icb. Məcburiyyət altında gətirmək, zorla gətirmək, başqası vasitəsilə gətirmək. Kitabları gətirtmək. – Əlbəttə, Veys həbsə almaq üçün gətirtdiyi adaml
“Gətizdirmək”dən f.is
bax gətirtmək
“Gəvələmək”dən f.is
f. Könülsüz, iştahasız, ağzından tökülə-tökülə yemək; çeynəmək. Kazımın oğlu yavan çörəyi gəvələyərək qaşqabağını salladı
is. bot. Quraqlıq yerlərdə bitən, alçaqboylu, kitrəli, çox vaxt tikancıqlı yarpaqları zəif inkişaf etmiş ot və ya kol bitkisi
“Gəvənnəşmək”dən f.is
f. Sallanmaq, aşağı əyilmək (ağac və budaqları haqqında)
is. dan. Raxit xəstəliyinin xalq arasında işlənən adı
is. Çoxdanışan, lağlağı, boşboğaz, yanşaq, naqqal. Sən demə bu yanşaq gəvəzənin biri imiş. “Koroğlu”
“Gəvəzələmək”dən f.is
f. Çox danışmaq, naqqallıq etmək, yanşaqlıq etmək, boşboğazlıq etmək. Bu gün çox gəvəzələdin
is. Naqqallıq, yanşaqlıq, lağlağılıq, boşboğazlıq, çox danışma xasiyyəti. Zeynalın gəvəzəliyi bitməyirdi
sif. məh. 1. Yarıqaranlıq, tam aydın, işıq olmayan. Gəyan gecə. 2. İkirəng, iki rəngdə olan. Gəyan at
bax gəyirmə 2-ci mənada. ◊ Gəyiriyi azmaq – mədənin pozulması nəticəsində həddən artıq gəyirmək
1. “Gəyirmək”dən f.is. 2. Mədədə əmələ gələn qazların, bəzən də mədədəki qidanın hissəcikləri ilə birlikdə ağızdan çıxması; gəyirti, gəyirik
f. Mədədə əmələ gələn qazları, bəzən də qidanın hissəciklərini ağıza qaytarmaq. Bir az yedikdən sonra Teymur ağzını mollanın lap burnunun qabağına tut
is. Püstə, badam və ya qozdan hazırlanan kövrək şirniyyat növü
is. məh. Ağac, şalban və s.-nin başında yarıq, çapıq, haça yer
is. klas. Dəfə, kərə. Min can olaydı kaş məni-dilşikəstədə; Ta hər birilə bir gəz olaydım fədasına. Füzuli
is. Dağ təpəsində çökək yer
“Gəzdirilmək”dən f.is
“Gəzdirmək”dən məch
f. 1. Birisinin əlindən tutaraq, ya qucağına götürərək, yaxud miniyə mindirərək, yaxud da yanınca özü ilə bərabər hərəkət etdirmək
zərf 1. Gəzərək, yeriyə-yeriyə, hərəkət edə-edə. Gəzə-gəzə danışmaq. – Rüstəm bəy otaqda gəzə-gəzə öz-özünə danışarkən qapı taqqıldadı
is. Nar qabığı (keçmişdə rəngboya almaq üçün işlənirdi). Gəzəl əllərimi qaraldıb. – Şəhriyarın ürəyi də yarılmış bir nara bənzər; Tökülüb dənə sözləri
sif. Gəzəl rəngli, nar qabığına bənzər rəngi olan. Paltarı gəzəli rəngdədir
“Gəzəlləmək”dən f.is
f. Gəzəl suyunda boyamaq, nar qabığı ilə rəngləmək. İpliyi gəzəlləmək
f.is. 1. Hərəkət edən, yeriyən. Gəzən xəstələr. – Gəzən ayağa daş dəyər. (Ata. sözü). Bu döyüşdü – əzilən var, əzən var; Ölüm hökmü qoltuğunda gəzən v
is. köhn. Gön kəsmək üçün keçmişdə başmaqçıların işlətdikləri iti alət, bıçaq
bax gicitkən
is. bot. Əsasən badam ağacının tutulduğu xəstəlik; pas. Badam bitkisi gəzəngi (pas), yarpaqların yanması, bürüşməsi və meyvələrin çürüməsi kimi xəstəl
sif. Daim bir yerdən başqa yerə hərəkət edən, köçən
sif. Başqa yerlərdə gəzərək işləyən, gəzərək özünə iş tapan; səyyar. Gəzərgi fəhlə. Gəzərgi fotoqraf
sif. 1. Gəzməyi çox sevən, evdə oturmağa qərar tapmayan (qadın haqqında). Gəzəyən qızdan gəlin olmaz
is. 1. Gəzəyən adamın xasiyyəti. 2. məc. Əxlaqca yüngüllük
sif. Hərəkət edən, bir yerdə dayanmayan; gəzən. Bu aralıq salam verən gəzici bir ixtiyar; Qoyun mən danışım, – dedi, – siz də edin tamaşa
“Gəzilmək”dən f.is
məch. Axtarılmaq, soraq edilmək. Zülfi-siyah içində sərgəştə könül itdi; Çinü Həbəş gəzildi, tapılmadı sorağı
bax gəzinti
“Gəzinişmək”dən f.is
f. Birlikdə gəzinmək, dolanmaq (çoxları haqqında). Uşaqlar gəzinişirlər
“Gəzinmək”dən f.is
f. 1. Ağır-ağır yerimək, o başbu başa gəzmək, var-gəl eləmək. Tamaşaçılar foyedə gəzinirdilər. – Bahadır Sonanın dalınca diqqətlə baxdı, sonra xeyli v
is. 1. Açıq havada əylənmək və istirahət etmək üçün miniklə, ya ayaqla yaxın yerlərə edilən səyahət; gəzişmə, seyr
is. Gəzmə, yerimə tərzi. Buna görə də Nənəqız Rizvanın yatışı, duruşu, gəzişi və gülüşünü heç bir an unutmurdu
“Gəzişmək”dən f.is
1. bax gəzinmək 1-ci mənada. Dəhlizdə gəzişmək. – Mirzağa … klubun böyükcə foyesində ağır addımlarla gəzişirdi
“Gəzləmək”dən f.is