bax qapançılıq
“Qapanmaq”dan f.is
f. 1. Bağlanmaq, kilidlənmək. Pəncərələrin hamısı qapanmışdır. – Qapılar örtülüb qapanmışdır. A.Səhhət
“Qapatmaq”dan f.is
icb. Qapamağa, örtməyə, bağlamağa məcbur etmək
1. sif. Qapayan, örtən. İlbizlərin bədəninin qapayıcı əzələləri. 2. is. Dəstədə, sırada ən axırıncı gedən şəxs
is. 1. Əl ayası ilə başa vurma. Amma burada yenə bir az fikirləşirəm, fikirləşirəm ki, Hacı əmi müxbirin başına qapazı nə üçün ilişdirirdi
is. dan. Hər kəs tərəfindən təhqir olunan, incidilən aciz, məzlum, hüquqsuz adam
“Qapazlamaq”dan f.is
f. dan. Qapazla vurmaq, başına vurmaq. [Şahqulu:] Siz öləsiz, özü məni gündə min qapazlayır. N.Vəzirov
“Qapazlanmaq”dan f.is
məch. Qapazla vurulmaq
“Qapazlaşmaq”dan f.is
qarş. dan. Bir-birini qapazla vurmaq
is. 1. Taxtadan qayrılmış su və ya şərab qabı; çəllək. Qapçaq su ilə doludur. 2. Cod həsirdən, kəndirdən toxunmuş, ya tikilmiş böyük kisə
“Qapdırmaq”dan f.is
1. icb. Qapmağa təhrik etmək, qapmağa məcbur etmək. İti qısqırdıb yoldan keçəni qapdırırdı. 2. f. Qapışdırmaq, qapıb almaq, oğurlamaq
is. 1. Girib-çıxmaq üçün evin, yaxud barının və s.-nin divarında açıq yer, deşik, habelə bu deşiyi qapamaq üçün taxtadan, dəmirdən və s
sif. Çox yaxın, lap yaxın, qapıqapıya. Qapıbir qonşu. – Yoxsa həqiqətdə bizim südümüzün bərəkəti həmin qapıbir qonşularımızın pambığının bərəkətinə ba
is. Kiçik qapı
is. 1. Binanın qapısında durub gözətçilik edən xidmətçi. Klub ağzında duran qapıçı qorxub divar dibinə çəkildi
is. Qapıçının işi, vəzifəsi. [Sadıq kişi:] A kişi, Allah sənə qapıçılıqdan artıq qulluq qismət eləməsin, qırarsan xalqı! Mir Cəlal
“Qapılmaq”dan f.is
t-siz. Bir şeyə həddindən artıq aludə olmaq, uymaq, bütün fikrini, özünü tamamilə bir şeyə həsr etmək
“Qapmaq”dan məch. Əlindən qapılmaq. Papağı başından qapıldı
sif. Qapısı olmayan. Qapısız və gecələr işsiz olan hücrələrin döşənəkləri çürük həsir qırıqlarından ibarətdi
is. dan. Hərə bir yandan tez, tələsik götürmə, qapışdırma, bir-birinin əlindən qapıb alma, dartışdırma
məch. Tez-tələsik götürülmək, bir-birinin əlindən qapılıb alınmaq, dartışdırılmaq
“Qapışdırmaq”dan f.is
f. 1. Tez-tez, tələsik götürmək, bir-birinin əlindən qapıb almaq, dartışdırmaq. 2. Çırpışdırmaq, oradan-buradan götürmək
“Qapışmaq”dan f.is
qarş. Bir-birini qapmaq, birbirini dişləmək; boğuşmaq
sif. Tünd qara, zil qara. Qapqara kömür. Qapqara saç. Qapqara rəng. – [Südabənin] qapqara gözləri yenə şam kimi yandı
sif. Tamamilə qaranlıq, zülmət. Qapqaranlıq gecə
1. “Qaplamaq”dan f.is. 2. is. Metal və s. üzərinə çəkilən təbəqə
is. Metal və s. üzərinə qızıldan, gümüşdən və s.-dən təbəqə çəkən usta
f. Hər tərəfini əhatə etmək, bürümək, çulğamaq, örtmək, basmaq, tutmaq. Duman ətrafı qapladı. – Zülmət yenə qaplamış cahanı; Yox nuri-həyatdan əlamət
is. zool. İsti ölkələrdə yaşayan, pişik cinsindən çox yırtıcı və çevik heyvan; benqal pişiyi, bəbir. [Şair:] Qaplan yırtıcıların ən vəhşisidir, fəqət
“Qapmaq”dan f.is
f. 1. Birdən əlini uzadıb cəld götürmək, dartıb almaq, qamarlamaq. Məhərrəm iynəni əlindən buraxıb bucaqdakı ağırbaşlı çəkici qaparaq qapını açıb kəna
f. məh. Zorla almaq, tutmaq, zəbt etmək. Qapsayıblar yetimlərin obasın; Ev sahibin qovar zor olsa qonaq
f. Qapanmaq, tıxanmaq, pərçim olmaq
is. Qışda müxtəlif şəkillərdə, ən çox ulduz şəklində yağan və hər tərəfi örtən donmuş ağappaq su kristalcıqları
təql. Qarğanın çıxardığı səs. Qarğa qar-qar qarıldayır
təql. 1. Anlaşılmaz səs, danışıq. □ Qar-qur etmək (salmaq) – səs-küy etmək (salmaq), hamı birdən bərkdən anlaşılmaz sözlər danışmaq
Bəzi mürəkkəb sözlərin birinci tərkib hissəsi; məs.: qarasaç, qaragöz, qaragün
1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya
is. Plov üzərinə, yanına qoyulan xuruş. Aşın qarası azdır