bax qayda-qanun. Dəyişir sonunu hər şey, diqqət et; Dəyişir adətlər, qanun-qaydalar. B.Vahabzadə
sif. Qanuna müvafiq, qanun ilə düz gələn; təsadüfi deyil, obyektiv qanun üzrə əmələ gələn, qanuna tabe olan
is. Hadisələr arasında mövcud olan zəruri əlaqə, obyektiv qanunlardan asılılıq. Hadisələrin qanunauyğunluğu
is. bax qanunşünas
is. 1.Bax qanunşünaslıq. 2. bax qanuniyyət 2-ci mənada
zərf [ər.] Qanuna uyğun olaraq, qanun üzrə, qanuna görə. Qanunən rəftar etmək. Qanunən düz deyil. – Şərqi öyrətmək qanun mucibincə lazım olduğunu bütü
sif. [ər.] Qanuna müvafiq, qanuna uyğun, qanuna əsaslanan, qanunun yol verdiyi. Qanuni rəftar. Qanuni hərəkət
“Qanuniləşdirilmək” dən f.is
məch. Qanuna uyğunlaşdırılmaq, qanuna müvafiq bir hala salınmaq, qanuni şəklə salınmaq, qanuni qüvvə verilmək
“Qanuniləşdirmək”dən f.is
f. Qanuna uyğun bir hala salmaq, qanuni şəklə salmaq, qanun qüvvəsi vermək
is. Qanuna uyğunluq, qanuna müvafiqlik. Məhkəmə hökmünün qanuniliyi
is. [ər.] 1. Qanunilik, qanuna uyğunluq, qanuni olma. 2. İctimai həyat və fəaliyyətin qanunlarla təmin olunduğu vəziyyət
“Qanunlaşdırılmaq” dan f.is
bax qanuniləşdirilmək
“Qanunlaşdırmaq”dan f.is
bax qanuniləşdirmək
is. [ər. qanun və fars. namə] Qanunlar məcəlləsi (kitabçası), qanunlar toplusu, qanunlar toplanmış kitabça
sif. və is. [ər. qanun və fars. …pərəst] Qanuna ciddi riayət edən, qanundan kənar çıxmayan
is. Qanuna ciddi surətdə riayət etmə, qanundan kənar çıxmama
sif. Qeyri-qanuni, qanuna zidd, qanuna müvafiq olmayan, qanunu pozan. Qanunsuz hərəkət. Qanunsuz (z.) iş görmək
is. 1. Qeyri-qanunilik, qanuna uyğun olmama, qanuna zidd olma; qanunsuz hərəkət. 2. Nizamsızlıq, şuluqluq, başlı-başınalıq, hərc-mərclik
is. [ər. qanun və fars. …şünas] 1. Qanunları yaxşı bilən, qanunlar mütəxəssisi; hüquqşünas. 2. Qanunlara, nizam və qaydalara dəqiq surətdə riayət edən
is. 1. Hökumət qanunlarını yaxşı bilmə; hüquqşünaslıq. 2. Qanunlara, nizam və qaydalara tabe olma, onları lazımınca yerinə yetirmə
sif. Qanun verən, qanun verməyə ixtiyarı olan. Qanunverici orqan
is. Qanun vermə işi. Qanunvericilik hakimiyyəti
“Qapadılmaq”dan f.is
məch. 1. Qapağı örtülmək, ağzı qapaqla qapanmaq. 2. Bağlanmaq, örtülmək, qıfıllanmaq. Qapı qapadıldı
sif. bax qapan2
is. 1. Hər hansı bir şeyin (qabın və s.-nin) üstünü örtən hissəsi. Sandıq qapağı. Qutu qapağı. Çaynikin qapağı
is. Bir-birinin əlindən, hərə bir tərəfdən dartışdırma, bir-birinin əlindən qapma; qapışdırma. [Səfər bəy:] Qapaqap yavıqlaşanda, yaraq-əsbab bilmirsə
is. Kiçik qapaq
“Qapaqlamaq”dan f.is
f. Qapağını örtmək, qapağını bağlamaq, qapağını qoyub bərkitmək, üstünə qapaq qoymaq. Samovarı qapaqlamaq
“Qapaqlanmaq”dan f.is
məch. Qapaqla örtülmək, qapağı bağlanmaq, bərkidilmək
icb. Qapaqla örtdürmək, bağlatmaq, üstünə qapaq qoydurmaq
sif. Qapağı olan, qapaqla örtülü, qapaqla bağlı olan. Qapaqlı qazan. Qapaqlı çaydan. Qapaqlı qənddan
is. Qapağa yararlı, qapaq qayrıla bilən hər şey. // Qapaq vəzifəsini görən şey
sif. Qapağı olmayan, üstü örtülməyən. Qapaqsız qazan. Qapaqsız qəhvədan. Qapaqsız qutu
sif. 1. Qapanmış, bağlı; qapısı və ya qapağı örtülmüş. Qapalı ev. Qapalı qutu. Qapalı qapı. – Küçə dükanlarından başqa hər yer qapalı idi
is. 1. Qapalı şeyin halı. 2. Qapalı (6-cı mənada) adamın xasiyyəti. Təbiətimdəki qapalılığa rəğmən, o gənc qadın haqqında sənə heç nə söyləmədim
“Qapamaq”dan f.is
f. 1. Bağlamaq, örtmək. Sandığı qapamaq. Yeşiyi qapamaq. // Bağlamaq, qıfıl və s. ilə bağlamaq. Qapını qapamaq
f.sif. Dişləyən, tutan, sərt. Qapan at. – Qapan it dişini göstərməz. (Ata. sözü)
is. Ağır şeyləri çəkmək üçün böyük tərəzi. Güləlioğlu böyük kooperativ qapanını arabaya qoyub anbarın çardağına gətirirdi
bax qapan1
is. Qapana baxan, qapanda şey çəkən adam
is. Qapançı vəzifəsi, peşəsi
bax qapançı. Qapandar yığılmış pambığı qapanda çəkdi