is. Bəzi adamlarda: bir para şeyləri yedikdə bədənlərində əmələ gələn səpki, qızartı
is. [ər.] köhn. 1. Arvad, zövcə, həyat yoldaşı. Sağ tərəfdən hacının övrəti əyləşib əlində dəsmal. Ə
[ər. övrət və fars. …baz] köhn. Arvadbaz
köhn. Arvadbazlıq. …Mənim belə yadıma gəlir ki, [türk padşahlarının] arzu və məşğələləri övrətbazlıq idi
köhn. is. 1. Arvadlıq. [Nəbi:] Mənim qızım da sənin evində beş il-altı il övrətlik eləyib. Ə.Haqverdiyev
is. [ər. “vəsf” söz. cəmi] klas. 1. Bax vəsf. Müştəridir sənə Zöhrə fələkdə; Gecə-gündüz övsafını deməkdə
is. [ər. “vəz” söz. cəmi] klas. bax vəziyyət. Xalqın övzaına xəbərdar ol. S.Ə.Şirvani. Bədirlənmiş ay qalxıb, göyün bir qatında durub, bu övzaya tamaş
bax ögəc
is. köhn. Günorta
köhn. bax elə
“Öymək”dən f.is
f. Tərifləmək. Başladı tərifə palıd qamətin; Öydü özün, zorbalığın, halətin. M.Ə.Sabir
is. məh. 1. bax növbə. Barmaqla nişan verib səni; Budur, – deyirlər; – Neçə dəzgah; Dalında bir öynədə çalışan
is. məh. Dəfəlik, kərəlik. Bu dərman beş öynəlikdir
sif. Öyrətmək məqsədini daşıyan, öyrədən, bilik verən. Yoxlama imla eyni zamanda öyrədici rola da malikdir
“Öyrədilmək”dən f.is
“Öyrətmək”dən məch. Sənət öyrədilmək. Xarici dil öyrədilmək. Zəhmətə öyrədilmək
bax öyrəncə(k)li. [Arvad:] A kişi, sən onların evini yıxırsan. Öyrəncək olurlar. M.Hüseyn
sif. Adətkərdə, öyrəşmiş, adət etmiş, vərdiş eləmiş, alışmış. Mən torpağı bölünməyə öyrəncəliyəm; Heç qazanan görməmişəm bölənləri də… M
1. is. köhn. Öyrənən, şagird. 2. dan. bax öyrəncə(k)li
“Öyrənilmək”dən f.is
“Öyrənmək”dən məch. Klassiklər öyrənilir
is. Öyrənmə işi, öyrənmə; öyrənmə üsulu (tərzi). Bu öyrənişdə … insan hər şeydən əvvəl … səadətverici vasitələri düzgün təyin etməlidir
bax öyrəncəkli
“Öyrənişmək”dən f.is
f. Alışmaq, vərdiş olmaq, öyrəşmək, isinişmək. Rüstəm bəy mətanətli bir səslə: – Gün-gündən sizə öyrənişirəm
“Öyrənmək”dən f.is
f. 1. Bilik əldə etmək, bir şeyi təcrübə ilə mənimsəmək. Tarda çalmağı öyrənmək. İngilis dili öyrənmək
f.sif. Alışmış, vərdiş etmiş, adət etmiş, öyrəncəli
“Öyrəşmək”dən f.is
f. 1. Vərdiş etmək, alışmaq, öyrənmək, adət etmək. Qaratoyuq əsarətə (qəfəsə) tez öyrəşir, sonra oxumağa başlayır
“Öyrətmək”dən f.is
icb. 1. Bilik, sənət, peşə vermək, təlim etmək. [Adil:] [Atam] əlləri salamat olan müharibə əlillərinə xarratlıq öyrədirdi
is. Pis hərəkətlərdən saqındırmaq üçün deyilən sözlər; nəsihət. [Asya:] Ha öyüd, nəsihət edirəm olmur
bax öyüd. [Məsumə Firəngizə:] Yox, bala, bu, öyüd-nəsihət məsələsi deyil. B.Bayramov. □ Öyüd-nəsihət vermək (etmək) – bax öyüd vermək (“öyüd”də)
“Öyüdləmək”dən f.is
f. dan. Öyüd vermək, nəsihət etmək. Uşağı öyüdləmək
sif. Öyüd, nəsihət mahiyyətində olan; nəsihətli. Öyüdverici sözlər
“Öyümək”dən f.is
f. Ürəyi qalxmaq, ürəyi bulanmaq, qusmaq istəmək
bax öyüngən
sif. və is. Özünü çox öyən, tərifləyən, özünü tərifləməyi sevən, öyüncək (adam)
is. Öyüngən adamın xasiyyəti
“Öyünmək”dən f.is. Ayrım qızının belə öyünməsindən, Kərim babanın elə sükut ilə büzülüb durmasından bir qəhqəhə qopdu
f. 1. Özünü öymək, özünü tərifləmək; lovğalanmaq. // Fəxr etmək. Öyünməsin kimsə gözələm deyib; Bir ayrı tövr olur halı gözəlin
əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq
zərf Öz bildiyi kimi, heç kəsdən soruşmadan, icazə almadan. Sabir … söz verdi ki, bir də özbaşına belə yerə çıxmaz
is. Hər hansı bir işdə qanuna, intizama, qəbul olunmuş nizam və qaydaya zidd hərəkət; başlı-başınalıq
is. Özbəkistan Respublikasının əsas əhalisini təşkil edən türkdilli xalq və bu xalqa mənsub adam