is. [ər.] köhn. Tövbə, tövbə etmə
1. sif. Əsassız olaraq dediyini yeritməyə çalışan, heç bir güzəştə getmək istəməyən; tərs, höcət. İnad adam
bax inadkar. Hər şeydə möhkəm, sözünün üstə duran, inadcıl, amansız olan Baxış bəyin bir zəif cəhəti vardı: çox şorgöz idi
bax inadkarlıq
bax inadkar. [Mehribanın] nöqsanı yalnız savadsızlığı, eyni zamanda inadçı əsəbiliyi idi. S.Hüseyn
bax inadkarlıq. Qaraca qızın təbiətində inadçılıq vardı… Yusifdən nə qədər kötək yeyirdisə də, yenə tərsliyindən əl götürməzdi
bax inadkar
sif. [ər. inad və fars. …kar] İnad, inadcıl, tərs, dediyindən əl çəkməyən. Polis və qoşunun təzyiqinə baxmayaraq, qəhrəman və inadkar fəhlələr mədən d
zərf Tərslik edərək, inad göstərərək, dediyindən əl çəkməyərək. İnadkarcasına demək. – Həbib Mədədin fikri ilə razı idi
is. 1. İnadkar adamın xasiyyəti; tərslik, inad. İnadkarlıq etmək. – Qızın inadkarlığı; Çox ağır gəldi ona
sif. 1. Tərs, höcət, kəc, inadcıl, dediyindən əl çəkməyən. Mehriban inadlı bir qız idi. S.Hüseyn. Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı
is. 1. İnadlı adamın hal və keyfiyyəti; inadcıllıq. 2. İşində və ya sözündə dəyanət, möhkəmlik, dayanıqlıq, əzm
is. tib. Uşaqlarda qırtlağın iltihabı. İnaq olmaq. □ İnaq(ını) vurmaq – keçmişdə xalq arasında: inaq olmuş uşağın başını yüngülcə çərtmək
sif. İnaq xəstəliyinə tutulmuş. İnaqlı uşaq
is. 1. İnanma, etibar. İnam olmayan yerdə iman olmaz. (Ata. sözü). İlk müvəffəqiyyət məndə inam və ruh yüksəkliyi doğurdu
[ər.] bax ənam. [Məstəli şah:] Xanım, divlərin əlmuzdunu, inamını kərəm edin! M.F.Axundzadə. □ İnam etmək (eyləmək) – bax ənam eləmək (“ənam”da)
sif. İnamı olan, qətiyyətli, əmin, arxayın, xatircəm. Onun ilıq səsi, inamlı səsi; Şəfəqi, şöləsi, məhrəm nəfəsi; Mənə qüvvə verdi, gəzdim, dolandım…
sif. İnamı olmayan, inanmayan, etibar etməyən
is. İnam olmama, etibar olmama; inam, etibar yoxluğu
sif. və zərf İnandıran, qaneedici, sübutlu, əsaslı, tutarlı. İnandırıcı dəlillər. İnandırıcı sübut. – C
is. Qaneedicilik, sübutluluq, əsaslılıq, tutarlılıq. Dəlillərin inandırıcılığı. Faktların inandırıcılığı
“İnandırılmaq”dan f.is
“İnandırmaq”dan məch
“İnandırmaq”dan f.is
f. İnanmasına nail olmaq, inanmasına çalışmaq, birində bir şey haqqında inam yaratmaq; qane etmək. Haqlı olduğuna inandırmaq
bax inandırıcı
sif. İnanıla bilən, doğru şey kimi qəbul edilə bilən; etibar edilə bilən. İnanılacaq adam deyil
“İnanılmaq”dan f.is
məch. Etibar edilmək; doğru deyə qəbul olunmaq, doğru nəzəri ilə baxılmaq
sif. İnanılması mümkün olmayan, etibar edilməz, ağlabatmaz. Bu sözlər əvvəlcə mənə inanılmaz (z.) göründü
is. İnanılması mümkün olmama, etibar edilə bilməmə
f.sif. Etibarlı, etibar edilə bilən, etibara layiq. İnanılmış adam
“İnanmaq”dan f.is
f. 1. Bir işin, sözün və s.-nin yəqinliyinə, doğruluğuna qəti əmin olmaq, arxayın olmaq, yəqin etmək
sif. İnanılacaq, etibarlı, bel bağlamalı olan, sədaqətli. O, inanmalı adamdır. □ İnanmalı olmaq – inanmağa, qane olmağa, yəqin etməyə məcbur olmaq
sif. Heç bir şeyə inanmayan, inandırıla bilməyən. İnanmaz adam
is. [ing.] Prezidentin rəsmən öz vəzifəsinə başlaması münasibəti ilə bağlı keçirilən mərasim
is. [ər.] klas. Mərhəmət, rəhm, iltifat, şəfqət, yaxşılıq. Az eyləmə inayətini əhli-dərddən; Yəni ki çox bəlalərə qıl mübtəla məni! Füzuli
sif. 1. Zərif işlənmiş, nəfis, qəşəng. İncə qolbaq. İncə naxış. – Stolun kənarında krovatların yanında kifayət qədər incə sandalyalar düzülmüşdü
sif. və zərf Zərif, qəşəng, incə. İncə-incə çiçəklər. İncə-incə əllər. – İncəincə yarpağı var; Kölgələrdə bitib açar; Bənövşənin ətir dolu; Dəstəsini
sif. Beli nazik, zərif. İncəbel qız. – Nigar xanım qabaqda, qırx incəbel qız da dalda dükana tərəf gəlirdi
zərf Bütün təfərrüatı ilə, hərtərəfli, nöqtəsinə qədər. İncədənincəyə öyrənmək. – …Bizim xalq dilini, xalq şerini dərindən duymuşdu, sevmişdi, aşıq şe
“İncələnmək”dən f.is
bax incələşmək
“İncələşdirilmək”dən f.is
məch. Daha incə, daha zərif edilmək; nazikləşdirilmək
“İncələşdirmək”dən f.is
f. Daha incə, daha zərif etmək; nazikləşdirmək
“İncələşmək”dən f.is