Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • PLİTƏ

    [rus. плита] 1. İri, yastı səthi düz daş, metal və s. parçası. Mərmər plitə. Beton plitə. Çuqun plitə

    Tam oxu »
  • PLİTKA

    [rus.] 1. Kiçik plitə (bax plitə 1-ci mənada). Keramika plitkası. // Bir şeyin kiçik, yastı, dördbucaqlı parçası

    Tam oxu »
  • PLOMB

    [lat. – qurğuşun] 1. Bağlanmış qapılara, qablaşdırılmış mallara, qapalı qutulara və s.-yə asılan, üzərinə damğa basılmış qurğuşun və ya başqa material

    Tam oxu »
  • PLOMBİR₂

    [lat.] Bağlı qapılara, mallara plomb vurmaq üçün alət

    Tam oxu »
  • PLOMBİR₁

    [coğr. addan] Qaymağa meyvə, şirə və s. qatılmaqla hazırlanan dondurma növü

    Tam oxu »
  • PLOMBLAMA

    “Plomblamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • PLOMBLAMAQ

    f. 1. Bağlı qapılara, mallara plomb vurmaq. Vaqonu plomblamaq. Malı plomblamaq. Kassanı plomblamaq. 2

    Tam oxu »
  • PLOMBLANMA

    “Plomblanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • PLOMBLANMAQ

    məch. 1. Plomb vurulmaq (qapıya və s.-yə). 2. Plomb qoyulmaq (dişə)

    Tam oxu »
  • PLOMBLU

    sif. 1. Plomb vurulmuş, plombu olan; plomblanmış. Plomblu qapı. Plomblu kassa. 2. Plomb qoyulmuş, plombu olan, plomblanmış

    Tam oxu »
  • PLOMBSUZ

    sif. Plombu olmayan, plomb vurulmamış; plomblanmamış

    Tam oxu »
  • PLOV

    is. Bişirilib süzülmüş düyüdən və müxtəlif xuruşlardan ibarət çoxlu növləri olan məşhur Şərq xörəyi; aş

    Tam oxu »
  • PLUTOKRÁT

    [yun.] kit. Öz varı və dövləti sayəsində nüfuzu və hökmü olan adam

    Tam oxu »
  • PLUTOKRATİ́K

    [yun.] kit. “Plutokratiya” söz. sif. Plutokratik idarə üsulu

    Tam oxu »
  • PLUTOKRÁTİYA

    [yun. plutos – var-dövlət və kratos – hakimiyyət] kit. 1. Dövlətin bir ovuc ən varlı adamlar tərəfindən idarə olunduğu siyasi quruluş

    Tam oxu »
  • PLUTÓNİUM

    [xüs. is.-dən] Süni surətdə alınan radioaktiv xassəli kimyəvi element

    Tam oxu »
  • PLUTONİ́ZM

    is. [yun.] Təbii səbəblərin təsiri ilə Yer örtüyünün silsiləvi dəyişkənliyi barədə XVIII əsrin sonlarında geologiyada mövcud olan istiqamət

    Tam oxu »
  • PLÜRALİ́ZM

    is. [lat.] 1. Dünyanın əsasında müxtəlif müstəqil mənəvi mətləblərin durduğunu qəbul edən təlim. 2. Bir məsələ barəsində müxtəlif rəylərin olması; çox

    Tam oxu »
  • PLÜŞ

    is. [alm.] Uzunxovlu məxmər örtüklü divan

    Tam oxu »
  • PLYAJ

    [fr.] Çimmək və ya günəş vannası qəbul etmək üçün istifadə edilən dəniz, göl və çayın qumlu və ya çınqıllı sahil zolağı; çimərlik

    Tam oxu »
  • PLYONKA

    [rus. плёнка] Foto və kino şəkilləri çəkmək, yaxud səs yazmaq üçün xüsusi materialdan hazırlanıb üzünə işığa həssas emulsiya çəkilmiş şəffaf elastik l

    Tam oxu »
  • PLYUS

    is. [lat.] riy. 1. Üstəgəl. 2. Xeyir. Bu işin plyusu çoxdur

    Tam oxu »
  • PNEVMÁTİK

    sif. [yun.] Sıxılmış hava ilə hərəkətə gətirilən. Pnevmatik silah. – Üç nəfər pnevmatik silah işləyirdi

    Tam oxu »
  • PNEVMÁTİKA

    [yun. pneumatika – hava] Pnevmatik qüvvə ilə hərəkətə gətirilən mexanizm, qurğu və alətlər

    Tam oxu »
  • PNEVMONİYA

    [yun. pneumon] tib. Ağciyər iltihabı

    Tam oxu »
  • POÇT

    [pol. poczta, əsli ital.] 1. Adresatlara pul, məktub və s. göndərməklə məşğul olan rabitə idarəsi və həmin idarənin yerləşdiyi bina

    Tam oxu »
  • POÇTA

    [pol. poczta, əsli ital.] 1. Adresatlara pul, məktub və s. göndərməklə məşğul olan rabitə idarəsi və həmin idarənin yerləşdiyi bina

    Tam oxu »
  • POÇTALYÓN

    [ital. postiglione] Poçtla gələn məktubları, dövri mətbuatı və s.-ni adresatlara paylayan rabitə işçisi; məktubpaylayan

    Tam oxu »
  • POÇTALYONLUQ

    is. Poçtalyonun işi, vəzifəsi

    Tam oxu »
  • POÇTÁMT

    [alm.] Şəhərin baş poçtu, baş poçtxanası. Bakı poçtamtı

    Tam oxu »
  • POÇTÇU

    is. 1. Poçt işçisi, poçt xidmətçisi. Səhər tezdən Yəhya Kamal məktubu poçtçu Aslana verdi. Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • POÇTXANA

    [ital. poczta və fars. …xanə] Poçt idarəsinin yerləşdiyi bina; poçt

    Tam oxu »
  • PODÁQRA

    [yun. podagra] Orqanizmdə maddələr mübadiləsinin pozulması nəticəsində əmələ gələn və bədənin müxtəlif hissələrində duz yığılmasından ibarət olan oyna

    Tam oxu »
  • PODAQRALI

    sif. Podaqra xəstəliyi olan (adam)

    Tam oxu »
  • PÓDİUM

    is. [lat.] 1. Qədim Romada sirkdə hörmətli tamaşaçıların oturması üçün hündür yerlər. 2. Heykəltəraş və rəssamların işləməsi üçün uca yer

    Tam oxu »
  • PODNOS

    [rus.] İçinə qab-qacaq qoymaq, süfrəyə xörək gətirmək və s. üçün işlədilən metal və sair materialdan düzəldilmiş məcməyi, sini

    Tam oxu »
  • PODPOLKÓVNİK

    [rus.] Mayor rütbəsindən sonra gələn zabit rütbəsi və habelə belə rütbəsi olan şəxs. Mahmud içəri girəndə podpolkovnik bir xəritənin qarşısında durmuş

    Tam oxu »
  • PODPOLKOVNİKLİK

    is. Podpolkovnik rütbəsində olma

    Tam oxu »
  • PODRAT

    [rus. подряд] Müəyyən haqq müqabilində bir işi görməkdən ibarət öhdəlik və bu öhdəlik üzrə görülən iş

    Tam oxu »
  • PODRATÇI

    is. Podrat üzrə işləyən adam və ya təşkilat. Podratçı Şeyda qarovulçunun üstünə bağırıb deyirdi. A.Şaiq

    Tam oxu »
  • PODRATÇILIQ

    is. Podratçının işi, podrat işi. Podratçılıq və mədən işlərinə bələd olmayan Qulu başını itirmişdir. A

    Tam oxu »
  • PODVÁL

    is. [rus.] Qəzet səhifəsinin ayrıca məqalə çap olunmuş aşağı hissəsi; habelə qəzet səhifəsinin aşağı hissəsində dərc olunmuş məqalənin özü

    Tam oxu »
  • POEMA

    [yun.] 1. Mənzum hekayə janrı. Nizaminin poemaları. S.Vurğunun “Bəsti” poeması. – “Qız qalası” poemasını Cəfər Cabbarlı 1923-cü və 1924-cü illərdə çap

    Tam oxu »
  • POETİK

    sif. [yun.] 1. Poeziya ilə bağlı olan, poeziya ilə əlaqədar olan; bədii. Poetik əsər. // Poeziyaya xas olan; şairanə

    Tam oxu »
  • POETİKA

    [yun.] 1. Ədəbiyyat nəzəriyyəsi, poetik yaradıcılıq haqqında elm. 2. Hər hansı bir şair və ya ədəbi məktəbə xas olan xüsusiyyət, tərz, üsul

    Tam oxu »
  • POETİKLİK

    is. Şairanəlik, gözəllik, bədiilik, şeriyyət. Poetik əfsanələr

    Tam oxu »
  • POEZİYA

    [yun.] 1. Şeir. Nəsr, dramaturgiya və publisistikada inqilabi satiranın yaradıcısı Cəlil Məmmədquluzadə olmuşsa, poeziyada Sabir olmuşdur

    Tam oxu »
  • POQON

    [rus.] Hərbi və ya başqa rəsmi paltarda çiyinə tikilən və ya yapışdırılan fərqlənmə nişanı. Zabit poqonu

    Tam oxu »
  • POQONLU

    sif. Poqonu olan. Poqonlu soldat

    Tam oxu »
  • POLAD

    is. [fars.] 1. Dəmir ərintisi ilə karbondan ibarət gümüşü-boz metal. Polad ərintisi. Paslanmayan polad

    Tam oxu »