÇİ

    bax əməköməçi

    Полностью »
  • ƏBƏS

    sif. [ər.] 1. Nahaq, bihudə, faydasız. // Zərf mənasında. Bəslərəm can kimi, ey sevgili sərmayə, səni; Etmərəm sərf əbəs məscidə, mollayə səni

    Полностью »
  • ƏBƏS-ƏBƏS

    zərf Nahaq yerə. Əbəs-əbəs neçin qaçırsan məndən; Mən ki zalım, adamyeyən deyiləm. M.P.Vaqif. Gül dilləndi: “Salmayın səs; Danışmayın əbəsəbəs”

    Полностью »
  • ƏBƏVEYN

    is. [ər.] köhn. Ata-ana, valideyn. Hər gün əbəveyni şad edirlər; Hörmətlərini izdiyad edirlər. M.Ə.Sabir

    Полностью »
  • ƏBİR

    is. [ər.] klas. bax ənbər. Gülzarə hava əbir tökdü; Səhrayə qübari-mişk çökdü. Füzuli

    Полностью »
  • ƏBLƏH

    sif. [ər.] 1. Axmaq, səfeh, gic, sarsaq, başıboş. Əbləh köpək qaysavadan pay umar. (Məsəl). // İs. mənasında

    Полностью »
  • ƏBLƏHCƏSİNƏ

    zərf Axmaqcasına, sarsaqcasına, axmaq kimi; gic-gic. Əbləhcəsinə danışmaq. // Sif. mənasında. …Nəsrdə də qafiyədən və uşaqcasına mübaliğələrdən və əbl

    Полностью »
  • ƏBLƏHLİK

    is. Axmaqlıq, səfehlik, giclik, sarsaqlıq. Əlbəttə, [Cuma] bu əbləhliyi üzündən düşmən əlinə keçərək xoşbəxt təsadüflə xilas olmuşdu

    Полностью »
  • ƏBLƏQ

    sif. [ər.] Ala, ala-bula, ala-bəzək, alaca. Əbləq at meydanda topla bərabər fırlandı. M.S.Ordubadi

    Полностью »
  • ƏBLƏQLİK

    is. Alalıq, ala-bulalıq, alabəzəklik

    Полностью »
  • ƏBNA

    is. [ər. “ibn” söz. cəmi] klas. Övladlar, oğullar (adətən izafət tərkiblərində işlənir). Əbnayi-vətən vəqf eləyir vəslinə canın; Həm ruhi-rəvanın

    Полностью »
  • ƏBR

    is. [fars.] klas. Bulud. Çün əbr deyilsən, olma giryan! Çün seyl deyilsən, etmə əfğan! Füzuli. □ Əbri-bahar – bahar buludu

    Полностью »
  • ƏBRƏŞ

    sif. 1. Xallı. 2. Əldə bəslənmiş. O, bu gün palıda düşmüş əbrəş qoçun kababından yemək üçün ayrı bir səy ilə hazırlaşırdı

    Полностью »
  • ƏBRİŞİM

    is. [fars.] 1. İpək, ipək iplik. Paşa, sənə nişan verim Qıratı; Əbrişim ipəkdən yalı gərəkdi. “Koroğlu”

    Полностью »
  • ƏBRU

    is. [fars.] klas. Qaş. Göz doymaz vəsməli kəman, əbrudan; Can üzülmə, səmən iyli keysudan. M.P.Vaqif

    Полностью »
  • ƏBUCƏHL

    is. [ər.] Çox tərs, inadcıl adam haqqında (bəzən söyüş kimi işlədilir). …Ağa maşının qapısını açdı, dedi: – Düş aşağı, əbucəhl!… M

    Полностью »
  • ƏBYƏZ

    sif. [ər.] klas. Bəyaz, ağ. Ey zülfi siyəh, sinəsi əbyəz, gözü alə; Nə türfə cavansan! M.P.Vaqif

    Полностью »
  • ƏCAİB

    sif. [ər.] 1. Çox qəribə, çox təəccüblü, qeyri-adi, görünməmiş. [Kərəm:] Yolda bir əcaib milçək görmüşəm, onu sizə sazla deyəcəyəm

    Полностью »
  • ƏCAİB-QƏRAİB

    [ər.] bax əcaib 1-ci mənada. Sənin kəmalında, fikrin içində; Əcaib-qəraib hallar oynaşır. Aşıq Pəri. …Hər kəs bunlardan əcaib-qəraib şeylər nağıl edər

    Полностью »
  • ƏCAİBXANA

    is. [ər. əcaib və fars. …xanə] köhn. Muzey. Bir sözlə, doqqaz kəndin əcaibxanası, qəzeti, telefon və teleqrafı idi

    Полностью »
  • ƏCAİBLİK

    is. Əcaib şeyin hal və keyfiyyəti

    Полностью »