“Güdmək”dən məch
klas. bax gövhər. Yüz elm oxusan axırı avarə qalarsan: Baxmazlar sənin dürlü gühərin var. M.Ə.Sabir
is. [fars.] 1. Çiçək (danışıqda “qızılgül” mənasında da işlənir). Ağaclar gül açıb. Gül dərmək. – …Bir dəstə gül olaydım; Asılaydım yaxannan
top. Gül və çiçəklər. Yaz kimi qoynunu açsın gələcək; Yollara gül-çiçək saçsın gələcək! M.Müşfiq
cəm, bot. Ağac, kol, otşəkilli müxtəlif bitkilərin daxil olduğu fəsilənin adı. Gül-çiçəklilər fəsiləsi
sif. Üzərində gül şəkilləri olan; güllü. Gül-gül yaylıq
is. [fars.] Qızılgül yarpaqlarını distillə etmək yolu ilə alınan ətirli maye, gül suyu. Gülab çəkmək
is. [fars.] Gülab saxlamaq üçün aşağısı girdə, boğazı dar, uzun və qəşəng formalı çini, ya metaldan qab; gülabqabı, gülabsüzən
bax gülabdan
bax gülabdan. …Güldanlar, gülabsüzən, hər cürə qədəh və fincanlar, arvad kəməri, bilərzik, gərdənbənd və sairəni Şahbəy tərifləyə-tərifləyə demişdi… Ə
is. [fars.] Gül əkməyi, gül becərməyi, ümumiyyətlə, gülü çox sevən adam; çiçəkbaz
is. Gül əkməyi, gülü becərməyi, ümumiyyətlə, gülü çox sevmə; çiçəkbazlıq. Əlisa arada söhbət zamanı özünün gülbazlığından ağsaqqal həkimə də söhbət aç
sif. və is. Klassik Azərbaycan poeziyasında gözəlin epitetlərindən (sifətlərindən) biri. Neyləmişəm inciyibsən; Yenə, ey gülbədən, məndən
bax gülüzlü
[fars.] bax gülüzlü
[fars.] bax gülüzlü. Gülçöhrə sənəmlər oldular cəm; Hər bir sənəmin əlində bir şəm. Füzuli
is. 1. Gül əkməklə, gül becərməklə məşğul olan adam. Gülçü bağban. 2. Gül satan adam, gül mağazası işçisi
is. 1. Gülçünün peşəsi, məşğuliyyəti. 2. Kənd təsərrüfatının gül əkib becərməklə məşğul olan sahəsi. Gülçülük gəlirli sahədir
is. [fars.] 1. Dərilmiş gülü qoymaq üçün müxtəlif formalı qab; gülqabı. Güldana su tökmək. – [Vaqif] qarşısındakı mina güldanın içindəki novruzgülü və
is. bot. Dəfnə ağacı
is. [fars.] Gül, çiçək dəstəsi. Lalədən, yasəməndən güldəstə bağladılar. S.Rüstəm. Vüqarım ucadır Qoşqar dağından; Güldəstə tutmuşam əməl bağından
“Güldürmək”dən f.is
icb. 1. Gülməsinə səbəb olmaq. Uşağı güldürmək. Qıdıqlayıb güldürmək. // Gülüş doğurmaq. Cəfər əmi öz sözü ilə kimsəni güldürmək istəməmişdi
sif. Gülüş doğuran; gülməli, güldürən. Güldürücü sözlər
is. Gülüş əmələ gətirmə, güldürmə
1. is. Qızıl və ya gümüş tellərindən, habelə onlara bənzədilən materiallardan qatışığı olan sap. [Otaqda] arasıra məxmər, üstünə güləbətin çəkilmiş da
sif. Güləbətini olan; güləbətinlə işlənmiş, güləbətinlə bəzədilmiş. Güləbətinli araqçın
is. bot. Hündürlüyü bəzən 15-18 metrə çatan ağac
bax gülbədən(li). Nə xoşdur baş qoymaq bir güləndamın qucağında; Tamaşa eyləmək ol həlqə zülfə ağ buxağında… M
sif. Şən, mehriban, üzügülər. Bu sualımdan Məmmədrzanın gülər üzü qara bulud kimi tutuldu. S.S.Axundov
sif. Şən, mehriban, üzügülər. Gülərüz qız. – Bağçalarda narın var; Gülərüzlü yarın var. (Bayatı). …Vəli uzunboy, gülərüz… bir oğlan idi
bax güləşmə 2-ci mənada. Miyandarın işarəsilə Məmməd bəylə Qasım ağa dairənin ortasına güləşə çıxdılar
bax gülər. [Pərinin] güləş sifəti və hər nə deyiləndə “bəli” deməyi elçilərə çox xoş gəldi. Çəmənzəminli
is. İdmanın güləşmə növü ilə məşğul olan idmançı. Yüngülçəkili güləşçi
“Güləşdirmək”dən. f.is
icb. Güləşməyə məcbur etmək, qurşaq tutdurmaq. [Ziba xanım:] …Xan Qala qırağında bəy uşaqlarını birbiri ilə güləşdirir
is. Güləşmə zamanı çalınan hava. Sanki bir döyüş, bir vuruşma meydanını təsvir edən güləşəngi havası adamları … yerindən oynadırdı
sif. Üzügülər, xoşsifət, mehriban, şən, gülər. Güləşqabaqlı qız. – Möhlətov istədi bu güləşqabaq oğlanın sözünə soyuqqanlılıqla yanaşsın, məna verməsi
1. “Güləşmək”dən f.is. 2. idm. Bir-birinin kürəyini yerə vurmağa çalışan iki nəfərin qurşaq yapışmasından ibarət idman növü
f. Bir-birinin kürəyini yerə vurmağa çalışmaq, qurşaq tutmaq. Pəhləvanlar güləşdilər. – [Vəzir:] Mən cavab verdim ki, əgər mənə yaraşsaydı, bu əlli ya
bax gülərüz(lü). Güləşsifət, ortayaşlı biri … ayağa qalxıb oturanlara baxdı. Ə.Vəliyev