“İlgəklənmək”dən f.is
f. İlgək tikilmək, ilgək vurulmaq, ilgək açılmaq. Köynəyin yaxası ilgəklənib
sif. 1. İlgəyi olan. İlgəkli yaxa. 2. Halqa şəklində düyünlənmiş. İlgəkli ip. – Kapitanın yanındakı qarabuğdayı uşaq qayığın baş tərəfindəki ucu ilgək
sif. İlgəyə oxşar, ilgək kimi
bax ilgəkşəkilli
is. qəd. Ansızın hücum, basqın, düşmən torpağına süvari hücumu. □ İlğar etmək – ansızın hücum etmək, basqın etmək
is. məh. Quru (susuz) çöllərdə buxarın yerə yayılıb uzaqdan su kimi görünməsi hadisəsi; sərab. Bizim Əmirxan da ilğımlar kimi; Gah gözə görünür, gah q
is. [ər.] Bitişdirmə, birləşdirilmə, qatma, qatılma; əlavə etmə, əlavə edilmə; qoşma, qoşulma. □ İlhaq etmək – birləşdirmək, bitişdirmək, qatmaq
is. Zorla bitişdirən, qəsbkar, qəsbkarlıq siyasəti yeridən
is. [ər.] 1. Yaradıcılıq zamanı özünü göstərən ruhlanma halı, yaradıcı fikrin yüksəlişi; ruhlanma, təb
is. İlham verən, ruhlandıran, şövqləndirən, ruh və yaradıcılıq qüvvəsi verən şəxs. Odur ilhamçısı şerin, sənətin… S
“İlhamlandırmaq”dan f.is
f. İlham vermək, ilham oyatmaq, şövqləndirmək, ruhlandırmaq
“İlhamlanmaq”dan f.is
f. İlhama gəlmək, vəcdə gəlmək, ruhlanmaq. Gözəl mənzərə şairi ilhamlandırır
sif. Coşqun, ehtiraslı, ilhamla dolu. İlhamlı şair. – S.Vurğunun dərin ilhamlı lirikası, xalq ruhunun əzəmətini ifadə edən tarixi dramları, … epik poe
sif. İlham verən, ruhlandıran, şövqləndirən. İlhamverici surət. İlhamverici gözəllik
is. At sürüsü. Alı kişi neçə illər idi ki, Həsən xana ilxı otarırdı. “Koroğlu”. Nəbi … yal-yamacı bürüyən sürülərə, naxırlara, ilxılara … tamaşa edird
bax ilxıçı
bax ilxıçılıq
is. İlxı çobanı
is. İlxıçının işi, peşəsi. Alı kişi nə qədər ilxıçılıq eləmişdi, belə şey görməmişdi. “Koroğlu”
sif. 1. Azacıq isti, nə soyuq, nə isti, hərarətcə mülayim. İlıq su. – Bayırda ilıq bir bahar havası tənəffüs edilirdi
“İlıqlanmaq”dan f.is
bax ilıqlaşmaq
“İlıqlaşmaq”dan f.is
f. Azca qızmaq, ilıq olmaq, istilənmək, soyuqluğu getmək. Dənizin suyu ilıqlaşıbdır. – Hava necə isti idisə də, su tamam ilıqlaşmışdı
“İlıqlatmaq”dan f.is
f. Azca qızdırmaq, istilətmək, ilıq hala gətirmək
is. İlıq şeyin halı; hərarətcə mülayimlik, azca istilik. Yağış mövsümü hələ başlamamışdı. İstilər çəkilmişdi, lakin havada xoş bir ilıqlıq var idi
sif. Azacıq isti, ilıq halda olan
“İlınmaq”dan f.is
f. dan. 1. İlıqlaşmaq, azacıq qızmaq. 2. İlıq bişmək (yumurta)
“İlıtmaq”dan f.is
f. dan. Azacıq qızdırmaq, ilıq eləmək. Maya suyu ilıtdı, dolçanı doldurdu. S.Rəhimov
is. 1. İnsanın, həmçinin onurğalı heyvanların sümüyü içərisində olan yağaoxşar yumşaq maddə. [Rizvanın] iliklərində buz kimi bir uçunma gəzməyə başlad
sif. İçində ilik olan. İlikli sümük
sif. İçində ilik olmayan. İliksiz sümük
ilim-ilim itmək, ilim-ilim getmək – tamamilə yox olmaq, yoxa çıxmaq, izsiz itmək. Göy üzü kilim-kilim; Yar itdi ilim-ilim; Kəsin düşmən dilini; Doğra
“İlinmək”dən f.is
f. məh. Azca qızmaq, ilıq olmaq. Yazda çayın suyu ilinir
“İlişdirilmək”dən f.is
məch. 1. İlişik hala salınmaq, taxılmaq, keçirilmək, bənd edilmək. 2. məc. Bərk vurulmaq, çəkilmək
“İlişdirmək”dən f.is
f. 1. Bir şeyi başqa bir şeyə keçirib bənd etmək, taxmaq; bir şeyi çəngəl, mıx, düymə və s. bu kimi şeylərlə tutdurmaq
1. sif. Düyün, pırtlaşıq, ilişmiş şeyin halı. İlişik ip. İlişik məftil. // İs. mənasında. Bayaqdan yazıq qadın neçə dəfə məftili ilişikdən qurtarıb
1. sif. İlişiyi olan (bax ilişik 2-ci mənada). İşi ilişikli (z.) qoyma. 2. Əngəlli, dolaşıqlı. İlişikli iş
sif. 1. İlişiyi olmayan. 2. məc. Əngəlsiz, maneəsiz, qolay. Cabbarlının … qısa yaradıcılıq yolu heç də hamar və ilişiksiz olmamışdır
sif. İlişən, dolaşan; əl-ayağa, paltara yapışan, sancılan. İlişkən cücü. İlişkən ot. – Balaca Sabir sərt və ilişkən bir şeyin döşündə gəzdiyini görüb
is. İlişkən şeyin hal və xassəsi, ilişmə, yapışma xasiyyəti