Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • HÜNDÜRLÜKÖLÇƏN

    is. Hündürlüyü ölçmək üçün cihaz. Təyyarənin hündürlükölçəni. Hündürlükölçənin göstəricisi

    Tam oxu »
  • HÜNƏR

    is. [ər.] 1. Bacarıq, məharət, ustalıq, qabiliyyət, fərasət. Belə bir işi görmək üçün hünər lazımdır

    Tam oxu »
  • HÜNƏRLƏNMƏ

    “Hünərlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HÜNƏRLƏNMƏK

    f. Qeyrətə gəlmək, cəsarətə gəlmək, ürəklənmək

    Tam oxu »
  • HÜNƏRLİ

    sif. və is. 1. Bacarıqlı, məharətli, qabiliyyətli, qeyrətli, əlindən iş gələn. Hünərsiz özgəyə güvənər, hünərli özünə

    Tam oxu »
  • HÜNƏRMƏND

    sif. [ər. hünər və fars. …mənd] klas. bax hünərli. Biz qoca qafqazlı igid ərlərik; Cümlə hünərməndlərik, nərlərik

    Tam oxu »
  • HÜNƏRSİZ

    sif. Hünəri olmayan, hünəri çatışmayan, hünər göstərə bilməyən; bacarıqsız, qabiliyyətsiz, istedadsız, fərsiz, fərasətsiz

    Tam oxu »
  • HÜNƏRSİZLİK

    is. Bir işi görməyə hünəri, bacarığı, cəsarəti, qabiliyyəti, fərasəti, biliyi çatışmamaq

    Tam oxu »
  • HÜNƏRVƏR

    sif. və is. [ər. hünər və fars. …vər] 1. Hünərli, mərifətli, məharətli, qüdrətli, ustad. Hünərvər insana hörmət və ehtiram göstərilməlidir

    Tam oxu »
  • HÜNÜ

    is. məh. Ağcaqanadın adlarından biri. Bir yan, görürsən, uşaqlar oynaşır; Milçək vızıldaşır, hünü qaynaşır

    Tam oxu »
  • HÜRDÜRMƏ

    “Hürdürmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HÜRDÜRMƏK

    f. Hürməsinə səbəb olmaq, hürməyə məcbur etmək. İti qısdırıb hürdürmək

    Tam oxu »
  • HÜRƏYƏN

    sif. Çox hürən, boş-boş hürən (it haqqında). Hürəyən it

    Tam oxu »
  • HÜRGÜC

    is. Bəzi heyvanların (məs., dəvənin) belində piy yığınından əmələ gələn bir və ya iki çıxıntı. O karvanlar ki, caydaq dəvələrin hürgücləri dərisi qapq

    Tam oxu »
  • HÜRKDÜRMƏ

    “Hürkdürmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HÜRKDÜRMƏK

    f. bax hürkütmək. Qoyunu hürkdürmək. Quşları hürkdürmək

    Tam oxu »
  • HÜRKƏK

    bax ürkək. [Gəray:] Barı, ram oldumu hürkək ceyran? A.Şaiq

    Tam oxu »
  • HÜRKƏKLİK

    bax ürkəklik

    Tam oxu »
  • HÜRKMƏ

    “Hürkmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HÜRKMƏK

    f. Gözlənilməz səsdən, adamdan və s.-dən qorxub çəkilmək və ya qaçmaq; ürkmək, qorxmaq (heyvanlar və quşlar haqqında)

    Tam oxu »
  • HÜRKÜ

    is. Qorxu, ürkü. Aslanam, deyiləm tülkü; Tanımaram qorxu, hürkü. “Koroğlu”

    Tam oxu »
  • HÜRKÜŞMƏ

    “Hürküşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HÜRKÜŞMƏK

    f. Hürkmək, qorxmaq, ürküşmək (çoxları haqqında). Qoyunlar hürküşdü. – Vəhşi ahular ovçunu görən kimi hürküşməyə başladılar

    Tam oxu »
  • HÜRKÜTMƏ

    “Hürkütmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HÜRKÜTMƏK

    f. Hürkməsinə səbəb olmaq; hürkdürmək, ürkütmək, qorxutmaq. Qoyunları hürkütmək. – …Səs emalatxananın dalında cərgələnmiş sığırçınları hürkütdü

    Tam oxu »
  • HÜRMƏ

    “Hürmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HÜRMƏK

    f. 1. Kəsik-kəsik səs çıxarmaq (it, tülkü və bəzi başqa heyvanlar). Səssəmir yox idi, ancaq hərdənbir zorba həyət iti hürürdü

    Tam oxu »
  • HÜRR

    sif. [ər.] Azad. Sakit küçələr [Midhədə] geniş göründü, əsir şəhər hürr və məsrur idi. Çəmənzəminli. □ Hürr olmaq – əsarətdən, zülmdən xilas olmaq, az

    Tam oxu »
  • HÜRRİYYƏT

    is. [ər.] Azadlıq. Bəşərin dərdini öz dərdi bilib millətimiz; Bizim öz niyyətimizdən doğub hürriyyətimiz

    Tam oxu »
  • HÜRRİYYƏTPƏRƏST

    [ər. hürriyyət və fars. …pərəst] bax azadlıqsevən. Hürriyyətpərəst müsəlmanlar millət bahadırı Səttarxanı tərif və təhsin edirlər

    Tam oxu »
  • HÜRRİYYƏTPƏRƏSTLİK

    bax hürriyyətpərvərlik

    Tam oxu »
  • HÜRRİYYƏTPƏRVƏR

    [ər. hürriyyət və fars. …pərvər] bax azadlıqsevər

    Tam oxu »
  • HÜRRİYYƏTPƏRVƏRLİK

    is. Hürriyyəti, azadlığı sevmə; azadlıqsevərlik

    Tam oxu »
  • HÜRUF

    is. [ər. “hərf” söz. cəmi] klas. Hərflər

    Tam oxu »
  • HÜRUFAT

    is. [ər. “hüruf” söz. cəmi] Hərflər, əlifba. O hürufat ilə ki, biz yazırıq, onu oxumaq çətin bir məsələdir

    Tam oxu »
  • HÜRUFİ

    is. [ər.] Hürufilik təriqəti tərəfdarı. Hürufi şairlər

    Tam oxu »
  • HÜRUFİLİK

    is. XIV əsrdə Azərbaycanda meydana gəlmiş, Quranın hərflərindən bir sıra məna və hökmlər çıxaran təriqət

    Tam oxu »
  • HÜRÜŞ

    is. İtin, tülkünün və b. heyvanların çıxardığı kəsik-kəsik səs: hürmə səsi. İtin hürüşü. Hürüş səsi. – Ancaq yabana hürən köpəklərin xır-xırı, hürüşü

    Tam oxu »
  • HÜRÜŞMƏ

    “Hürüşmək”dən f.is. Ov tulalarına qoşulmuş Qara köpək mağaraya girdi, bunun dalınca başqa itlər də getdilər və yenə də içəridə hürüşmə başlandı

    Tam oxu »
  • HÜRÜŞMƏK

    qarş. Səs-səsə verərək hürmək, hamı birdən hürmək. Kəndin itləri hürüşüb, hər tərəfdən süvarinin üstünə tökülüşdülər

    Tam oxu »
  • HÜSEYNİ

    is. [ər.] Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı

    Tam oxu »
  • HÜSN

    is. [ər.] 1. Gözəllik, camal. O gözəlin hüsnündəki; Əzəməti şeirə gətir; Qəlbindəki çırpıntını; Hərarəti şeirə gətir

    Tam oxu »
  • HÜSN-RƏĞBƏT

    is. [ər.] Yaxşı, xeyirxah, xoş münasibət. □ Hüsn-rəğbət bəsləmək – xoş, xeyirxah, yaxşı münasibət göstərmək

    Tam oxu »
  • HÜSNXƏT

    is. [ər.] İbtidai məktəbdə, şagirdlərdə gözəl yazmaq vərdişləri aşılamaq üçün keçilən tədris fənni. Hüsnxət dərsi

    Tam oxu »
  • HÜZN

    is. [ər.] 1. Kədər, qəm, qüssə. Bu səs insana hüzn gətirir. – Durnaların oxumağı Vaqifə hüzn gətirməyir və könlünü pərişan qılmayır… F

    Tam oxu »
  • HÜZNAVƏR

    sif. [ər. hüzn və fars. …avər – gətirən] klas. bax hüznlü. [Qətibə] əlvan çiçəkli xiyabanlar məhv olan bir xalqın yadigarı kimi qalan köhnə qəbiristan

    Tam oxu »
  • HÜZNLÜ

    sif. Qəmli, kədərli; qüssəyə, qəmə, kədərə batmış. Dizini qucaqladığı halda oturmuş hüznlü ana … ayağa qalxdı

    Tam oxu »
  • HÜZR

    “Üzr” sözünün canlı dildə işlənən forması (bax üzr 4-cü mənada). Hüzr yerinə gələnlər ev sahibinə başsağlığı verib dağılanda Molla Sadıqla Cahandar ağ

    Tam oxu »
  • HÜZUR

    is. [ər.] klas. 1. Ön, qabaq, pişgah. □ Hüzur(u)na – yanına, qabağına, önünə. Hüzuruna çağırmaq. Hüzuruna gəlmək

    Tam oxu »
  • X

    Azərbaycan əlifbasının on ikinci hərfi. bax xe

    Tam oxu »