sif. Dişləri iri olan. İridişli çarx. İridiş daraq
is. zool. Xanıbalığıkimilər dəstəsindən əlvan rəngli dəniz balıqları fəsiləsi
sif. Gövdəsi iri olan. İrigövdəli ağac. – Meşənin ətəyindən, təkəmseyrək kolların arasından qara paltarlı, irigövdəli bir arvad çıxdı
sif. Gözləri iri olan. İrigöz qız. İrigöz oğlan. – Bunların [əcnəbilərin] arasında ucaboylu, irigözlü, buğdayısifət bir gənc vardı
is. İrigözlü adamın halı
sif. xüs. Kalibri adi kalibrdən böyük olan; çapı, ölçüsü böyük olan. İrikalibrli pulemyot
sif. Kökü iri olan. İrikök çuğundur
“İriləmək”dən f.is
f. Həcmcə, ölçücə böyütmək, iri eləmək. Kündələri iriləmək
“İrilənmək”dən f.is
f. 1. Həcmcə, ölçücə, cüssəcə böyümək, yekələşmək. Meyvələr irilənib. Ağaclar irilənib. 2. Böyümək, boya-başa çatmaq
“İriləşdirilmək”dən f.is
məch. İri hala salınmaq, həcmcə, ölçücə böyükləşdirilmək
“İriləşdirmək”dən f.is
f. Həcmcə, ölçücə iri hala salmaq, irilətmək, böyütmək
“İriləşmək”dən f.is
f. Daha iri olmaq; həcmcə, ölçücə, cüssəcə daha da böyümək; yekələnmək, irilənmək. Meyvələr gündən-günə yetişib iriləşir
“İrilətmək”dən f.is
bax iriləşdirmək
sif. 1. Böyüklü-kiçikli, hər yaşda, böyük və kiçik. Körpünün üstü cırcındıra bürünmüş irili-xırdalı uşaqlarla dolu idi
is. İri şeyin hal və keyfiyyəti; böyüklük, yekəlik. Dənin iriliyi. Başın iriliyi. Bu irilikdə qoz görməmişəm
is. [ər.] tib. Bədənin hər hansı bir yerində toxumaların iltihabı nəticəsində əmələ gələn yaşıl və sarıya çalan pis qoxulu qəliz maddə; yara çirki
sif. İrin əmələ gəlməsinə səbəb olan, irin törədici. İrinlədici maddə. İrinlədici bakteriya
“İrinləmək”dən f.is
f. İrin əmələ gəlmək. Yara irinləyib
“İrinlətmək”dən f.is
f. İrinləməsinə səbəb olmaq, irin törətmək
sif. İrini olan, irin yığılmış, irin axan. İrinli yara. İrinli çiban
is. İrinli yaranın halı
sif. İrinli. İrinverən yara
[yun.] Şokolad rəngli kubiklər şəklində konfet növü
sif. Sifəti, üzü iri olan. İrisifət oğlan
“İrişdirilmək”dən f.is
məch. Bir-birinə çatdırılmaq, bir-biri ilə qovuşdurulmaq, yetişdirilmək
“İrişdirmək”dən f.is
f. Yetişdirmək, çatdırmaq, qovuşdurmaq
zərf Dişlərini ağardıb güləgülə, boş-boş gülə-gülə. [Vəli irişə-irişə:] Mən bilirəm, sən nə istəyirsən… Ü
sif. Yetmək, çatmaq, mümkün olmayan; əlçatmaz. Mən ağ bir göyərçin olsaydım; Əngin, irişilməz üfüqlərdə yaşardım
“İrişmək”1dən f.is
“İrişmək”2dən f.is
f. dan. Boş-boş gülmək, hırıldamaq; dişlərini ağartmaq. Ramazanov mənə yaxınlaşdı, məni tanıyıb, yalandan irişdi
f. Çatmaq, yetişmək. Bahar oldu, açıldı yüzündən pərdə gülzarın; İrişdi qönçənin dövrü, zamanı qalmadı xarın
sif. Yanaqları iri olan. İriyanaqlı uşaq
sif. Yarpaqları iri olan. İriyarpaqlı ağac