bax iynəvari
sif. İynə kimi, iynəyə oxşar, ucu şiş. İynəvari yarpaq
sif. Yarpaqları iynə şəklində (şiş, iti) olan. İynəyarpaqlı ağac. Azərbaycanın yalnız bəzi meşələrində iynəyarpaqlı ağaclara rast gəlmək olar
is. bot. Həmişəyaşıl və yarpaqları iynə kimi şiş və ya inkişaf etməmiş halda olan çılpaqtoxumlu ağaclar və kollar sinfinin adı
sif. 1. Özünə nifrət doğuran, ikrah doğuran, qətiyyən xoşa gəlməyən, mənfur, çox çirkin. [Zeynalın] üzü olduqca iyrənc bir hal almışdı
is. İyrənc şeyin hal və keyfiyyəti; çirkinlik. // İyrənc şey, iyrənc hərəkət; rəzalət, yaramazlıq, alçaqlıq
“İyrəndirmək”dən f.is
f. İyrənməsinə, nifrətinə səbəb olmaq, ikrah etdirmək, çiyrəndirmək
“İyrənmək”dən f.is
f. Məzac qəbul etməyən, xoşa gəlməyən şeydən ikrah etmək, diksinmək, nifrət etmək, görə bilməmək, çiyrənmək
sif. Heç bir iyi, ətri olmayan. İysiz çiçək
is. Heç bir iyi, ətri olmayan şeyin hal və keyfiyyəti
bax iyvari
[lat.] Təqvim ilinin yeddinci ayı. İyul ayının axırında Dilicanın ətrafındakı yaylaqlarda sakin olan el-oba bir vaxtda dolur Dilican dərəsinə
[lat.] Təqvim ilinin altıncı ayı. İyun gecəsi sərinləşdikcə, elə bil [İkram] üşüyür, boynunu içinə çəkib getdikcə daha çox büzüşürdü
sif. İyə oxşar, iy kimi. İyvari ağac. İyvari mil
is. 1. İnsan və ya heyvan ayağından səth üzərində qalan nişanə; ləpir. Canavar izi. Qarın üstündə dovşan izi var
bax iz 2-ci mənada. □ İz(i)-əlamət(i) qalmamaq (olmamaq, görünməmək) – varlığına dəlalət edən heç bir şey, heç bir əlamət, heç bir nişanə qalmamaq
bax iz-əlamət. □ İz(i)-əsər(i) qalmamaq (olmamaq, görünməmək) – bax izi-əlaməti qalmamaq (olmamaq, görünməmək) (“iz-əlamət”də)
bax iz 2-ci mənada. [Yasəmən:] Yadınızdadırmı, biz oxuyanda bunların heç izi-tozu da yox idi. S.Rəhman
bax izafi. Mən şairin evinə xəbər vermədən getmişdim, çünki ona izafə xərc vermək istəməmişdim. M.S.Ordubadi
is. [ər.] dilç. Təyini söz birləşməsi
sif. [ər.] Artıq, əlavə. İzafi xərc. İzafi söz. – [Mirzə Salman:] Amma hər birisinə yarım milyondan artıq izafi xərc eləmişik
is. [ər.] Bir fikri, əsəri və s.-ni yazılı və ya şifahi şəkildə aydınlaşdırma, anlatma, şərh etmə, bəyan etmə; şərh, bəyan
is. [ər. “izah” söz. cəmi] Bir məsələni, sözü və s.-ni ətraflı surətdə aydınlaşdırma, şərh etmə, bəyan etmə; müfəssəl izah
bax izahçı
bax izahçılıq
is. 1. Muzeylərdə, sərgilərdə və s.-də baxmaq üçün qoyulmuş şeylər haqqında gələnlərə məlumat verən işçi
is. İzahçının işi, vəzifəsi
sif. Aydınlaşdıran, izah edən, şərh edən, izahat mahiyyətində olan. İzahedici məlumat. – Ancaq verdiyim izahedici suallara Ağarəhim çox qəşəng cavabla
sif. İzah edilə bilməyən, anlaşılmaz, müəmmalı, qəribə. İzahedilməz hərəkət. İzahedilməz hiss
sif. Sözləri izah edən, onların mənalarını açan. İzahlı lüğət. İzahlı mətn
sif. İzahı, şərhi olmayan, izahı verilməmiş. İzahsız mətn. İzahsız lüğət
bax iztapan
[ər.] : izal(ə) olmaq nifr. – rədd olmaq, çəkilib getmək. Cəbi qapını açıb mayora dedi: – Ağa, izal olun! N
bax iztapan. // Bir şeyin izinə düşüb axtaran
is. [ər.] Bir yerə çoxlu camaat yığılması, çox qələbəlik, böyük camaat kütləsi. Cümə günü olduğu üçün hər tərəfdə böyük bir izdiham vardı
sif. Qələbəlik, tünlük, basırıq, çoxlu adam olan. İzdihamlı yer. İzdihamlı mitinq. – [Ceyran:] …İzdihamlı şəhər küçələrində səndən qaçmağım qorxudan d
is. Çoxlu adam olan, qələbəlik yerin halı; gurultululuq
is. [ər.] kit. köhn. Evlənmə. Bu izdivac hər iki tərəfin əqidəsincə faydalı idi. Ə.Haqverdiyev. Şəmsiyyə ilə Səliminin izdivacı [Həkimülmülkə] siyasi
[ər.] 1. Aşkar etmə, meydana çıxarma, göstərmə, bəlli etmə, bildirmə. // Bəlli, aydın, məlum. Bir gülüzlü nigar, sərvi-xoşrəftar; Cümlə xalqa izhar, b
is. [ər.] İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək. – Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam
zərf İzi ilə, ardınca, arxasınca, təqib edərək. Birinin izincə getmək. – Vahid bələd adam kimi dala baxmadan, atası da onun izincə yüyürdü
sif. 1. İcazəli, icazəsi olan, icazə (izin) almış, rüsxətli. 2. İcazə verilən, izin verilən, yol verilən
zərf İcazəsiz, icazə olmadan, icazə verilmədən. Bəzi vaxt atasından və qardaşından izinsiz yadların toylarına anası öz qızını göndərərdi
“İzləmək”dən f.is
f. 1. Birinin izi ilə, ardınca getmək, təqib etmək, izinə düşmək. – [Xəyyam:] Yox, oxşayacaq ruhumu bir zərrə səadət; İzlər məni hər dürlü fəlakət
“İzlənmək”dən f.is
məch. Təqib olunmaq. … Polis idarəsi tərəfindən izləndiyini və ələ düşəcəyini görüb ailəsi ilə bərabər İspaniyaya köçdü