“Qarışdırılmaq”dan f.is
“Qarışdırmaq”dan məch
“Qarışdırmaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyi başqa şeyə qatıb, bir-birindən ayrılmayacaq, yaxud çətin ayrılacaq hala salmaq. Una qənd qarışdırmaq
sif. 1. Müxtəlif şeylərdən və ya növlərdən ibarət olan, başqa şey və ya şeylər qatılmış olan; yekcins olmayan, saf və xalis olmayan, müxtəlif ünsürlər
sif. Çox qarışıq, çox dolaşıq, anlaşılmaz. Qarışıq-dolaşıq yazıların içində kitabın adını tapa bilmədim
sif. Qarışıq olan, başqa şeylə qarışdırılmış, saf və xalis olmayan
is. 1. Qarışıq şeyin halı. 2. Tərtibsizlik, nizamsızlıq, qaydasızlıq. 3. Hərc-mərclik, nizamsızlıq; asayişin, əmin-amanlığın olmaması
sif. Başqa şey(lə) qarışdırılmamış, heç bir qarışığı, xəlitəsi olmayan; saf, xalis. Qarışıqsız yağ. Qarışıqsız un
is. Torpaq altında böyük cəmiyyət halında yaşayan zərqanadlılar fəsiləsindən kiçik cücü. Qara qarışqa
“Qarışlamaq”dan f.is
f. Qarışla ölçmək
“Qarışmaq”dan f.is
f. 1. Başqa şeyin, ya şeylərin içərisinə girib orada itib getmək, ayrılmayacaq, fərqlənməyəcək, seçilməyəcək hala düşmək
f. dan. 1. Ərə verməyib evdə saxlamaq, qocaltmaq (qızı). [Gülçöhrə:] Mən deyirəm ki, evdə qalıb qarıtıb qocalasan? Ü
is. Ağzı, boğazı yaxalama, dezinfeksiya etmə. // Ağzı, boğazı dezinfeksiya etmək üçün işlədilən maye dərman
is. xüs. Ağır şeyləri qaldırmaq üçün yüksəkdə mil üstündə dolanan və üzərindən ip sallanan çarx. // Ümumiyyətlə, üzərinə ip, sap sarınan çarx
is. zool. Şimal meşələrində yaşayan ağ rəngli bir quş
“Qarlamaq”dan f.is
f. Qar yağmaq. Hava soyudu, deyəsən, qarlayacaqdır. // Qarla örtülmək
“Qarlaşmaq”dan f.is
1. f. Qara dönmək, qar şəklinə çevrilmək. 2. qarş. Əylənmək üçün bir-birinə qartopu atmaq; qar atmaq; qargülləsi oynamaq
sif. 1. Qarla örtülmüş, qarla örtülü. Qarlı dağlar. Qarlı çöllər. Qarlı damlar. – Qarlı, qartallı bir yığın dağlar; Ta uzaqlardan bəmbəyaz parlar
sif. Daim qar və boran olan, havası sərt olan. Qarlı-boranlı hava. Qarlı-boranlı çöllər
is. Çoxlu qar olan yer, qar basmış yer. Həcər meşəli qarlıqlarla irəlilədi. S.Rəhimov
“Qarmaq2”dan f.is
is. 1. Şey asmaq, yaxud qaldırmaq üçün ucu yuxarıya doğru əyilmiş qalın mıx, çəngəl. Əti qarmaqdan asmaq
f. bax qanırmaq. Hətta utanmadan boylu qadının; Qollarını qarıb gəzdi polislər. M.Rahim
sif. və zərf 1. Bir-biri üstünə, necə gəldi tökülmüş, bir-birinə qarışmış; qat-qarışıq, nizamsız, qaydasız, tərtibsiz
is. 1. Nizamsızlıq, tərtibsizlik, qarışıqlıq, qaydasızlıq. Bu evə yenicə köçmüşük, hələ qarmaqarışıqlıqdan heç şey tapmaq olmaz
sif. Buynuzları qarmaq kimi əyri olan. Gülüşgəlin qarmaqbuynuz inəkdən yaxşıca süd sağır. S.Rəhimov
is. Balaca qarmaq
“Qarmaqlamaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyi qarmağa keçirmək, qarmağa vurmaq, qarmağa ilişdirmək, qarmaqdan asmaq, yaxud qarmaqla qaldırmaq
“Qarmaqlanmaq”dan f.is
məch. 1. Qarmağa keçirilmək, qarmaqdan asılmaq, yaxud qarmaqla qaldırılmaq. // Qarmaqla tutulmaq (balıq)
sif. Ucunda qarmağı olan. Qarmaqlı zəncir. Qarmaqlı kəmər
bax qarmaqvari
sif. Qarmağa oxşayan, qarmaq kimi əyri. Ənqa quşunun … çatma qaşları vardı, amma qarmaqvari dimdiyi qartal dimdiyini andırırdı və dörd qanadı ilə cayn
“Qarmalamaq”dan f.is
f. Tez-tələsik tutub götürmək, qapmaq, yapışmaq, tutmaq, qamarlamaq. [Axund] gah o xuruşdan, gah bu xuruşdan qarmalayıb plova qarışdırıb udurdu içəri
“Qarmalanmaq”dan f.is
məch. Tez-tələsik ikiəlli götürülmək, qapılmaq, qamarlanmaq
is. [rus. əsli yun.] Üzərində dilləri olan iki taxtaya bənd edilmiş açılıbyığılan körüklərdən ibarət musiqi aləti
is. Qarmon çalan çalğıçı. Qarmonçalan Minayənin dalınca bəlkə bir uşaq qaçırmaq lazım idi. Ə.Əbülhəsən
is. Qarmonçu peşəsi, sənəti
[rus.] bax qarmon. İvana kamança xoş gəlmir. Ona qarmoşka lazımdır. M.S.Ordubadi
is. məh. Qar duran yer, qar qalmış yer
sif. və is. dan. Lüt, kasıb, yoxsul (bəzən təhqir yerində deyilir). [Hətəm xan:] Bab olmayan bir qarnıaçıqla qohum olmaq mənim işim deyildir