is. [ər. “idxal” söz. cəmi] Bir ölkəyə başqa ölkələrdən gətirilən mal, məhsulat və s. (ixracat müqabili)
is. xüs. Xaricdən mal gətirən. İdxalatçı dövlət
Qoşulduğu sözü keçmiş zamana bağlayaraq ona hekayə mənası verən bağlama. Onun bir məqsədi var idi. Mən dözməli idim
sif. 1. əd. İdilliya mahiyyətində olan, idilliya tərzində olan. İdillik janr. 2. kin. İdilliyada olduğu kimi; dinc, sakit, qayğısız
[yun.] 1. əd. Kənd əhalisinin təbiət ağuşunda asudə və sakit həyatını təsvir edən kiçik poetik əsər. Feokritin zəngin ədəbi irsindən ancaq bir şeir kü
is. [yun.] dilç. Yalnız müəyyən bir dilə xas olan və mənası tərkib hissələrini təşkil edən sözlərin ayrı-ayrılıqda götürülən mənası ilə düz gəlməyən,
sif. İdiom xarakterində olan, idiomatikaya aid olan. İdiomatik ifadə
dilç. 1. İdiomlar haqqında elm. 2. Bir dildə olan idiomların məcmusu. Azərbaycan dilinin idiomatikası
[yun.] Anadangəlmə kəmağıl adam, gic
zərf İdiot kimi, gic kimi, gic-gic. İdiotcasına hərəkət etmək. İdiotcasına danışmaq
is. Anadangəlmə kəmağıllıq, giclik
is. dilç. Şərqi və Mərkəzi Avropa yəhudilərinin, əsasını alman dialektləri təşkil edən dili
is. [ər.] Orqanizmi inkişaf etdirmək və möhkəmləndirmək məqsədini güdən bədən mümarisələri (hərəkətləri)
is. və sif. İdmanla məşğul olan (adam). İdmançılarımız birinciliyi qazandılar. İdmançı oğlan. – Bu halında [Məcid] sanatoriya həyətlərində, uşaq meyda
is. İdmanla məşğul olma
is. [ər.] 1. Dərk etmə, bilmə; dərk etmə qabiliyyəti. [Şeyx Sədra:] Buna idrakınız varırmı sizin? Sizcə məchul qədri şeyxinizin
sif. İdrakı olan, dərrakəli, fəhmli, düşüncəli, şüurlu. Bu ayda bizim təşkilat ibtidai bir haldan çıxıb … idraklı, müntəzəm, mübariz bir təşkilat şəkl
is. Dərrakəlilik, fəhmlilik, düşüncəlilik
sif. İdrakı olmayan, dərrakəsiz, fəhmsiz; düşüncəsiz, şüursuz. [Provokasiyaya] qurban olmuş idraksız … ermənilər isə müsəlmanları gülləyə basırdılar
is. Dərrakəsizlik, fəhmsizlik, şüursuzluq, düşüncəsizlik. Bizim idraksızlığımız, təşkilatsızlığımız da düşmənlərimizə yardım verir
Yaponiyada pul vahidi
is. [ər.] 1. Bir işi icra etmə, həyata keçirmə, yerinə yetirmə. □ İfa etmək – 1) yerinə yetirmək, əda etmək
is. Hər hansı bir incəsənət (dram, ədəbi, musiqi) əsərini ifa etmək üçün çıxış edən adam. Musiqi ifaçılarının müsabiqəsi
is. Hər hansı bir musiqi əsərini, yaxud dramatik rolu yaradıcılıqla ifa etmə. İfaçılıq məharəti. İfaçılıq xüsusiyyəti
is. [ər.] 1. Anlatma, izah etmə, aydın və açıq söyləmə, demə, izhar etmə; izah, şərh, bəyan. Yazılı ifadə (yazı ilə bildirmə)
is. İfadə edən, əks etdirən, təmsil edən. M.F.Axundovdan sonra ən böyük demokrat, bu yeni keyfiyyətli demokratizmin ədəbiyyat sahəsində böyük ifadəçis
“İfadələndirilmək” dən f.is
məch. İfadə edilmək, əks etdirilmək
“İfadələndirmək”dən f.is
f. İfadə etmək, əks etdirmək
“İfadələnmək”dən f.is
məch. İfadə olunmaq, əks olunmaq, öz əksini tapmaq
sif. Yaxşı və aydın ifadə edən. İfadəli nitq. İfadəli danışıq. İfadəli yazı. İfadəli (z.) oxumaq. – Qız atasının dediklərini çox ifadəli bir dillə yaz
is. İfadəli olma, yaxşı və aydın ifadə etmə. Dilin, üslubun ifadəliliyi. Balerinanın hərəkətlərindəki ifadəlilik
sif. İfadəcə zəif, təsirsiz. İfadəsiz nitq. // Heç bir şey ifadə etməyən, heç bir şey əks etməyən. İfadəsiz gözlər
is. İfadəcə zəiflik. Nitqin ifadəsizliyi. Üslubun ifadəsizliyi. // Heç bir şey ifadə etməmə
zərf məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq. – Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər
is. [ər.] Saflıq, təmizlik, irz, namus, həya, əxlaq. [Maral:] Hər iki tərəfim təhlükəli uçurum… Burada qalsam, Turxan bəyin murdar nəfəsi, qoşulub qaç
sif. Namuslu, ismətli, həyalı; təmiz, saf. İffətli qız. İffətli gəlin. – Zəmanənin “xarab” bir vaxtında nəcib, gözəl, həyalı, iffətli və ismətli bir q
sif. Namussuz, ismətsiz, həyasız, abırsız. İffətsiz qadın
is. [ər.] 1. Bankın, tacirin və s.-nin borc iltizamlarını vaxtında ödəyə bilməməsi nəticəsində müflis olması, sınıq çıxması
is. [ər.] 1. Orqanizmin hər hansı bir hissəsini və ya üzvünü normal fəaliyyətdən qoyan xəstəlik. İflic olmaq
zərf dan. Tikə-tikə, parçaparça. [Gülpəri:] Deyir, Tarıqulunun cibini kəsiblər, özünü də iflim-iflim eləyiblər
is. [ər.] klas. Yox etmə, puç etmə, məhv etmə, tələf etmə. Nə qəm, uğratsa da bir gün məni ifnayə zaman; Mən gedərəmsə, məramım yenə dünyadə durar
is. [ər.] köhn. 1. Qəlibə tökmə, qəlibə axıtma. // Müəyyən qəlibə salma. 2. Qaydaya salma
is. [ər.] Bir şeyin son həddi, bir şeyi son həddə çatdırma, mübaliğəyə varma, həddi keçmə. İfrat dərəcə (son hədd)
is. İfrata meyil edən, bir işdə ifratçılıq edən. …Bütün ifratçılarımıza tövsiyəmiz budur ki, işə əhəmiyyət nəzəri ilə baxsınlar
is. İfrata varma, ifrata meyil, bir işdə ifrat tədbirlərə əl atma
is. [ər.] fiziol. Orqanizmin bir yerindən (yaradan və s.-dən) bir şey (maye) çıxma, axma. Narzan mədə şirəsinin ifrazını artırır