Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • LEŞYEYƏN

    sif. Ölü heyvan cəmdəklərini yeməklə dolanan. Leşyeyən quş

    Tam oxu »
  • LEY

    is. Qısadimdik, alıcı – yırtıcı quş. Ley vuran oldu, mənim kimi tükü dağılan olmadı. (Ata. sözü). Birdən xəzəl kimi qopur yerdən; Küləyə qoşulub qaçır

    Tam oxu »
  • LEYBORİST

    [ing.] Siyasətdə reformist mövqedə duran İngiltərə fəhlə partiyası və bu partiyanın üzvü. Leyborist partiyası

    Tam oxu »
  • LEYK

    [ər.] klas. bax lakin. Leyk mənim qışda dəxi yaz kimi; Yaşıl olur paltarım ətləs kimi. M.Ə.Sabir. Leyk mən vermədim ona fürsət; Onu vurmaqda eylədim s

    Tam oxu »
  • LÉYKA

    [alm. Leica – Leitz-Camera firmasının adının ixtisarı] köhn. Dar plyonkalı kiçik fotoaparat. …Müxbir leykasını çıxarıb işə saldı

    Tam oxu »
  • LEYKEMİ́YA

    [yun. leukos – ağ və haima – qan] Qanda leykositlərin (ağ qan kürəciklərinin) həddindən çox artması nəticəsində əmələ gələn qan xəstəliyi; ağqanlılıq

    Tam oxu »
  • LEYKOPLASTIR

    is. [rus.] Üstü yapışqanlı yastı tibbi lent

    Tam oxu »
  • LEYKOSİT

    [yun. leukos – ağ və kytos – hüceyrə] Qanın rəngsiz kürəciklər şəklində olan hüceyrələri; ağ qan cisimcikləri

    Tam oxu »
  • LEYKÓZ

    is. [yun.] Qanyaradan toxumanın pisxassəli şiş xəstəliyi

    Tam oxu »
  • LEYL

    is. [ər.] klas. Gecə

    Tam oxu »
  • LEYLAC

    sif. və is. dan. köhn. Qumar oynamaqda ad çıxarmış, məşhur qumarbaz

    Tam oxu »
  • LEYLACI

    bax qıyqacı. Aşıq Cünun [gözələ] bir leylacı nəzər saldı. “Koroğlu”

    Tam oxu »
  • LEYLƏK

    dan. Hacıleylək. Dəmirçinin ömrü taq-taqla, leyləyin ömrü laq-laqla keçər. (Ata. sözü). …İlk baharın uğurlu elçiləri olan qaranquş, sığırçın və leylək

    Tam oxu »
  • LEYLİ

    sif. [ər.] klas. 1. Gecəyə məxsus, gecə vaqe olan. 2. Əvvəllər şagirdlərin həm oxuduqları, həm də gecə qaldıqları məktəb; internat

    Tam oxu »
  • LEYSAN

    bax niysan. Leysan yağışından sonra Fatma ana göydə hanasını, anam da eyvanda sacını asmışdı. S.Rəhimov

    Tam oxu »
  • LEYTENÁNT

    [fr.] Ordu və donanmada: kiçik leytenant rütbəsindən sonra gələn zabit rütbəsi və belə rütbəsi olan şəxs

    Tam oxu »
  • LEYTENANTLIQ

    is. Leytenant rütbəsində olma

    Tam oxu »
  • LEYTMOTİ́V

    [alm.] 1. Musiqi əsərində dönə-dönə təkrar olunan əsas motiv, əsas mövzu. [Uvertüralarda] kompozitor … leytmotivlərdən istifadə edərək əsərin dramatik

    Tam oxu »
  • LƏB

    is. [fars.] klas. şair. Dodaq. Hər zaman düşəndə ləbləri yada; Tökülür gözümdən qanlar, əfəndi! M.P.Vaqif

    Tam oxu »
  • LƏBALƏB

    [fars.] bax ləbələb. Adını arif qoyubsan, yox cibində bir qəpik; Bax, ləbaləbdir qızıl, kağız cibişdanım mənim

    Tam oxu »
  • LƏBBADƏ

    is. [ər.] 1. köhn. bax aba1. [Molla Xəlil] uzun ləbbadəsinin ətəklərini yelləndirə-yelləndirə o baş-bu başa gəzinir, qalın bir qaranlığa bürünən kəndə

    Tam oxu »
  • LƏBBEYK

    [ər.] Əslində “nə əmriniz var?”, “əmrinizə müntəzirəm”, “buyurun!” demək olub, adətən “demək” feli ilə işlənir

    Tam oxu »
  • LƏBBEYKDEYƏN

    is. Öz fikri olmayıb başqasının sözü, fikri, göstərişi ilə hərəkət edən adam. [Comərd Sadiqiyə:] Ağaların, bəy-xanların və onların sözünə sizin kimi l

    Tam oxu »
  • LƏBƏLƏB

    zərf [fars.] Ağzına qədər dolu, tamam dolu, ağızbaağız, malamal, ağız-ağıza. Küçə ilə bir gün keçərkən, mat və məəttəl qaldım: bir böyük imarət kəndli

    Tam oxu »
  • LƏBLƏBİ

    is. Çərəz kimi yeyilən qovrulmuş qabıqsız noxud. Əkdiyim noxud, biçdiyim noxud, bazara girib, ləbləbi olub

    Tam oxu »
  • LƏBLƏBİÇİ

    is. köhn. Ləbləbi qovurub satan adam. Qəzetçi, inteligent, milyoner, ziyalı, filan; Kababçı, ləbləbiçi ortada-arada qalan! C

    Tam oxu »
  • LƏC

    sif. [ər.] Tərs, höcət, inad. □ Ləc düşmək – bax ləcləşmək. …Kişi arvadına deyir: – Ay arvad, heç qəm eyləmə, nə qədər canım sağdır, hər günün xərcin

    Tam oxu »
  • LƏCLƏŞMƏ

    “Ləcləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • LƏCLƏŞMƏK

    f. Düşmən olmaq, yola getməmək, düşünüşmək, ləc düşmək

    Tam oxu »
  • LƏCLİK

    is. Tərslik, kəclik, inadkarlıq. Ləclik etmək. Ləclik göstərmək. □ Ləcliyinə salmaq – inad göstərmək, tərslik eləmək

    Tam oxu »
  • LƏÇƏK

    is. 1. Ağdan, çitdən, ipəkdən və s.-dən üçkünc qadın baş örtüyü. Nəhayət [Gövhər] … ləçəyini açıb qulaqlarının və qaşının üstündən çəkdi

    Tam oxu »
  • LƏÇƏK-LƏÇƏK

    sif. Ləçəklərdən ibarət, ləçəklər halında. Dəyirman üstü çiçək; Yarpağı ləçək-ləçək; Qardaş bir qız sevibdir; Uzunboy, qarabirçək

    Tam oxu »
  • LƏÇƏKLƏNMƏ

    “Ləçəklənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • LƏÇƏKLƏNMƏK

    f. Ləçək-ləçək olmaq, ləçək açmaq, ləçək halına gəlmək. Qızılgül ləçəkləndi. – Bənövşə çiçəkləndi; Yarpağı ləçəkləndi; Yatdığı yalan oldu; Ölümü gerçə

    Tam oxu »
  • LƏÇƏKLİ

    sif. 1. Başına ləçək bağlamış, başında ləçək olan. Ləçəkli qız. Ləçəkli qadın. 2. bot. Ləçək açmış, ləçəkləri olan

    Tam oxu »
  • LƏÇƏKLİK

    is. 1. Ləçəyə yarar ağ və ya çit və s. Ləçəklik parça. 2. Bir ləçəyə lazım olan miqdarda parça. İki ləçəklik çit

    Tam oxu »
  • LƏÇƏKOTU

    is. bot. Bataqlıq yerlərdə bitən, gön aşılamaq üçün istifadə edilən bir bitki. Ləçəkotu bataqlıq yerlərdə bitir, kökü, yarpağı və gövdəsi gönü aşılama

    Tam oxu »
  • LƏÇƏR

    is. və sif. dan. Abırsız, həyasız, əxlaqsız mənasında söyüş (yalnız qadınlar haqqında). [Vəzir:] Kəs səsini, ay ləçər, məni dilə basdırma, dəxi səni m

    Tam oxu »
  • LƏFFAZLIQ

    is. [ər.] klas. Boş və mənasız danışma; naqqallıq, boşboğazlıq. Nadirin zehninin və ağlının şərafətini dərk etməyib, fəqət özünün zəhlə getmiş ləffazl

    Tam oxu »
  • LƏFZ

    is. [ər.] Ağızdan çıxan mənalı, ya mənasız səs tərkibi; söz, kəlmə. …Axund bərkdən-bərk bizə tapşırdı ki, ayama ləfzini dilimizə gətirməyək, ləqəb dey

    Tam oxu »
  • LƏĞƏNDƏ

    is. k.t. Ağacın cavan budaqlarını yerə basdırmaqla ağac artırma üsullarından biri; daldırma. Yerdə ləğəndə üsulundan istifadə edərkən budağın qabığını

    Tam oxu »
  • LƏĞM

    bax lağım. Bu yazıqlar deyilmidir fabriklərdə çalışan; Ləğmlərdə külüng çalan, zəhmətlərə alışan. A.Səhhət

    Tam oxu »
  • LƏĞV

    is. [ər.] köhn. 1. Boş, bihudə, əbəs söz; cəfəngiyat. 2. Naqqal, boşboğaz, gəvəzə. □ Ləğv olmaq – boşboğazlıq etmək, hərzə danışmaq, naqqallıq etmək

    Tam oxu »
  • LƏĞV

    is. [ər.] Yox etmə (edilmə), aradan qaldırma (qaldırılma). Nöqsanların, kəsirlərin ləğvi.□ Ləğv edilmək (olunmaq) – 1) aradan qaldırılmaq, yox edilmək

    Tam oxu »
  • LƏĞVİYYAT

    is. [ər.] Boşboğazlıq, cəfəngiyat, boş-boş sözlər

    Tam oxu »
  • LƏH

    təql. Dayanmış atı hərəkət etdirmək, qaçırtmaq məqsədilə çıxarılan səs

    Tam oxu »
  • LƏHCƏ

    is. [ər.] 1. dilç. Ümumi dialekt xüsusiyyətlərinə malik olan hər hansı bir dilin yerli şivələr qrupu; dialekt

    Tam oxu »
  • LƏHCƏŞÜNAS

    [ər. ləhcə və fars. …şünas] köhn. bax dialektoloq

    Tam oxu »
  • LƏHCƏŞÜNASLIQ

    köhn. bax dialektologiya

    Tam oxu »
  • LƏHLƏMƏ

    “Ləhləmək”dən f.is

    Tam oxu »