bax girdəsifət(li). Mən girdəüz, şiş bığları yuxarı qaldırılmış bir gənc sifət axtarırdım. S.Rəhman
bax gildir-gildir. Gözlərinin yaşı girdim-girdim yanağından süzülən Mayanın əllərini Pərşan ovcunda sıxıb oxşayır… M
is. dan. Mişarla bir boyda kəsilmiş odun. [Günay] qapı ağzındakı üstü mişarlanmış girdin kimi çox hamar olan dəyirmi bir daş üstündə oturmuşdu
“Girdinləmək”dən f.is
f. dan. Mişarla odunu bir boyda kəsmək
icb. 1. Girməyə məcbur etmək, daxil etmək. 2. Taxmaq, keçirmək
is. 1. Qapı ağzı, kandar, astana. Qazmanın girəcəyi. Girəcəkdə dayanmaq. – Sürətlə gedən maşın hündür bir evin girəcəyində durdu
“Girələmək”dən f. is
bax girəvələmək. [Ərəb Reyhan] girələyib Eyvazın çiyin damarlarını saldı çəngəsinə. “Koroğlu”. [Əvvəlinci ovçu:] …Doğrudan da Kərim [Süleyman bəyi] ço
ara s. [fars.] köhn. Tutaq, tutaq ki, deyək ki. Girəm ki, yaxşı elədilər yığmadılar, Allah atalarına rəhmət eləsin… C
is. 1. Gizli yer; pusqu, marıq, qurğu. Girəvədə durmaq. – Əlavə olaraq ehtiyat üçün arxa girəvələrdə dəxi adamlar düzülmüşdü
“Girəvələmək”dən f.is
f. Fürsət tapmaq, imkan tapmaq, əlverişli vəziyyət axtarmaq. [Pəri xanım:] Qadan alım, get girəvələ, zindanbana xəlvətcə pul ver, Qurbanini zindandan
is. dan. Sancı, ağrı, qarınağrısı. ◊ Qarnına girgi düşmək – qorxuya düşmək, təşvişə düşmək. Qarnına girgi salmaq – bərk qorxuya salmaq, təşvişə salmaq
is. 1. Girmə, daxil olma. 2. Girhagirdə şəklində zərf – girəndə, girən zaman. Kəndə girhagirdə qüvvətli bir zəlzələ olur
is. [fars.] klas. Yaxa. Mən nə hacət ki, qılam daği-nihanım şərhin? Aqibət zahir olur çaki-giribanımdan
sif. [fars.] Tutulmuş, düçar, mübtəla. [Pişik siçana dedi:] Çəngəlimə indi giriftarsan; Ta ki edirsən belə rəftar sən
is. Mübtəla olma, düçar olma, tutulma, mübtəlalıq
girinc eləmək (etmək) – təngə gətirmək, cana gətirmək, zəhləsini tökmək. O, səhərdən bizi girinc eləyib
is. Hamar olmayan səthdə iki çıxıntının arası; çuxur, çökək (çıxıntı əksi)
is. Səthin düz olmaması, hündür və batıq olması
sif. Girintisi və çıxıntısı olan, səthi, yaxud kənarları düz olmayan, qalxıq və batıq olan. Qabın girintiliçıxıntılı kənarı
sif. Səthi düz olmayan, girintiləri olan, kənarları hamar olmayan
is. 1. Giriləcək yer, daxil olmaq üçün yer, yol (çıxış əksi). Giriş yolu. 2. Bir əsərin başlanğıc hissəsi: müqəddimə, ön söz, ilk söz
“Girişilmək”dən f.is
məch. Başlanılmaq, şüru edilmək. Səhranın sərt təbiəti ilə ciddi döyüşə girişilmişdi. – Dəmirovun təklifi üzrə bu yolun inşasına payız məhsulunu topla
“Girişmək”dən f.is
f. 1. Həvəslə, ciddiyyətlə bir işə başlamaq, şüru etmək. İşə girişmək. Yarışa girişmək. – [Nəsir] hələ bəzi vaxt öz fikrinin üstündə duraraq böyük qar
is. [fars.] klas. Qaçma, qaçış. □ Giriz vermək – qaçmaq, aradan çıxmaq, sovuşmaq. Molla Tanrıverdi bir söz deməzdi, ancaq fürsət tapıb Cümşüd bəyin əl
“Girləmək”dən f.is
f. Pusmaq, daim təqib etmək, dalınca gəzmək, əl çəkməmək. [Mindilli:] Zərifə, nə … girləmisən məni? Niyə mənim başıma fırlanırsan? S
“Girləndirmək”dən f.is
bax girləmək
“Girlənmək”dən f.is
f. 1. Gəzmək, dolaşmaq, dolanmaq. Nəbi Naxçıvanda bir az girlənib, İsmayılın yerini öyrənməyə çalışırdı, ancaq tapmırdı
sif. 1. Güclü, qüvvətli, giri olan. Girli qol. – Yəni o elə girli adamdır? – Bəli, bəli, – deyə [Əsgər] əlavə etdi
is. məh. Kolluq, kol-kosluq. Kəsdilər girməni Cəbilə Osman; Verməsin arxaya keçməyə aman. H.K.Sanılı
“Girmək”dən f.is. Martın yenicə girməsinə baxmayaraq hava ilıq idi
f. 1. Daxil olmaq, içəriyə keçmək (çıxmaq əksi). Evə girmək. Otağa girmək. Qapıdan girmək. – Mirbağır ağa girir, başmaqlarını çıxardır, salam verir
is. [fars.] köhn. 1. Borc alınan pul və s. müqabilində təminat üçün verilən şey. [Məşədi Cabbar:] Əgər mümkün olur isə; mənim üçün Hacı Rəhimdən min m
is. [fars.] köhn. Girov saxlayan, girov alan, girovla pul verən adam
is. köhn. Girovdarın işi, peşəsi
sif. Girovla alınmış. Girovlu borc
zərf Girov almadan, girov götürmədən, girov qoyulmadan. [Məşədi Cəfər:] Ruzigar elə dönübdür ki, qardaş qardaşa etibar eləyib girovsuz bir qəpik borc
məh. bax gürzə. 2. Qurban qoyununun ətindən qız evi oğlan evinə lülə-kabab, girs və dolma göndərər. R
sif. dan. Giri olmayan; gücsüz, qüvvətsiz, zəif. Girsiz adam. Girsiz əl. – Bu hikməti babam deyib: “Girsiz dostdan bir qara daş…” M
is. Keçidlərdə, yollarda qar yığını
is. köhn. 400 qrama bərabər köhnə ağırlıq ölçüsü. İki girvənkə yağ. – [Əsgər bəy:] Girvənkəsi bir manata alınan çay burada manat yarıma göydə gedir… M