Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • QAÇÁN

    f.sif. bax qaçağan 1-ci mənada

    Tam oxu »
  • QÁÇAN

    “Haçan” sözünün qədimi forması

    Tam oxu »
  • QAÇARAQ

    zərf Qaça-qaça, yüyürəyüyürə; tez-tez, tez. Qaçaraq gəlmək. – [Xədicə] bərabərimə yetişincə çəpərin arxasından iki əlləri ilə boynumu qucaqlayıb qaçar

    Tam oxu »
  • QAÇARAQLAMA

    “Qaçaraqlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QAÇARAQLAMAQ

    f. Çox tez qaçmaq, yüyürmək, götürülmək, qaçaraq getmək, ya gəlmək. Bir qədərdən Məcid qaçaraqlayıb bir bağlama gətirdi

    Tam oxu »
  • QAÇATBASDI

    zərf dan. Çox tələsik, səbirsizliklə

    Tam oxu »
  • QAÇDI-TUTDU

    is. Uşaq oyunlarından birinin adı. [Sevinc:] Bu nədir Qaçay? Elə bil qaçdı-tutdu oynayırsınız. Z.Xəlil

    Tam oxu »
  • QAÇILMAZ

    sif. Qaçılması mümkün olmayan; labüd. Qaçılmaz bəla – [Solmaz:] Artıq bu yaman odlardan və ölümün qaçılmaz varlığından başqa heç bir şey düşünmürəm

    Tam oxu »
  • QAÇILMAZLIQ

    is. Qaçılması mümkün olmama; labüdlük

    Tam oxu »
  • QAÇINMA

    “Qaçınmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QAÇINMAQ

    f. Saqınmaq, çəkinmək, qaçmaq (4-cü mənada); uzaqlaşmaq, bir şeydən, ya bir işdən özünü kənara çəkmək

    Tam oxu »
  • QAÇIRDILMA

    “Qaçır(d)ılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QAÇIRDILMAQ

    “Qaçırmaq”dan məch. İstəkli vətən gülləri! Sizsiz yaz açılmaz; Gün çıxmasa, zülməti-şəbistan qaçırılmaz

    Tam oxu »
  • QAÇIRILMA

    “Qaçır(d)ılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QAÇIRILMAQ

    “Qaçırmaq”dan məch. İstəkli vətən gülləri! Sizsiz yaz açılmaz; Gün çıxmasa, zülməti-şəbistan qaçırılmaz

    Tam oxu »
  • QAÇIRMA

    “Qaçırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QAÇIRMAQ

    f. 1. Birinin qaçmasına kömək etmək, yol vermək, səbəb olmaq; birini aradan çıxarmaq. 2. Qaçmağa məcbur etmək

    Tam oxu »
  • QAÇIRTMA

    “Qaçırtmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QAÇIRTMAQ

    icb. 1. Başqası vasitəsi ilə qaçmağa vadar etmək və ya qaçmaqda başqasına kömək etmək. 2. bax qaçırmaq

    Tam oxu »
  • QAÇIŞ

    is. Qaçma, qaçmaq işi və tərzi. // idm. Qaçma yarışı. Qaçış texnikasını təkmilləşdirmək

    Tam oxu »
  • QAÇIŞMA

    1. “Qaçışmaq”dan f.is. 2. is. Qaçma yarışı

    Tam oxu »
  • QAÇIŞMAQ

    qarş. 1. Kütləvi halda hərə bir tərəfə qaçmaq, tez hərə bir tərəfə dağılmaq, o tərəf-bu tərəfə qaçmaq

    Tam oxu »
  • QAÇQIN

    is. Müharibə, təbii fəlakət və başqa səbəblər üzündən yaşadığı yeri tərk etmiş, oradan qaçmış adam. Ağa Məhəmməd şahın basqınından qaçan qaçqınlar yol

    Tam oxu »
  • QAÇQINLIQ

    is. Müharibə, təbii fəlakət və s. üzündən əhalinin öz yerlərini kütləvi surətdə tərk etməsi, öz yerlərindən qaçması

    Tam oxu »
  • QAÇMA

    “Qaçmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QAÇMAQ

    f. 1. İti, cəld addımlarla getmək, çox iti getmək; yüyürmək. Hara belə qaçırsan? – Pərinisə hövlnak qaçdı ərinin yanına və bilmədi nə eləsin

    Tam oxu »
  • QADA

    is. 1. Bəla, dərd, müsibət, fəlakət. Koroğlu əyilməz yağıya, yada; Mərdin əskik olmaz başından qada. “Koroğlu”

    Tam oxu »
  • QADA-BALA

    bax qada. Qab sınması el arasında qada-balanın izalə olması mənasında təfsir olunur. Çəmənzəminli

    Tam oxu »
  • QADAĞA

    dan. bax qadağan. Qorxmursan ovçudan, tülək tərlandan; Məgər yoxdur sənə qadağa, kəklik! Aşıq Rəcəb. Sevmə, sevilmək deyil əsrimizdə qadağa

    Tam oxu »
  • QADAĞAN

    is. 1. İcazə verilməyən, müsaidə edilməyən şey; adətən xəbər kimi işlənir: qadağandır – qanunən icazə verilmir, yasaqdır

    Tam oxu »
  • QADAQ

    is. Bıçaq, qayçı, kəlbətin kimi alətlərin tiyəsini canına bərkidən bənd, ox. Bıçağın qadağı laxlayır

    Tam oxu »
  • QADALI

    sif. Bəlalı, dərdli, başıbəlalı, müsibətli. [Qazan xan:] A üzü qaralı, başı qadalı, xatınları, oğul-uşağı nə deyə dustaq etdin?! M

    Tam oxu »
  • QADIN

    is. Cins etibarı ilə kişinin əksi; arvad. Qadınlar bayramı. Evdar qadın. Qadın həkim. – Ayrım qızı şişman bir qadın idi

    Tam oxu »
  • QADINLIQ

    is. 1. Qadına xas olan sifətlər, xüsusiyyətlər. …Səninsə qadınlıq haqqındır bəlkə; Məni qısqanırsan çiçəklərə də

    Tam oxu »
  • QADİR

    sif. [ər.] 1. Qüdrətli, böyük qüvvət və qüdrət sahibi olan. Qadir xalqımız öz gələcəyinə inamla baxır

    Tam oxu »
  • QADİRLİK

    is. Bacarma, böyük qüvvət və qüdrət sahibi olma; qüdrət, bacarıq

    Tam oxu »
  • QAF₁

    [ər.] Ərəb əlifbasında ( ) şəklində yazılan hərfin adı

    Tam oxu »
  • QAF₂

    is. [ər.] klas. Əfsanələrdə: ənqa (Simurq) adlı mövhumi quşun yaşadığı Qafqaz sıra dağlarından birinin – Elbrusun (Əlbürzün) qədim adı

    Tam oxu »
  • QAFA

    is. [ər.] Baş. Çar zabitlərinin qafasında iki şey hökm sürürdü: şəhvət və şərab. M.S.Ordubadi. Həkimin olmasa qırxıq qafası; Mərizə faidə verməz dəvas

    Tam oxu »
  • QAFALI

    bax başlı 1-ci mənada. Hanı məclisi-qumarın, rüfəqayi-meyküsarın? Hanı nəşəyi-xumarın, a qalın qafalı fələ?! M

    Tam oxu »
  • QAFASIZ

    bax başsız 1-ci mənada

    Tam oxu »
  • QAFİL

    sif. [ər.] 1. Nə edəcəyini və başına nə gələcəyini irəlicədən düşünməyib, işini boş tutan; qəflətdə olan; ehtiyatsız, diqqətsiz, xəbərsiz

    Tam oxu »
  • QAFİLANƏ

    zərf [ər. qafil və fars. …anə] Qafilcəsinə, qəflətdə olaraq; diqqətsizliklə, xəbərsizcəsinə, ehtiyatsızcasına

    Tam oxu »
  • QAFİLƏ

    is. [ər.] Birlikdə yol gedən atlılar və s. dəstəsi; karvan. Qafilə bir az irəliləyib sağ tərəfə – qala qapısına doğru döndü

    Tam oxu »
  • QAFİLLİK

    is. Qəflət etmə, qəflətdə olma, qafil olma; xəbərsizlik, işin qabağını, dalını düşünməmə, fürsəti əldən vermə

    Tam oxu »
  • QAFİYƏ

    is. [ər.] ədəb. Şeirdə: beytlərin və ya misraların son söz və ya səslərinin uyğunluğu, həmahəngliyi. Bu şerin qafiyələri düz gəlmir

    Tam oxu »
  • QAFİYƏBAZ

    is. [ər. qafiyə və fars. …baz] Şerin məzmununa fikir verməyib, ancaq qafiyələri güdən, qafiyələrin düz gəlməsinə çox fikir verən şair

    Tam oxu »
  • QAFİYƏBAZLIQ

    is. Yalnız qafiyə güdüb, şerin mənasına fikir verməmə

    Tam oxu »
  • QAFİYƏLİ

    sif. Qafiyəsi olan. Qafiyəli beyt. Qafiyəli şeir. – Ünvanına tək-tək qafiyəli hərzə də yağdırdılar. R

    Tam oxu »
  • QAFİYƏPƏRDAZ

    sif. və is. [ər. qafiyə və fars. pərdaz] Qafiyə düzəldən, qafiyə uyduran (şair). Şövqü-vəsli-çəmənində sənin, ey mayeyi-naz; Təbimin bülbülüdür qafıyə

    Tam oxu »