Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • GÖBƏK

    is. 1. Göbəkbağı düşdükdən sonra qarnın ortasında qalan kiçik çuxur, batıq. □ Göbəyə qədər (kimi) – belə qədər, beləcən

    Tam oxu »
  • GÖBƏKBAĞI

    is. anat. İnsan və ya heyvan rüşeymini ananın bədəni ilə birləşdirən və rüşeymin qidalanmasına vasitə olan boru

    Tam oxu »
  • GÖBƏKCİK

    is. Balaca, kiçik göbək. Rüşeymlə ananın əlaqəsi göbəkcik vasitəsilə yaradılır. “Qaramal”

    Tam oxu »
  • GÖBƏKDUASI

    is. Köhnə məişətdə: cəhalət və nadanlıq əlaməti olaraq xəstə, yaxud uşağı olmayan qadınların göbəkləri ətrafına yazılan dua

    Tam oxu »
  • GÖBƏKGÖTÜRƏN

    is. Köhnə məişətdə: göbəkgötürmə ilə məşğul olan ara həkimi

    Tam oxu »
  • GÖBƏKGÖTÜRMƏ

    is. Köhnə məişətdə: ara həkimlərinin dua oxuyub göbəyə püfləməsindən ibarət yalançı müalicə üsulu

    Tam oxu »
  • GÖBƏKKƏSMƏ

    is. etnoqr. Qız və oğlan uşağını anadan olanda bir-birinə nişanlama adəti: beşikkəsmə. Salondan daha bir qız səsi eşidildi: – Deyirlər, keçmişdə göbək

    Tam oxu »
  • GÖBƏKLİ

    sif. dan. Qarnı iri olan; kök, yoğun, yekəqarın. Göbəkli adam. – Atlı dəstəsinin önündə gələn yaşıl çalmalı, şişman göbəkli adam Həmədan valisi idi… Ə

    Tam oxu »
  • GÖBƏKYAZAN

    is. köhn. Göbəkduası yazan adam, molla (bax göbəkduası). Deyin o göbəkyazana, qələmin ucun yavaş bas! M

    Tam oxu »
  • GÖBƏLƏK

    is. 1. bot. Xlorofili olmayan, əsasən sporlar vasitəsilə çoxalan ibtidai bitki. Yeməli göbələk. Zəhərli göbələklər

    Tam oxu »
  • GÖBƏLƏKBAŞ

    sif. Başının forması göbələk kimi olan; yastıbaş. Göbələkbaş adam. // is. Ağ əmmaməli din xadimlərinə istehza ilə verilən ad

    Tam oxu »
  • GÖBƏLƏKCİK

    is. Kiçik, xırda göbələk

    Tam oxu »
  • GÖBƏLƏKLİK

    is. Çoxlu göbələk bitən yer

    Tam oxu »
  • GÖBƏLƏKŞƏKİLLİ

    bax göbələkvari

    Tam oxu »
  • GÖBƏLƏKŞƏKİLLİLİK

    bax göbələkvarilik

    Tam oxu »
  • GÖBƏLƏKVARİ

    sif. Göbələk şəklində olan, şəkilcə göbələyə oxşayan; göbələkşəkilli. Göbələkvari tağ

    Tam oxu »
  • GÖBƏLƏKVARİLİK

    is. Göbələyə oxşayan şeyin şəkil və vəziyyəti; göbələk şəkillilik

    Tam oxu »
  • GÖDƏCİK

    sif. Boyca çox balaca; qısaboylu, kiçikboylu. Sizi maraqlandıran məhrum sahibi haman bu gödəcik, axsaq, yaraşıqsız adamdır

    Tam oxu »
  • GÖDƏCİKLİK

    is. Gödəcik şey və ya adamın halı

    Tam oxu »
  • GÖDƏK

    bax qısa. Gödək oğlan. Gödək saç. Gödək vaxt. Gödək yol. Gödək (z.) danışmaq. İs. mənasında. Gödək atıldı vurdu uzunun başına; Uzun dedi: “Əcəb yadıma

    Tam oxu »
  • GÖDƏKAYAQ

    sif. Ayağı gödək olan; qısaayaqlı. Gödəkayaq miz

    Tam oxu »
  • GÖDƏKAYAQLI

    sif. Ayağı gödək olan; qısaayaqlı. Gödəkayaq miz

    Tam oxu »
  • GÖDƏKBARMAQLI

    sif. Barmağı, ya barmaqları gödək olan

    Tam oxu »
  • GÖDƏKBOĞAZ

    sif. Boğazı, quncu gödək olan; qısa boğaz(lı). Gödəkboğaz çəkmə

    Tam oxu »
  • GÖDƏKBOĞAZLI

    sif. Boğazı, quncu gödək olan; qısa boğaz(lı). Gödəkboğaz çəkmə

    Tam oxu »
  • GÖDƏKBOY

    sif. Boyu hündür olmayan, boyu qısa olan; alçaqboy(lu) : …Novruz 30 yaşında, gödəkboy, canlı oğlan idi

    Tam oxu »
  • GÖDƏKBOYLU

    sif. Boyu hündür olmayan, boyu qısa olan; alçaqboy(lu) : …Novruz 30 yaşında, gödəkboy, canlı oğlan idi

    Tam oxu »
  • GÖDƏKBOYUN

    sif. Boynu gödək olan; qısaboyun(lu). Gödəkboyunlu adam

    Tam oxu »
  • GÖDƏKBOYUNLU

    sif. Boynu gödək olan; qısaboyun(lu). Gödəkboyunlu adam

    Tam oxu »
  • GÖDƏKCƏ

    1. zərf Qısaca, uzun olmayan, müxtəsər. Gödəkcə danışmaq. // Sif. mənasında. Gödəkcə ip. 2. is. Bədənə kip yapışan qısa isti üst geyimi

    Tam oxu »
  • GÖDƏKCƏLİ

    sif. Gödəkcə geymiş, əynində gödəkcə olan. …Gödəkcəli, arıq bir oğlan direktor otağına girdi. Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • GÖDƏKCƏLİK

    sif. Gödəkcə tikməyə yararlı, gödəkcə tikmək üçün. Gödəkcəlik parça. // İs. mənasında. Allah eləyəydi, mənə gödəkcəlik, şalvarlıq da almış olaydı! M

    Tam oxu »
  • GÖDƏKDƏSTƏ

    bax gödəksap(lı). Gödəkdəstəli balta

    Tam oxu »
  • GÖDƏKDƏSTƏLİ

    bax gödəksap(lı). Gödəkdəstəli balta

    Tam oxu »
  • GÖDƏKQIÇ

    sif. Qıçları gödək olan; qısaqıçlı. Gödəkqıçlı kişi

    Tam oxu »
  • GÖDƏKQIÇLI

    sif. Qıçları gödək olan; qısaqıçlı. Gödəkqıçlı kişi

    Tam oxu »
  • GÖDƏKQOL

    sif. Qolu gödək olan; qısaqol(lu). Gödəkqollu jaket. – [Qızlar] kombinezon geymiş, saçlarını yığıb yaylıqla bağlamış, dirsəkdən yuxarı gödəkqollu köyn

    Tam oxu »
  • GÖDƏKQOLLU

    sif. Qolu gödək olan; qısaqol(lu). Gödəkqollu jaket. – [Qızlar] kombinezon geymiş, saçlarını yığıb yaylıqla bağlamış, dirsəkdən yuxarı gödəkqollu köyn

    Tam oxu »
  • GÖDƏKQUYRUQ

    sif. Quyruğu gödək olan; qısaquyruq(lu). Gödəkquyruq it. – Gödəkquyruq dayçaların kişnəməsi eşidilirdi

    Tam oxu »
  • GÖDƏKQUYRUQLU

    sif. Quyruğu gödək olan; qısaquyruq(lu). Gödəkquyruq it. – Gödəkquyruq dayçaların kişnəməsi eşidilirdi

    Tam oxu »
  • GÖDƏKLİK

    is. Gödək şeyin halı; qısalıq (uzunluq ziddi). …A kişi! O nədi hər nömrədə götürüb bəzi müsəlman şəhərlərinin arvadlarının tumanının gödəkligin gah ya

    Tam oxu »
  • GÖDƏKSAÇ

    sif. Saçları gödək olan, saçları qısa kəsilmiş; qısasaç(lı). Gödəksaç qız

    Tam oxu »
  • GÖDƏKSAÇLI

    sif. Saçları gödək olan, saçları qısa kəsilmiş; qısasaç(lı). Gödəksaç qız

    Tam oxu »
  • GÖDƏKSAP

    sif. Sapı gödək olan; qısadəstə( li). Gödəksap bel

    Tam oxu »
  • GÖDƏKSAPLI

    sif. Sapı gödək olan; qısadəstə( li). Gödəksap bel

    Tam oxu »
  • GÖDƏKYUN

    sif. Yunu gödək olan; qısayun(lu). Gödəkyunlu qoyun

    Tam oxu »
  • GÖDƏKYUNLU

    sif. Yunu gödək olan; qısayun(lu). Gödəkyunlu qoyun

    Tam oxu »
  • GÖDƏLDİLMƏ

    “Gödəldilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • GÖDƏLDİLMƏK

    məch. Gödək kəsilmək, kəsilib gödək edilmək; qısaldılmaq

    Tam oxu »
  • GÖDƏLMƏ

    “Gödəlmək”dən f.is

    Tam oxu »