is. [türk.] Yoldaş, dost. Minlərcə sənin eşlərin ancaq; Yoxsulları etməkdə oyuncaq. H.Cavid. Sinəm başdan-başa oddur, atəşdir; Ömrüm səadətə əvvəldən
is. [fr.] 1. Qətli icra etmək üçün düzəldilən səhnə. 2. Dar ağacı
“Eşdirilmək”dən f.is
“Eşdirmək”dən məch
“Eşdirmək”dən f.is
“Eşmək”dən icb. İpi eşdirmək
[fr.] 1. hərb. Cəbhə dərinliyində və ya girintili-çıxıntılı vəziyyətdə mövqe tutan və bu qaydada yeriyən qoşun hissəsi
“Eşelonlamaq”dan f.is
f. hərb. Eşelonlar (1-ci mənada) halında yerləşdirmək
“Eşelonlanmaq”dan f.is
məch. hərb. Eşelonlar halında yerləşdirilmək
is. məh. Alma, armud, heyva kimi meyvələrin yeyilməyən iç hissəsi
“Eşələmək”dən f.is
f. 1. Torpaq, kül kimi toz halında olan şeyləri bir şeylə ehmallı qazımaq, qarışdırmaq. Kərim kişi … tonqalın közünü eşələyərək sözə başladı… M
“Eşələnmək”dən f.is
qayıd. 1. Ayaqları ilə torpağı qurdalayaraq, qazaraq özünə yem aramaq. Cücələrim birər-birər; Suyu görüb yavuq gələr; İçər, gedər, eşələnər
is. 1. Toyuğun qazıb açdığı, eşələyib açdığı yer, eşilmiş yer. Toyuq eşənəyi. – Toyuğun başı kəsiləndə eşənəkdə qalar
is. dan. Dinləyici, dinləyən. Radio eşidənlər
“Eşidilmək”dən f.is
məch. 1. Qulaq vasitəsilə qavranılmaq, qulaqla duyulmaq, qulağa çatmaq (səs haqqında). Yuxarıda qat-qarışıq bir səs eşidildi
sif. və zərf Eşidilməsi mümkün olmayan, eşidilməyən. [Musa kişinin] yalnız ağzına dəsmal basdıqda səsi eşidilməz oldu
is. Eşidilməsi mümkün olmayan səsin halı
is. 1. Bayır, dışarı, çöl. Gecənin bir aləmində Nəbi evdən eşiyə çıxır. “Qaçaq Nəbi”. Hacı Həsən bir söz deməyib gəlir, yapışır İskəndərin qolundan və
is. 1. tar. Şah saraylarında təşrifat məmuru. [Nadir şah] eşikağası mənsəbini [İbrahimxəlil ağanın oğlu Fəzləli bəyə] münasib gördü və bu qulluğu o mə
“Eşilmək”dən f.is
məch. 1. Eşik-eşik edilmək, qazılmaq, qazıq-qazıq edilmək. Meşələr kökündən eşilir, qocaman palıd ağacları hərləməsinə qazılır, kökündən və damarların
sif. Buruq-buruq, buruq, burum-burum. Eşim-eşim dağ yolu
“Eşitdirilmək”dən f.is
məch. Hiss etdirilmək, qulağına çatdırılmaq, xəbərdar edilmək, bildirilmək
“Eşitdirmək”dən f.is
icb. Qulağına çatdırmaq, hiss etdirmək, xəbərdar etdirmək, bildirmək. [Xədicə] indi isə mahnı oxuyub səsini mənə eşitdirirdi
“Eşitmək”dən f.is. Eşitmə orqanı
f. 1. Hər hansı bir səsi qulaqla qavramaq, almaq, duymaq, mənimsəmək. Danışanların səsini eşitmək. O biri otaqdan səs eşitmək
is. 1. Eşitmək qabiliyyətinin olmadığı hal; karlıq. 2. Eşitməmə, dinməmə, qulaq asmama, əməl etməmə. ◊ (Özünü) eşitməməzliyə vurmaq (qoymaq) – özünü e
bax eşitməməzlik. Əttar Həsən eşitməzlik edib evə girdi və qapını çəkib bərk örtdü. Çəmənzəminli
is. [ər.] 1. Sevgi, məhəbbət, sevda, böyük istək hissi, sonsuz bağlılıq. Vətən eşqi. Övlad eşqi. Həyat eşqi
[ər. eşq və fars. …baz] Qadın düşkünü, arvadbaz, aşiqanə macəraları sevən adam
is. 1. Eşq macəralarına meyil, yalandan eşq yetirmə, məhəbbətdən danışma, sevişmə. …Uşaqlarımız bekar qalanda ya gərək teatrlarımıza gedib eşqbazlıq n
sif. Hərarətli, həyəcanlı, ehtiraslı. Eşqli qəlb. – Qan salmağa aralığa; Çox eşqli pərvanəsən. “Qurbani”
is. [ər. eşq və fars. …namə] Aşiqanə məktub, eşq, sevgi ifadə edən məktub. Bir-birlərinə deyəcəkləri sözləri aylardan bəri əzbərləmişdilər, ortalığa a
[ər. eşq və fars. …pərvər] Eşq bəsləyən, eşq yetirən, sevən. [Sofiya xanım:] Sizin bu qədər eşqpərvər bir qəlbə malik olduğunuzu zənn etməzdim
1. “Eşmək”dən f.is. 2. sif. Burulmuş, eşilmiş, eşilib hazırlanmış. Eşmə qamçı. – Molla uzun və qara müştüyün başına sancılmış eşmə papirosa qullab vur
is. Uşaqların aşıqla oynadıqları bir oyun adı
bax eşim-eşim. Nəbinin bığları eşmə-eşmədir; Papağı güllədən deşmə-deşmədir. “Qaçaq Nəbi”
is. məh. Yaxası xəzli, gödəkqollu, qadın üst geyimi
f. 1. Qazımaq, qazıyıb açmaq, qurdalamaq (torpağı, qumu, külü və s.-ni). …[Pələng də] məni görmüşdü. Pəncəsi ilə acıqlı-acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı
sif. [türk.] 1. Yalqız qalmış, tək qalmış; yoldaşsız, dostsuz, kimsəsiz. 2. Misilsiz, misli olmayan, tayı-bərabəri olmayan
is. 1. At fəsiləsindən iribaşlı, alçaqboylu, uzunqulaqlı yük və minik heyvanı; uzunqulaq. Allaflar çuval-çuval arpa, buğda və saman alıb arabalara dol
is. zool. Zərqanadlılar fəsiləsindən arıya bənzər sarı, parlaq qanadı olan, iynəli böcək
is. Uşaqların dombaltma durub biri-birinin belindən atılaraq oynadıqları oyun; atlanbac