[fr.] Hər hansı bir şeydə (səsdə, rəngdə və s.-də) incə fərq; çalar. Nüans – musiqidə ayrı-ayrı frazalara – cümlələrə çox zərif tərzdə keçməyə deyilir
is. [ər. “nəcib” söz. cəmi] Nəcib adamlar, əsilli adamlar; kübarlar, zadəganlar. Belə idi adət əvvəl? Bəyə yalvarardı kasıb; Nücəbaləri görəndə ayağa
is. [ər. “nəcm” söz. cəmi] 1. Ulduzlar. Kövkəblər! Ey səmanı müzəyyən qılan nücum; Etmişmidir o yerlərə də seyli-qəm hücum? M
is. [ər.] Nadir olma, az tapılma, seyrəklik
zərf Nadir hallarda, nadir olaraq, bəzən, arabir, əyyamda bir dəfə. Nüdrətdə düşər şənbəyə novruz. (Məsəl)
zərf [ər.] 1. Hərdənbir, arabir, az-az, təsadüfdən-təsadüfə, nadir hallarda. Elə güman etmək lazım gəlmir ki, yuxarıda rəvayət olunan nüdrətən ittifaq
is. [ər. “nəfs” söz. cəmi] 1. Əhali, camaat. [İskəndərzadə:] …Bu arvad və uşaqlarına nüfus hesabı ilə nə qədər yer düşürsə, müəyyən edib versinlər
is. [ər.] 1. Bir adamın sözü keçmə, hörməti, etibarı, təsiri olma; hörmət, etibar, təsir; avtoritet. Naməlsəm camaatının arasında Əminin nüfuzu gündən
sif. Təsirli, təsiredici; ifadəli. Nüfuzedici baxış. – Amma yenə də [Əlyarov] oğrun-oğrun qocanı süzürdü, gah onun ağarmış topa saqqalına, gah çuxurla
sif. Nüfuzu, hörməti, etibarı olan; sözükeçən. Nüfuzlu adam. – [Qəhrəman:] Eşitdiyimə görə bu evin sahibi şəhərin ən böyük və nüfuzlu bəyi imiş
is. [ər.] klas. Uğursuzluq, bədbəxtlik, məşumluq, nəhslik. [Mövlana:] Qibleyi-aləm bu əyyami-nühusətdə, yəni novruzdan on beş gün keçənədək gərək özün
is. [ər.] klas. Bir sözdən, ibarədən, ifadədən dolayısilə çıxarılan gizli, incə məna. Bu pünhan nüktəni bir vaqifi-əsrar olandan sor
is. [ər. nüktə və fars. …dan] klas. Sözdən, danışıqdan dərin incə məna çıxara bilən adam. …Əhli-ürfan, nüktədan, şairsevən, aşiqpərəst; Bir müvafiq mə
sif. İçərisində incə və dərin, bilavasitə başa düşülməyən mənası olan. Nüktəli söz
sif. [fars.] klas. Görünən, zahir olan, aydın olan. Çay kənarında bir meşə qaralır; O biri yanda kənd nümayandır
is. [fars.] 1. Hər hansı bir kollektiv, təşkilat və s. tərəfindən seçilib bir yerə (məs.: konfransa, qurultaya və s
is. 1. Nümayəndə vəzifəsini, hüququnu yerinə yetirmə. 2. Hər hansı bir dövlətin, yaxud təşkilatın, idarənin və s
is. [fars.] 1. Siyasi-ictimai əhval-ruhiyyəni ifadə etmək üçün düzəldilən kütləvi yürüş. – 1903-cü ildən etibarən bir-birinin ardınca fəhlə tətili və
is. Nümayişdə iştirak edən adam, nümayiş iştirakçısı. Nümayişçilər şəhərin baş küçəsinə doğru ağır-ağır irəliləyirdi( lər)
zərf [fars.] Nümayiş etdirərək, hamıya bildirərək, hamıya göstərmək üçün edilərək, nümayiş etdirmək üçün, göstərmək üçün, nəzərə çarpdırmaq üçün
is. [fars.] 1. Hər hansı bir məmulatın, şeyin haqqında təsəvvür yarada biləcək hissəsi, örnəyi, qismi
1. bax nümunəvi 1-ci mənada. Nümunəlik mal. 2. bax nümunə 1-ci mənada. Nümunəlik götürmək
sif. [fars. nümunə və ər. …vi] 1. Nümunə olan, nümunə ola biləcək. Nümunəvi iş üsulları. – Bu məktəb … nümunəvi dərs başlamağı öz əlindən vermək istəm
is. [ər.] 1. Yazılı bir şeydən çıxarılan surətlərdən hər biri (əlyazmasının, yaxud çap olunmuş əsərin ayrıca surəti)
is. [ər. nüsxə və fars. …bənd] köhn. 1. Aptekdə resept qəbul edən işçi; reseptçi, farmasevt. 2. Xalq təbabətində: qədim tibb kitablarına baxıb dərman
is. [ər.] köhn. 1. Yardım, kömək. Əgər Allah xana verə nüsrətlər; Zaye olmaz heç çəkdiyin zəhmətlər… M
is. [ər.] biol. Spermatozoid, məni, maya, toxum. [Zibeydə:] Nə təfavütü! Nütfəsi ki əhli-zələmə nütfəsidir! M
is. 1. Bir şeyin daxili, mərkəzi hissəsi. Atom nüvəsi (atomun mərkəzi, müsbət yüklü hissəsi). Yerin nüvəsi
kiç. Kiçik nüvə
sif. xüs. Nüvə daxilində olan, nüvə daxilində əmələ gələn. Nüvədaxili proses. Nüvədaxili enerji
is. [ər.] köhn. Aşağıya enmə, nazil olma. □ Nüzül etmək köhn. – enmək, düşmək. Paroxoddan çıxaraq körpüyə etdikdə nüzül; Deleqatlar tökülüb eylər idi
Azərbaycan əlifbasının iyirmi birinci hərfi. // “O” hərfi ilə işarə olunan saitin adı
iş. əvəz. 1. Zaman və ya məkan daxilində bilavasitə göz qabağında olmayan, yaxud uzaq olan şeyi göstərir, həm də ismə konkretlik verir (bu müqabili)
Üçüncü şəxs əvəzliyinin təki; haqqında danışılan və ya göstərilən şəxsi bildirir. O gəldi. – Aşıq Qərib sözün deyər avazla; Dindirəndə canım alar o, n
nida. Heyrət, təəccüb bildirir (bəzən təkrar edilərək işlədilir). O! Bu kimdir? O! Bu heç olmadı
is. Hər kəs, adamlar. Ondan-bundan soruşmaq. Onun-bunun sözünə baxma. O-bu nə deyər? – Uşaq ona-buna toxuna-toxuna gedirdi
is. 1. Bir neçə evdən ibarət kiçik yaşayış məntəqəsi, kiçik kənd. [Şahmar:] Baharlıdan bura gələndə elə bilirsən, şəhərdən yöndəmsiz bir obaya gəlirsə
is. köhn. Obaya başçılıq edən adam, oba ağsaqqalı
zərf 1. Alaqaranlıq, səhər tezdən, hava açılmamış. Obaşdan oyanmaq. – Aslan isə, – vaxt keçir, – deyə obaşdan gedib vağzalı kəsdirib oturdu
is. Oruc tutan müsəlmanların obaşdanda yedikləri yemək. [Arvad:] Sən gündüzləri oruc tutmursan, gecələri obaşdanlığa durursan
[yun. obelisikos, hərfi mənası – kiçik şiş] Yuxarıya doğru getdikcə nazikləşən, yonulmuş daş sütundan ibarət abidə
[alm. ober – baş, böyük] Bir sıra xarici ölkələrdə bəzi dövlət rütbələri və mülki vəzifələri bildirən sözlərə artırılan ön sözü; məs
[alm. Obertone] mus. Əsas tona xüsusi çalarlıq, tembr verən əlavə ton. Bu [titrəyən] səslər əsas səsi müşayiət edərək, ona nisbətən zil olacaqlar ki,
is. [rus.] Çoxölçülü fəzanın və ya metrik fəzanın yalnız daxili nöqtələrindən ibarət olan əlaqəli çoxluğu
is. [lat.] Qiymətli kağızların bir növü
is. [İ.Qonçarovun “Oblomov” romanının qəhrəmanı Oblomovun adından] Atillik, ifadəsizlik; fəaliyyətsizlik və tənbəllik halı
is. [rus.] Obyektin insan şüurunda obyektiv inikas forması; surət
sif. [rus. образ sözündən] İfadəli, canlı, aydın (danışıq və s. haqqında). Obrazlı ifadə. Obrazlı (z
is. Obrazlı olma; ifadəlilik, canlılıq, aydınlıq (danışıq və s. haqqında). Nitqin obrazlılığı. – Milli və beynəlmiləl münasibətlər problemi … dünya əd
[lat.] Obstruksiya iştirakçısı və ya tərəfdarı