Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • FƏALLAŞDIRMA

    “Fəallaşdırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • FƏALLAŞDIRMAQ

    f. Fəal etmək, fəaliyyətini daha da artırmaq, daha da canlandırmaq; aktivləşdirmək. İctimai iş şagirdləri fəallaşdırır

    Tam oxu »
  • FƏALLAŞMA

    “Fəallaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • FƏALLAŞMAQ

    f. Daha fəal olmaq, fəaliyyətini daha da artırmaq; aktivləşmək

    Tam oxu »
  • FƏALLIQ

    is. İşcillik, çalışqanlıq, fəaliyyət, aktivlik. Fəallıq göstərmək

    Tam oxu »
  • FƏCİ

    [ər.] bax faciəli. Fəci hadisə. – Bu fəci xəbəri hər kəs həyəcan içində bir-birinə pıçıldadı. Çəmənzəminli

    Tam oxu »
  • FƏCR

    is. [ər.] 1. Səhərin çox erkən, günəş çıxmazdan əvvəlki çağı, dan vaxtı. Fəcrin saf havası dolur içəri; Kəndi seyr eləyir… Oyanır həyat

    Tam oxu »
  • FƏDA

    is. [ər.] Ən əziz bir adam və ya yüksək amal, iş yolunda özünü qurban etmə; qurban. Pəri sənə qurban, dirili Qurban; Yolunda fədadı bu baş ilə can

    Tam oxu »
  • FƏDAİ

    is. [ər.] Ümumi bir iş yolunda, məslək uğrunda təhlükəli işlərə qoşulub canından keçməyə hazır olan şəxs

    Tam oxu »
  • FƏDAKAR

    sif. [ər. fəda və fars. …kar] 1. Ümumi bir iş və ya məslək uğrunda öz şəxsi mənafeyindən keçən, özünü qurban verməkdən çəkinməyən

    Tam oxu »
  • FƏDAKARANƏ

    [ər. fəda və fars. karanə] bax fədakarcasına. Bəzən Sarının çox fədakaranə çalışmağı və süfrə salması [Dəmirovu] təmin etmirdi… S

    Tam oxu »
  • FƏDAKARCASINA

    zərf Özünü fəda edərək; fədakarlıqla, fədakarlıq göstərərək. Fədakarcasına işləmək

    Tam oxu »
  • FƏDAKARLIQ

    1. is. Öz şəxsi mənafeyini ümumi işə və ya başqalarının işinə fəda etmə, həsr etmə, bu uğurda fədakarcasına çalışma, səy göstərmə

    Tam oxu »
  • FƏĞAN

    is. [fars.] Nalə, fəryad, inləmə. [Abbas:] Gecə-gündüz qan ağlaram; Artıbdı fəğanım mənim! “Abbas və Gülgəz”

    Tam oxu »
  • FƏHLƏ

    is. [ər.] İstehsalatda bir peşə kimi əməklə məşğul olan, işçi sinfinə mənsub əməkçi; əmələ. Fəhlə və kəndli təbəqəsi

    Tam oxu »
  • FƏHLƏBAŞI

    is. Baş fəhlə, fəhlələrin başçısı

    Tam oxu »
  • FƏHLƏLİK

    is. Fəhlənin işi, peşəsi; əmələlik. Fəhləlik etmək. Yazıçı ədəbiyyata fəhləlikdən gəlmişdir. – Aslan da hər gün öz fəhləliyində olub Fərhadın işindən

    Tam oxu »
  • FƏHM

    is. [ər.] Anlama, anlaq, dərrakə. Olmasın fəhmin, əqlin, idrakın; Var nə qəm ta ki vardır əmlakın. M

    Tam oxu »
  • FƏHMLİ

    sif. Anlaqlı, idraklı, dərrakəli. Fəhmli adam. – [Ərknaz:] Ramiz çox qeyrətli, fərasətli uşaqdır. Çox qanacaqlı, mərifətli, fəhmli, qabiliyyətli uşaqd

    Tam oxu »
  • FƏHMSİZ

    sif. Anlaqsız, idraksız. Fəhmsiz oğlan

    Tam oxu »
  • FƏXR

    [ər.] 1. is. İftixar ediləcək, öyünüləcək şəxs, şey. Övlad atanın fəxridir. Doğma Vətənin fəxri. – [1-ci cəngavər:] Səyavuş bu yurdun fəxri, şanıdır

    Tam oxu »
  • FƏXRİ

    sif. [ər.] 1. Hər hansı xidmətə, nailiyyətə görə ehtiram, iftixar əlaməti olaraq verilən. Fəxri adlar

    Tam oxu »
  • FƏXRİYYƏ

    is. [ər.] ədəb. Orta əsrlərdə Şərq (o cümlədən Azərbaycan) ədəbiyyatında: məsnəvi, qəzəl və s. formalarda şairin öz fəzilətlərindən, yaxşı sifətlərind

    Tam oxu »
  • FƏQƏRƏ

    is. [ər.] 1. anat. Fəqərə sütununun bir hissəsini təşkil edən ayrıca sümük (və ya bəzi heyvanlarda qığırdaq); onurğa sümüyü

    Tam oxu »
  • FƏQƏT

    bağl. [ər.] Lakin, amma. Söz verdi, fəqət gəlmədi. Xəbəri var, fəqət demək istəmir. – [Zaqs müdiri:] Adam evdə, – dedi, – əsəbiləşə bilər, bəlkə dalaş

    Tam oxu »
  • FƏQİR

    [ər.] klas. bax fağır. [Kərbəlayı Məhəmməd:] Hər nə oldu, biz kasıba, biz fəqirlərə oldu. Çəmənzəminli

    Tam oxu »
  • FƏQİRANƏ

    [ər. fəqir və fars. …anə] 1. zərf klas. Fağır kimi, yazıqcasına, acizcəsinə, yazıq-yazıq, fağır-fağır

    Tam oxu »
  • FƏQİRLİK

    klas. bax fağırlıq. Yetimliyi halətindən bəllidir; Fəqirliyi zillətindən bəllidir. A.Səhhət. O zaman fəqirlik [Ağabalaya] əsər edib başı xəyalat ilə d

    Tam oxu »
  • FƏLAKƏT

    is. [ər.] Böyük bəla, müsibət, afət, bədbəxtlik. Müharibənin törətdiyi fəlakətlər. – [Nüşabə:] Bir qığılcım böyüyüb yanğın olar; Bir xəta qanlı fəlakə

    Tam oxu »
  • FƏLAKƏTLİ

    sif. Fəlakət törədən, bədbəxtliyə səbəb olan, müsibət gətirən. Fəlakətli müharibə illəri. Fəlakətli daşqın

    Tam oxu »
  • FƏLAKƏTZƏDƏ

    sif. və is. [ər. fəlakət və fars. …zədə] Fəlakətə düçar olmuş, qəzaya uğramış; müsibətzədə, bədbəxt. Kiçik daxmada üç nəfər fəlakətzədə xəyalat içində

    Tam oxu »
  • FƏLƏK

    is. [ər.] 1. Göy, səma, asiman. Dün gecə fələkə çıxdı fəryadım. M.P.Vaqif. Hərlənib dövr edən yerlər, fələklər; Bu səsi hər zaman eşidəcəklər

    Tam oxu »
  • FƏLSƏFƏ

    is. [ər.; yun. phileo – sevirəm və sophio – müdriklik, müdrikliyi sevmək] 1. Təbiətin, cəmiyyətin və insan təfəkkürünün ən ümumi inkişaf qanunları haq

    Tam oxu »
  • FƏLSƏFİ

    sif. [yun.] 1. Fəlsəfəyə aid olan, fəlsəfə ilə əlaqədar olan (bax fəlsəfə 1-ci mənada). Fəlsəfi traktat

    Tam oxu »
  • FƏNA₂

    is. [ər.] Yox olma, zaval. □ Fəna etmək, fənaya vermək – yox etmək, məhv etmək, bada vermək. [Şəfiqə:] Bunlar, qorxuram, axırda bizi fənaya verə

    Tam oxu »
  • FƏNA₁

    is. [ər.] Pis, yaman. Əhvalı fənadır. Fəna xasiyyət. – Gördü fənadır işinin axırı; Qaçdı o saət ayı ordan geri

    Tam oxu »
  • FƏNALAŞMA

    “Fənalaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • FƏNALAŞMAQ

    f. Pisləşmək, xarablaşmaq. Getdikcə bu məhəllənin halı fənalaşdı. N.Nərimanov. [Zəhra Əzraya:] Bax, fənalaşdı büsbütün halım

    Tam oxu »
  • FƏNALIQ

    is. Pislik, yamanlıq. [Cahangir:] Ana, bu adamlardan hər bir fənalıq baş verər, məni öldürə bilərlər, sənin namusuna sataşarlar

    Tam oxu »
  • FƏND

    is. [fars.] 1. Hiylə, kələk, fırıldaq, dolab, qurğu, biclik. Fənd fəndi kəsər, Allah hər ikisini. (Ata

    Tam oxu »
  • FƏNDBAZ

    is. və sif. [fars.] Hiyləbaz, fırıldaqçı, fəndgir, fəndcil. [Əhməd:] Zalım oğlu nə fəndbazmış, a gədə! N

    Tam oxu »
  • FƏNDBAZLIQ

    is. Hiyləbazlıq, fırıldaqçılıq, fəndgirlik. Fəndbazlıq etmək

    Tam oxu »
  • FƏNDCİL

    bax fəndbaz. Fəndcil adam

    Tam oxu »
  • FƏNDCİLLİK

    bax fəndbazlıq

    Tam oxu »
  • FƏNDGİR

    [fars.] bax fəndbaz. Fəndgir adam

    Tam oxu »
  • FƏNDGİRLİK

    bax fəndbazlıq

    Tam oxu »
  • FƏNƏR

    is. [yun.] 1. Ətrafı və ya bir qismi şüşə, yaxud başqa şəffaf materialla örtülü işıq cihazı; fanus. Küçə fənəri

    Tam oxu »
  • FƏNƏRÇİ

    is. köhn. 1. Küçə fənərlərinin sazlığına və yanmasına nəzarət edən adam; fənəryandıran. Qalmışdı həyətdə keçən axşamdan; Fənərçi unutmuş bala nərdivan

    Tam oxu »
  • FƏNƏRYANDIRAN

    köhn. bax fənərçi 1-ci mənada

    Tam oxu »
  • FƏNN

    is. [ər.] 1. Elm, bilik sahəsi, tədris obyekti. Riyaziyyat fənni. Zoologiya fənni kabineti. – [Teymur müəllim] yalnız sinifdə deyil, kənarda da öz sev

    Tam oxu »