is. 1. İslahat aparan adam; reformator. [Rüstəm bəy:] Lüter və Kalvin kimi din islahatçıları olmuş. Yeni din uyduran olmamışdır
is. İnqilabi, sinfi, siyasi mübarizəni inkar edərək, xırda islahatla kifayətlənmə siyasəti; reformizm
sif. Düzəldən, yaxşılaşdıran, yaxşı hala salan. İslahedici tədbirlər. İslahedici gülüş
bax islaholunmaz
bax islaholunmazlıq
[ər. islah və fars. xanə] bax islah evi (“islah”da)
sif. İslah edilə bilməyən, düzəlməsi çətin olan. İslaholunmaz adam
is. İslah edilə bilməmə, düzəldilə bilməmə; islah oluna bilməyən adamın hal və keyfiyyəti
sif. [ər. islah və fars. …pəzir] köhn. İslah oluna bilən, düzəlməsi mümkün olan
sif. Yaş, sulu, nəm, suda qalıb və ya üstünə su tökülüb islanmış. İslaq paltar. İslaq torpaq. İslaq yarpaqlar
is. İslaq şeyin halı; yaşlıq, nəmlik, rütubətlilik
is. [ər.] VII əsrdə Məhəmməd peyğəmbər tərəfindən təsis edilmiş din; müsəlmanlıq. …İslam dininin aydın əsas mətni olan Qurani-Məcid … həm də tanınmış
is. [ər.] İslam dini; müsəlmanlıq. Azərbaycanlılar hələ islamiyyətdən daha əvvəl … öz azadlıq yollarında bitən maneələri məhv etməklə məşğul olmuşdu(
is. İslam dininə mənsub olma; müsəlmanlıq. [Sönməz:] [Ərəblər] xalqı … islamlığa çevirir, iman gətirməyənin dilini kəsirlər
is. İslandiya əhalisini təşkil edən xalq və bu xalqa mənsub adam. Danimarka ağalığı islandların milli inkişafını xeyli ləngitdi
sif. və zərf İsland dilində. İslandca danışmaq. İslandca kitab
“İslanmaq”dan f.is
f. İslaq hala gəlmək. Yağışa düşüb islanmaq. Suya düşüb islanmaq. – Əzizim, gülüstana; Şeh düşüb gülüstana; Qorxuram göz yaşımdan; Qoynunda gül islana
f.sif. İslaq hala gəlmiş. Anam gecəki yağışdan islanmış şeyləri Ayrım qızının köməyi ilə alaçıqdan çıxara-çıxara: – Allah kəssin belə yaylağı
“İslatmaq”dan f.is
f. 1. Yaş eləmək, islaq hala gətirmək. İndi [Xədicənin] gözlərindən sakitcə axan yaşlar yanaqlarını isladıb axır… axır… bir dürlü bitmək bilməyirdi
is. Fit, fışqırıq. Ancaq … gəmilərin son islıqları … eşidilirdi. M.S.Ordubadi. Düşmən tərəfdən gələn güllələr islıq çalaçala başı üzərindən uçuşur
is. Tapşırıq. Aşıq sazla dediyi kimi, sözlə də Məhbub xanımın ismarışını Koroğluya yetirdi. “Koroğlu”
“İsmarlamaq”dan f.is
f. 1. Tapşırmaq. Dəvənin dizini bağla, Allaha ismarla. (Ata. sözü). Rəhmətlik son nəfəsində əllərimi tutub dedi: – Gülcahan, Əşrəfi sənə, səni də Alla
“İsmarlanmaq”dan f.is
məch. Tapşırılmaq. // Sifariş edilmək
“İsmarlamaq”dan icb
is. [ər.] Namus, irz, həya, abır, pərdə. Arvadın isməti, ərin izzəti. (Ata. sözü). Qorxum bu ki ismət ola pamal; Fərmanə müvafiq olmaya hal
sif. Namuslu, həyalı, abırlı, əxlaqlı, təmiz, məsum. – Gülzarın namuslu və ismətli (z.) olduğu xüsusi bir tərzdə dillərdə dolaşırdı
is. Namusluluq, həyalılıq, abırlılıq, əxlaqlılıq, əxlaq təmizliyi. // Məsumluluq, günahsızlıq
sif. İsmətini itirmiş, namussuz, abırsız, həyasız, şərəfsiz, üzündə pərdə olmayan. …Mənim sözüm budur ki, ümumiyyətlə, heç bir millətin barəsində demə
is. İsməti, abırı, həyası olmama; abırsızlıq, həyasızlıq
[ər.] : isnad etmək (vermək) – bir şeyi bir şəxsə və ya bir yerə və s.-yə aid etmək, nisbət vermək, bağlamaq; üstünə atmaq mənalarını bildirir
[ər.] köhn. …əsasən, …görə, isnad edilərək. Alınan xəbərlərə isnadən… Əldəki sənədlərə isnadən demək olar ki…
is. İspaniyanın əsas əhalisini təşkil edən, roman dillərindən birində danışan xalq və bu xalqa mənsub adam
is. bot. Qısa yeməli yarpaqları olan birillik tərəvəz bitkisi. İspanaq iki növdür: ev və vəhşi (çöl) halda bitən ispanaq
sif. və zərf İspan dilində. İspanca kitab. İspanca-latınca lüğət. İspanca danışmaq
is. İspaniya əhalisindən olan, İspaniya vətəndaşı
[rus.] tib. 1918-1919-cu illərdə əvvəlcə İspaniyada baş verib, sonralar başqa ölkələrə yayılmış qrip xəstəliyinin bir növü
[rus. исполнительный комитет söz. ixtisarı] tar. dan. İcraiyyə komitəsi (canlı dildə bəzən həmin komitənin sədri mənasında)
is. [ər.] Artıq və lazımsız yerə xərcləmə, sərf etmə, işlətmə, dağıtma, puç etmə. İsraf haramdır. (Ata
bax israfçı 1-ci mənada
bax israfçılıq 1-ci mənada
is. 1. İsraf edən, israfa yol verən; bədxərc. 2. Özünə inanılıb tapşırılmış pulu, malı və s.-ni israf edən adam
is. 1. İsrafa yol vermə, artıq və lazımsız yerə xərcləmə, dağıtma. İsrafçılıq etmək. 2. Özünə inanılıb tapşırılan pulu, malı və s
zərf Srağagün. [Şəhrəbanı xanım:] İsrağagün aşnası zərdablı Qurban bəyə kağız yazırdı ki, Şamaxı cəngilərinin vədəsini alsın, toya göndərsin
sif. Srağagün olmuş (baş vermiş). İsrağagünkü hadisə
is. tar. 1. Qədim yəhudi tayfalarının ümumi adı. İsraillilərin çoxu Assuriyanın uzaq əyalətlərinə köçürülmüşdü