f. 1. Pıqqıltı səsi çıxarmaq, “pıq-pıq” etmək, yaxud “pıq-pıq” qaynamaq (maye haqqında). Meşənin içindən çıxıb pıqqıldayan (f
“Pıqqıldaşmaq”dan f.is
qarş. Pıqqıldamaq (çoxları haqqında). Qızlar Xasayı görüb, Durnaya baxaraq pıqqıldaşdılar. Ə.Vəliyev
is. 1. Mayenin qaynayarkən çıxardığı səs. Közü qaraldıqca yaraşıqlı ağ samovar pıqqıltısını kəsərək yavaşımaqda idi
zərf . : pırçım-pırçım tər tökmək – çox işləməkdən, zora düşməkdən, istidən və s.-dən çox tərləmək, üz- gözündən damcı-damcı tər tökmək
“Pırıldamaq”dan f.is
f. Qanadları ilə pırıltı səsi çıxararaq, “pırr” edərək uçmaq (quşlar haqqında). Yolun altından bir dəstə göyərçin pırıldayıb qalxdı
“Pırıldaşmaq”dan f.is
qarş. Qanadları ilə pırıltı səsi çıxararaq buradan oraya uçmaq (çoxlu quş haqqında). Meşə xoruzları pırıldaşarkən; Durmuşdular hazır atların üstə
is. Kiçik quşların qanad çalmasından çıxan səs. Tula o saat özünü bildirçinin üstünə atdı. Bildirçin pırıltı ilə qalxdı
sif. Dik durmuş, vız durmuş. Pırpız saç. – Cəfər güldü və əlini pırpız saqqalına uzatdı. Çəmənzəminli
“Pırpızlanmaq”dan f.is
f. Vız durmaq. Qocanın seyrək saçları pırpızlanmışdı. M.Hüseyn
“Pırpızlaşmaq”dan f.is
f. Pırpız olmaq, pırpızlanmaq. [Zakirin] pırpızlaşmış (f.sif.) saçları onun üzünə daha xoş bir ifadə verirdi
sif. Pırtlamış halda olan; pırtlamış, qabağa çıxmış. Pırtlaq qarın. – Yusifin heybətli sifəti, qara və pırtlaq gözləri nəinki uşağı, hətta böyük adamı
“Pırtlamaq”dan f.is
f. 1. İrəli çıxmaq, qabarıb çıxmaq, qabarmaq. Ağlamaqdan gözü pırtlamaq. Qarnı pırtlamaq. 2. Dar bir yerdən dışarıya çıxmaq
“Pırtlaşdırmaq”dan f.is
icb. Qarışdırmaq, pırtlaşıq salmaq, dolaşdırmaq, qarışdıraraq açılmaz hala salmaq. İpliyi pırtlaşdırmaq
sif. Pırtlaşmış halda olan; qarışmış, dolaşıq. Pırtlaşıq sap. – Qarı əlini nəvəsinin pırtlaşıq və dolaşıq saçlarında gəzdirdi
“Pırtlaşmaq”dan f.is
f. Bir-birinə qarışmaq, dolaşmaq, pırtlaşıq düşmək, bir-birinə qarışaraq nizamsız hala düşmək. [Güləndam:] Ağa sabahdan saqqalını daramayıbdır, pırtla
is. zool. Peyinliklərdə, rütubət yerlərdə yaşayan qabığı bərk qara böcək. …Saraydan enərkən çıxdı qarşıma; Pıspısa, süsəli, ya cırcırama
1. is. bot. Kolluq və zibilliklərdə bitən ikiillik, yumru şəkildə olan üstü tikanlarla örtülü, dəydiyi şeyə yapışıb qopmayan ot-bitki
[ital.] Üfüqi çəkilmiş simləri olan hündür yeşik şəklində fortepiano növü. Pianino çalmaq. – Salonun başında pianino dururdu, onun üstündə, divarda əl
is. Pianino çalan musiqiçi
[ital.] mus. Fortepianoda çalma məharəti, yaxud fortepiano musiqisinin səciyyəvi xüsusiyyəti
is. dan. Pianino. …Qurbanlı toz basmış pianonun üzərində qoyulmuş köhnə çərçivələrə nəzər yetirdi. Çəmənzəminli
mus. Çox yavaş, astadan (çalğı haqqında). Bir yanda kağıza mən söz yazıram; Bir yanda sevgilim piano çalır
bax pianinoçu
is. [ital.] 1. Qədim ispan sikkəsi pesonun italyanca adı. 2. 1844 və 1916-cı illərdə Türkiyənin pul vahidi
is. [fars.] Vint. Piçlə bağlamaq. ◊ Piçini burmaq – əl-ayağını yığışdırmaq, özbaşınalığına son qoymaq
bax vintburan
is. [yun.] Antik dövrlərdə taxıl və başqa təsərrüfat ehtiyatlarını saxlamaq üçün böyük gil qab. Egey pifosları
[ing. pyjamas] Xələt əvəzinə geyilən yüngül parçadan tikilmiş pencək və şalvardan ibarət yatmaq və ya ev paltarı
[fr.] Sivriuclu dağ zirvəsi; formasından asılı olmayaraq dağ zirvəsinin ən yüksək nöqtəsi. Qələbə piki
is. [isp.] Korridada nizənin ucu ilə öküzü qıcıqlandıran, qəzəbləndirən atlı
is. [ing.] Sərnişin və yükdaşıyan, giriş qapısı arxadan olan kiçik avtomobil
[fr.] Kiçik qarovul dəstəsi. // Tətil olan yerlərdə qarovul çəkən tətilçilər dəstəsi. …Nərildəyən qatar bizik, nəfəs dərir piketlərdə
is. Piketdə iştirak edən adam
is. [lat. pictus – rənglə nəqş olunmuş və yun.] Şəkli yazı; qədim yazı növü
[lat. pigmentum – rəng] biol. Orqanizmdə dəri və toxumalara rəng verən maddə. Bitki piqmenti. Təbiətdə piqmentin yayılması
[lat.] Heyvan və bitki orqanizmlərinin toxumalarında piqment rəng əmələ gəlməsi
is. Baramadan alınan ipək. Qaranlıq bir otaqda üzü qırışmış bir qarı oturub, pilə əyirirdi. Çəmənzəminli
is. 1. Kiçik yastı düymə. 2. Boyunbağı, qolbaq və s.-də sallanan kiçik hissəcik. Qolbağın piləyi. Qızıl pilək
“Piləkləmək”dən f.is
f. Düymələmək, piləkləri bağlamaq. Donu piləkləmək
sif. Üzərinə piləklər tikilmiş, xırda yastı düymələrlə bəzədilmiş. Keçən zaman vurardılar; Piləkli pərdə qapıya
bax baramaqurdu