sif. [fars.] şair. Gül rəngli, gül kimi, güllü. Ey geyib gülgün, damadəm əzmicövlan eyləyən! Hər tərəf cövlan edib, döndükcə yüz qan eyləyən! Füzuli
is. [fars.] Qışda bitki, gül, tərəvəz, göyərti yetişdirmək üçün şüşə ilə örtülmüş qızdırılan tikili; istixana
is. bot. Əməköməci fəsiləsindən ensizyarpaqlı, iri qəşəng çiçəkləri olan ot-bitki (xalq təbabətində işlədilir)
bax güldan
is. Top, tüfəng, tapança kimi odlu silahlardan atmaq üçün qurğuşundan düzəldilmiş girdə və uzunsov mərmicik
is. 1. Çoxlu adamın birlikdə tüfəng atması; çox şiddətli atəş. İki günlük gülləbarandan sonra kəndlilər Kazımın meyitini çinar ağacından asılmış gördü
is. köhn. Güllə qayıran və ya satan adam. Özüm aşıq oldum, oğlum gülləçi. Aşıq Ələsgər
1. “Güllələmək”dən f.is. 2. is. Güllələməklə həyata keçirilən ən yüksək cəza; ölüm cəzası; edam. Güllələmə cəzası
f. Güllələmə yolu ilə ölüm cəzasını həyata keçirmək; edam etmək. [Eyvaz:] Mən əgər naçalnik olsaydım, əvvəl-əvvəl sizin hamınızı divara söykəyib güllə
“Güllələnmək”dən f.is
f. Ən ağır cəza tədbiri olaraq güllə ilə öldürülmək, edam edilmək. Faşistlər [dustaqların] güllələnəcəyi haqqında kənddə divarlara elanlar yapışdırmış
“Güllələşmək”dən f.is
qarş. Bir-birinə güllə atmaq; atışmaq. [Qazaqlar] Nəbigilnən bir gün güllələşdilər. “Qaçaq Nəbi”
“Güllənmək”dən f.is
f. 1. Gül açmaq, gül açmağa başlamaq; çiçəklənmək. Yaz mövsümü bülbül dil-dil ötəndə; Bağ-bağçalar nərgizlənir, güllənir
sif. 1. Çoxlu gül olan, gül bitən, gül əkilmiş; çiçəkli. …Güllü, bağçalı böyük həyətimizdə bizdən başqa iki əmioğlum da ailəsi ilə yaşayırdı
sif. 1. Çoxlu gül, çiçək bitmiş. Güllü-çiçəkli çəmən. Güllü-çiçəkli bağ. 2. Üzərində gül-çiçək şəklində naxışları olan
bax güllü-çiçəkli. Güllü-gülşənli həyət
sif. Üzərində gülü, naxışı olan. Güllü-naxışlı parça. – [Səkinə] bardaş quraraq güllü-naxışlı xalçanın üstündə oturmuşdu
is. bot. Paxlalılar fəsiləsindən olub dağ rayonlarında, çəmənlərdə, meşələrdə, çay sahillərində bitən yem otu
is. Çoxlu gül əkilmiş və ya gül açmış yer; çiçəklik, gülzar, gülüstan, gülşən. Güllüyün gülü beşgünlükdür
“Gülmək”dən f.is
is. Nazik ipək üzərində iri gülləri olan və qadın paltarları tikmək üçün işlədilən bahalı parça. 4 metr gülməxmər
f. 1. Müəyyən bir hiss nəticəsində (məs.: sevindikdə, şənləndikdə, gülməli və ya mənasız bir şey gördükdə), habelə bəzi əsəb sarsıntıları anında xarak
sif. Gülüş doğuran, gülüşə səbəb olan. Gülməli söz. – Onun bu görkəmi çox gülməli idi. H.Nəzərli. Hər kim o qara zülfə könül versə xətadır; Amma yenə
sif. [əsli fars. gülbəşəgər – şəkərli gül, gül mürəbbəsi] zar. isteh. Şirin, xoş, xoşagələn. Atan soğan, anan sarımsaq; Sən hardan oldun gülməşəkər? (
is. Xırda mıx
is. [fars.] klas. Nar ağacının gülü, nar gülü
sif. Meyxoş (nar növü). Dost məni yad eylədi; Bir gülöyşə nar ilə. (Ata. sözü). Bağçalarda çiçək açır gülöyşə nar, yasəmən; Qaranquşla bir zamanda qay
is. və sif. [fars.] Gül becərməyi, gül yetişdirməyi, ümumiyyətlə gülü sevən (adam). …Kim Əlisa kimi faydalı, bağpərəst, bağçapərəst, gülpərəst bir ada
sif. [fars.] klas. Açıq-qırmızı rəngli, çəhrayı rəngi, gül rəngində olan. Dur, saqi, gətir badeyi-gülrəngi bu bəzmə; Ver badeyi-gülrənglə bir rəng bu
[fars.] klas. bax gülüzlü. Ah vaveyla ki, ol gülrüx pəri yarım degil; Mən ona yar oldum, ol yari-vəfadarım degil
is. bot. Səhər açılıb axşam vaxtı yumulan dekorativ gül; səhərgülü
sif. Xoşa gələn, ürəkaçan, gözəl mənzərəli. Gülşad yer. □ Gülşad olmaq – şən olmaq, abad olmaq. Onsuz hünər evi gülşad olmazdı
is. [fars.] Güllük, çiçəklik. Bu gülşənin yasəməni, sünbülü; Nə bir bağa, nə bostanə düşübdür. M.V.Vidadi
sif. 1. Açıq gül rəngli, çəhrayı. 2. Gül şəklində naxışları olan. Gülü parça
“Gülümsəmək”dən f.is
f. 1. Gülər kimi olmaq, təbəssüm etmək, qımışmaq, dodaqaltı gülmək, öz məmnunluğunu, ya istehzasını təbəssümlə ifadə etmək
sif. Gülümsəyən, gülən, təbəssümlü. Gülümsər göz. – Bir gün acı bir səs o gülümsər üzü sardı. H.Cavid
zərf Gülümsəyərək, təbəssümlə. Gülümsərcəsinə cavab vermək. – Qız qara gözləri, uzun kirpikləri arasından gülümsərcəsinə [dedi]… T
“Gülümsünmək”dən f.is
bax gülümsəmək. [Buğac] ananın munis çöhrəsini görəndə gülümsündü. M.Rzaquluzadə
sif. və zərf 1. Gülməyə səbəb olan, gülməli, gülüş doğuran. // məc. Mənasız, qeyri-ciddi. Ceyrana malik olmaq fikri və hissi mənə çox qəribə, bəlkə gü
is. Gülünc olan adam və ya şeyin halı; gülüş doğurma, gülünc olma. Dəlillərin gülünclüyü. Təklifin gülünclüyü
is. [fars.] Güllük, çiçəklik, gülzar; qızıl güllük. Ol güli-xəndanı görmək mümkün olsaydı mənə; Səntək, ey bülbül, gülüstanə güzar etməzmidim? Füzuli
is. 1. Şadlıq, sevinc, məmnunluq və s. xarakter hisslərin ifadəsi olaraq ağızdan çıxan qırıq-qırıq səslər
“Gülüşmək”dən f.is. Məclisdə bir gülüşmə başladı. S.Hüseyn. Camaat arasına gülüşmə və qarışma düşdü. Qantəmir
f. Qarşılıqlı və ya birlikdə gülmək (çoxları haqqında). Adamlar gülüşdülər. – Uşaqlar içinə düşər gülüşmək; Sənin də acığın tutar, ağlarsan
[fars. gül və ər. üzar] klas. bax gülüzlü. Seyri-gülşən et sən, ey gülüzarım. M.V.Vidadi. Gər sənin mətləbin gülüzardısa; Artıq sevin gülüzarı görəndə