Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • KAFÉ

    [fr. əsli ər. qəhvə] Qəhvə, çay, qəlyanaltı və s. satılan kiçik restoran. – “Novbahar” kafesində Məhbusi [Kərimxanı] gözləyəcəkdi

    Tam oxu »
  • KÁFEDRA

    [yun.] 1. Auditoriyalarda mühazirəçi və ya natiq üçün hündür yer; xitabət kürsüsü. Salonu ağzına almış gurultular arasında Ruqiyyə kafedranın dalına k

    Tam oxu »
  • KÁFEL

    [alm.] 1. Üzərinə şir çəkilmiş çox nazik kərpic; kaşı. Kafel zavodu. Kafel ustası. – [Dadaşov:] Bilirəm ki, rayonda neçə adama kafel, parket filan sat

    Tam oxu »
  • KAFELÇİ

    is. xüs. 1. Kafel hazırlayan, kafel qayıran usta, fəhlə. 2. Kafel (kaşı) çəkən usta

    Tam oxu »
  • KAFELLİ

    sif. Üzünə kafel (kaşı) çəkilmiş. Kafelli divar. Kafelli mətbəx

    Tam oxu »
  • KAFEŞANTAN

    [fr.] Adətən bayağı tamaşalar göstərmək üçün açıq səhnəsi olan kafe, ya restoran; kefxana. [Rüstəm:] O xanımları ki mən Parisin kafeşantanlarında görm

    Tam oxu »
  • KAFƏR

    klas. bax kafir. Səni qoyub, bütə eylər ibadətin kafər; Əzabi-duzəxə ol vəchdən olur qabil. Füzuli. Bu qarə gün ki mənim başıma hicrində gəlib; Həqq n

    Tam oxu »
  • KAFİ

    sif. [ər.] 1. Kifayət edən, bəs edən, tələbi təmin edən. Kafi qədər. Kafi məbləğ. // Zərf mənasında. Tələbə məclisi nizama saldı, lakin söylənən sözlə

    Tam oxu »
  • KAFİLİK

    is. Kifayət etmə, kafi olma; bəslik

    Tam oxu »
  • KAFİR

    sif. [ər.] 1. Müsəlman olmayan, islam dininə etiqad etməyən; qeyri-müsəlman. // İs. mənasında. Kafir olsaydı əgər rəhmə gələrdi, gözəlim; O qədər ki,

    Tam oxu »
  • KAFİRCƏSİNƏ

    zərf İnsafsızcasına, zalımcasına

    Tam oxu »
  • KAFİRLİK

    is. 1. Allahı inkar etmə; müşriklik, dinsizlik, küfr. 2. məc. dan. Zalımlıq, insafsızlıq mənasında

    Tam oxu »
  • KAFTAN

    is. köhn. Uzunətəkli qədim kəndli paltarı; don. Cəfər Bərməki məclislərinin daimi iştirakçısı olan xorasanlı əyanlar qara kaftanlarını çıxardıb kimi a

    Tam oxu »
  • KAFTANLI

    sif. köhn. Əyninə kaftan geymiş. Kaftanlı kəndli

    Tam oxu »
  • KAFTAR

    is. 1. zool. Səhra və yarımsəhra yerlərdə yaşayan və başlıca olaraq leş yeməklə keçinən yırtıcı məməli heyvan; goreşən

    Tam oxu »
  • KAFTARKUS

    1. bax kaftar 2-ci mənada. [Fərzəli:] Görmürsən bu kaftarkusu, necə bu Alagöz qızın üstünə xoruzlanır? S

    Tam oxu »
  • KAFTARLAŞMA

    “Kaftarlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • KAFTARLAŞMAQ

    f. dan. Qocalmaq, qocalıqdan siması dəyişmək, qocalıb əldən düşmək

    Tam oxu »
  • KAFTARLIQ

    is. dan. Qocalıq, qocalıb əldən düşmə

    Tam oxu »
  • KAFUR

    is. [ər.] Həmin adda ağacın kitrəsindən alınan, təbabətdə və texnikada işlədilən kəskin və spesifik qoxulu maddə

    Tam oxu »
  • KAFURİ

    sif. [ər.] Kafura aid olan, tərkibində kafur olan

    Tam oxu »
  • KAĞIZ

    is. 1. Üzərində yazı yazılan, yazı çap edilən, rəsm çəkilən, yaxud başqa məqsədlər üçün işlədilən, ağac kütləsindən və s

    Tam oxu »
  • KAĞIZ-KUĞUZ

    top. dan. Yazılı kağızlar, yaxud lüzumsuz kağızlar. Qarı elə elədi ki, söhbət Mirzə Mustafanın başından fikrini dağıtdı, kağız-kuğuzunu yığışdırıb qoy

    Tam oxu »
  • KAĞIZ-QƏLƏM

    is. Kağız və qələmdən ibarət yazı ləvazimatı; kağız və qələm. [Sərvər Məşədi İbada:] Tez ol, bir kağızqələm götür! Ü

    Tam oxu »
  • KAĞIZBADAM

    is. Nazik qabıqlı badam növü

    Tam oxu »
  • KAĞIZÇILIQ

    is. dan. Heç bir ehtiyac olmadan çoxlu, müxtəlif kağızlar yazmaqla məsələnin həllini qəsdən uzatma; süründürməçilik, bürokratçılıq

    Tam oxu »
  • KAĞIZI

    sif. Nazik qabıqlı. Kağızı qoz. – Həvəslə dedi Bəhram: – Mən ancaq kağızı badam; Bir də hulu əkmişəm

    Tam oxu »
  • KAĞIZLAMA

    “Kağızlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • KAĞIZLAMAQ

    f. Üzərinə kağız yapışdırmaq, kağız çəkmək. Divarları kağızlamaq

    Tam oxu »
  • KAĞIZLANMA

    “Kağızlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • KAĞIZLANMAQ

    məch. Üzərinə kağız yapışdırılmaq, kağız çəkilmək. Divarlar kağızlanmışdır

    Tam oxu »
  • KAĞIZLANMIŞ

    f.sif. Üzərinə kağız yapışdırılmış, kağız çəkilmiş. Kağızlanmış otaq

    Tam oxu »
  • KAĞIZLAŞMA

    “Kağızlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • KAĞIZLAŞMAQ

    qarş. Məktublaşmaq, birbirinə məktub yazmaq. Çoxdandır onunla kağızlaşmıram. – [Əbdüləli:] Biz onunla kağızlaşırdıq

    Tam oxu »
  • KAĞIZLATMAQ

    icb. Üzərinə kağız çəkdirmək, kağız yapışdırtmaq. Divarı kağızlatmaq

    Tam oxu »
  • KAĞIZLI

    sif. Kağızı olan, əlində kağızı (rəsmi sənədi) olan (bax kağız 3-cü mənada)

    Tam oxu »
  • KAĞIZPAYLAYAN

    is. dan. Kuryer. // Poçtalyon. Kağızpaylayana ixtiyar vermişik ki, müştərilərimizdən qabaqca bir şey almayınca onların jurnalını aparıb verməsin

    Tam oxu »
  • KAĞIZPƏRƏST

    is. Kağızlara, işin rəsmi cəhətinə həddindən artıq əhəmiyyət verən adam; rəsmiyyətçi (bax kağız 3-cü mənada)

    Tam oxu »
  • KAĞIZPƏRƏSTLİK

    is. Quru rəsmiyyətçilik, işin mahiyyətinə deyil, rəsmi cəhətinə həddindən artıq fikir vermə

    Tam oxu »
  • KAĞIZSIZ

    1. sif. Kağızı olmayan (bax kağız 3-cü mənada). 2. zərf Kağızı, rəsmi sənədi olmadan, yaxud iltizamnaməsiz, qəbzsiz, dilindən kağız vermədən

    Tam oxu »
  • KAH

    is. məh. Qayalıqda, dağda təbii və ya süni oyuq; mağara. Bədircahanın evinin sağ tərəfində, qayanın ortasında üç kaha var çox dərin

    Tam oxu »
  • KAHA

    is. məh. Qayalıqda, dağda təbii və ya süni oyuq; mağara. Bədircahanın evinin sağ tərəfində, qayanın ortasında üç kaha var çox dərin

    Tam oxu »
  • KAHAL

    sif. [ər.] dan. Başısoyuq, tənbəl, ağırtərpənən. Qaragözov ayağa qalxdı: – Elə bilirsiniz ki, müalicə işinə təkcə siz kahalsınız? Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • KAHALIQ

    is. Çoxlu kaha olan yer (qayalıq, dağ və s.)

    Tam oxu »
  • KAHALLIQ

    bax kahıllıq. Demə fərraşların kahallığından yolda dustaqların biri əkilibmiş. “M.N.lətif.”

    Tam oxu »
  • KAHI

    is. bot. Yaşıl-ağımtıl yarpaqları və kökü çiy yeyilən kələməoxşar birillik tərəvəz bitkisi. Yavaş-yavaş dəyər, yetər ləzzətli, dadlı meyvələr; Gilasü,

    Tam oxu »
  • KAHIL

    sif. dan. Başısoyuq, tənbəl, ağırtərpənən, işə can yandırmayan

    Tam oxu »
  • KAHILLAŞMA

    “Kahıllaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • KAHILLAŞMAQ

    f. dan. Tənbəlləşmək, atilləşmək, ağırlaşmaq

    Tam oxu »
  • KAHILLIQ

    is. dan. Başısoyuqluq, tənbəllik, atillik. □ Kahıllıq etmək – tənbəllik etmək, başısoyuqluq etmək, ərinmək

    Tam oxu »