Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • İRİSİFƏTLİ

    sif. Sifəti, üzü iri olan. İrisifət oğlan

    Tam oxu »
  • İRİŞDİRİLMƏ

    “İrişdirilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • İRİŞDİRİLMƏK

    məch. Bir-birinə çatdırılmaq, bir-biri ilə qovuşdurulmaq, yetişdirilmək

    Tam oxu »
  • İRİŞDİRMƏ

    “İrişdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • İRİŞDİRMƏK

    f. Yetişdirmək, çatdırmaq, qovuşdurmaq

    Tam oxu »
  • İRİŞƏ-İRİŞƏ

    zərf Dişlərini ağardıb güləgülə, boş-boş gülə-gülə. [Vəli irişə-irişə:] Mən bilirəm, sən nə istəyirsən… Ü

    Tam oxu »
  • İRİŞİLMƏZ

    sif. Yetmək, çatmaq, mümkün olmayan; əlçatmaz. Mən ağ bir göyərçin olsaydım; Əngin, irişilməz üfüqlərdə yaşardım

    Tam oxu »
  • İRİŞMƏ₁

    “İrişmək”1dən f.is

    Tam oxu »
  • İRİŞMƏ₂

    “İrişmək”2dən f.is

    Tam oxu »
  • İRİŞMƏK

    f. dan. Boş-boş gülmək, hırıldamaq; dişlərini ağartmaq. Ramazanov mənə yaxınlaşdı, məni tanıyıb, yalandan irişdi

    Tam oxu »
  • İRİŞMƏK₁

    f. Çatmaq, yetişmək. Bahar oldu, açıldı yüzündən pərdə gülzarın; İrişdi qönçənin dövrü, zamanı qalmadı xarın

    Tam oxu »
  • İRİYANAQ

    sif. Yanaqları iri olan. İriyanaqlı uşaq

    Tam oxu »
  • İRİYANAQLI

    sif. Yanaqları iri olan. İriyanaqlı uşaq

    Tam oxu »
  • İRİYARPAQ

    sif. Yarpaqları iri olan. İriyarpaqlı ağac

    Tam oxu »
  • İRİYARPAQLI

    sif. Yarpaqları iri olan. İriyarpaqlı ağac

    Tam oxu »
  • İRKİLMƏK

    f. məh. Ürkmək. Dəmirqaya əvvəl baxışda irkildi. H.Nəzərli

    Tam oxu »
  • İRQ

    is. [ər.] Mənşə və bəzi irsi xüsusiyyətlərinə (saçlarının, dərilərinin rənginə, başlarının quruluşuna və s

    Tam oxu »
  • İRQA

    is. bot. Qızılgül fəsiləsindən dağlıq və qayalıq yerlərdə bitən kol bitki. İrqa 2 metrə qədər hündürlükdə, qışda yarpağı tökülən koldur

    Tam oxu »
  • İRQÇİ

    is. İrqçilik tərəfdarı

    Tam oxu »
  • İRQÇİLİK

    is. “Yüksək” və “aşağı”, “kamil” və “qeyri-kamil” insan irqləri olması fikrinə əsaslanan ifrat mürtəce, elmə zidd nəzəriyyə və siyasət; irqlər (xalqla

    Tam oxu »
  • İRQİ

    sif. İrqə aid olan. İrqi əlamətlər. İrqi ayrı-seçkilik (müstəmləkəçilərin ağ irqə mənsub olmayan xalqların hüququnu tapdalaması)

    Tam oxu »
  • İRLANDİYALI

    is. İrlandiya əhalisindən olan, İrlandiya vətəndaşı

    Tam oxu »
  • İRMAQ

    is. Çay. Onda ki ağ omuzlara töküldü saçlar; Əsdi yarpaq, coşdu irmaq, güllər oynadı. C.Cabbarlı. Qatıldım bu yerdə əyləncələrə; Anlamış hər irmaq, bi

    Tam oxu »
  • İRMƏK₁

    f. Çatmaq, yetişmək, irişmək. Mən Cüməyəm, bir murada irmədim; Ha ki cəfa çəkdim, səfa sürmədim. Molla Cümə

    Tam oxu »
  • İRMƏK₂

    is. Adətən mal-qaraya verilən iri və yaxşı əzilməyən buğda, arpa unu. // Narın kəpək

    Tam oxu »
  • İRPƏ

    bax ürpə. □ İrpə getmək – ürpərmək. …Bir qoca qarı öz gəlini ilə bulaqda mənə rast gəldi, gəlin mən tərəfə baxmadı, baxmağı o yana dursun, hələ bədəni

    Tam oxu »
  • İRRASİONÁL

    sif. [lat.] 1. fəls. Fəlsəfədə: ağılla dərk edilə bilməyən, məntiqə uymayan, məntiqcə izah edilə bilməyən

    Tam oxu »
  • İRRASİONALİ́ZM

    [lat.] Fəlsəfədə: obyektiv varlığı irrasional hesab edən və elmi, məntiqi idrakı inkar edən cərəyan

    Tam oxu »
  • İRRASİONALLIQ

    is. Ağılla dərk edilə bilməmə, məntiqə uymama, məntiqcə izah edilə bilməmə

    Tam oxu »
  • İRRİQÁSİYA

    [lat.] k.t. Rütubəti az olan torpaqların məhsuldarlığını artırmaq üçün onların süni surətdə suvarılması

    Tam oxu »
  • İRS

    is. [ər.] 1. Sahibinin ölümündən sonra başqasının (övladın və ya yaxın qohumların) ixtiyarına keçən mal, mülk və s

    Tam oxu »
  • İRSAL

    is. [ər.] klas. Göndərmə, yollama. □ İrsal etmək (qılmaq) – göndərmək, yollamaq. Ənam edibən ona bəsi mal; Leyli tələbinə qıldı irsal

    Tam oxu »
  • İRSAL-MƏRSUL

    [ər.] köhn. Yazışma, məktublaşma, bir-birinə məktub göndərmə. □ İrsal-mərsul etmək, irsal-mərsula girmək – yazışmaq, məktublaşmaq, məktub göndərmək

    Tam oxu »
  • İRSƏN

    zərf [ər.] İrsi olaraq, irs yolu ilə, ata-anadan keçərək. Lamarka görə, həyat şəraitinin təsiri ilə baş verən dəyişmələr irsən nəslə keçir

    Tam oxu »
  • İRSİ

    sif. [ər.] 1. Miras olaraq qalan, miras yolu ilə keçən. İrsi torpaq. İrsi mülk. 2. İrs olaraq ata-anadan keçən, nəslən keçən

    Tam oxu »
  • İRSİLİK

    is. İrs olma, irsdən gəlmə, irsi hal

    Tam oxu »
  • İRSİYYƏT

    is. [ər.] 1. Orqanizmin öz əcdadından almış olduğu təbii xüsusiyyətlərin məcmusu. 2. Canlı orqanizmin öz fiziki və psixi xüsusiyyətlərini nəslinə keçi

    Tam oxu »
  • İRŞAD

    is. [ər.] klas. Doğru yol göstərmə, doğru yola çəkmə, qəflətdən oyatma. İrşadını bilmədim qənimət; Yüz vay ki, fövt olundu fürsət

    Tam oxu »
  • İRTİBAT

    is. [ər.] Rabitə, əlaqə, bağlılıq. …Bizim səadətimizlə yoldaşımızın səadəti arasında böyük bir irtibat vardır

    Tam oxu »
  • İRTİBATÇI

    is. hərb. Rabitəçi, rabitə əsgəri. …Arada bir irtibatçısından öyrəndi ki, … top da hələ yaxşı müqavimət göstərməkdədir

    Tam oxu »
  • İRTİBATSIZ

    sif. Rabitəsiz, rabitəsi, əlaqəsi olmayan, bir-birinə uyğun gəlməyən, bir-biri ilə bağlı olmayan. [Gülzarın] sözləri irtibatsız və nizamsız olduğu üçü

    Tam oxu »
  • İRTİCA

    is. [ər.] Dövrü keçmiş hakim siniflərin ictimai tərəqqiyə qarşı siyasi, iqtisadi və ideoloji müqaviməti; cəmiyyətin inkişafına mane olan keçmiş köhnə

    Tam oxu »
  • İRTİCAÇI

    is. Siyasi irtica tərəfdarı, mədəniyyət və tərəqqi düşməni

    Tam oxu »
  • İRTİCAÇILIQ

    is. İrtica tərəfdarlığı, irtica siyasəti yeritmə, ictimai tərəqqiyə və mədəniyyətə düşmənlik

    Tam oxu »
  • İRTİCAL

    is. [ər.] Qabaqcadan düşünmədən sinədən şeir və ya söz söyləmə; bədahət

    Tam oxu »
  • İRTİCALƏN

    zərf [ər.] Qabaqcadan düşünmədən, sinədən; bədahətən. [Çopo:] İrticalən söylədiyi şeirdən [Milnirin] şair olduğu meydana çıxdı

    Tam oxu »
  • İRTİCAPƏRƏST

    [ər. irtica və fars. …pərəst] bax irticaçı

    Tam oxu »
  • İRTİCAPƏRƏSTLİK

    bax irticaçılıq

    Tam oxu »
  • İRTİHAL

    is. [ər.] köhn. 1. Yüksəlmə, yuxarı qalxma. 2. Tərəqqi etmə, inkişaf etmə. 3. Yüksəklik

    Tam oxu »
  • İRTİKAB

    is. [ər.] köhn. Günah iş görmə, günaha batma, pis və ya qadağan edilmiş bir iş görmə. □ İrtikab etmək – günah iş görmək, qadağan edilmiş pis bir iş gö

    Tam oxu »