bax qarğıtmaq. [Zibeydə:] Sənin qərəzin budur ki, gedəsən Əziz bəyə, o əhli-zələmədən törəyənə, tamam ölülərimizin ruhunu özünə qarğadasan
is. bax qamış. [Buğac] yeddisəkkiz yaşlarında ikən özünə qoşa nar çubuğundan bir yay və qarğıdan oxlar qayırmışdı
is. Noxuda oxşar yeməli dənləri olan, uzunsov dənliyi iki-üç qat nazik və uzun yarpaqlarla örtülü bostan bitkisi
is. k.t. Qarğıdalı becərməklə məşğul olan (adam)
is. k.t. Qarğıdalı yetişdirməklə, becərməklə məşğul olma
is. Qarğıdalı əkilmiş tarla, yer; qarğıdalı əkini. Burada yamyaşıl çəltik zəmilərinə, canlı və hündür qarğıdalılığa, iri yarpaqlı tütün kollarına baxd
“Qarğılamaq”dan f.is
f. Bir şeyin üstünü qarğı ilə örtmək
“Qarğılanmaq”dan f.is
məch. Üstü qarğı ilə örtülmək (damın və s.-nin)
“Qarğılatmaq”dan f.is
icb. Üstünü qarğı ilə örtdürmək
is. Çoxlu qarğı bitən yer; qamışlıq
“Qarğımaq”dan f.is
f. Qarğış etmək, nifrin etmək. Züleyxa da hər gün ağlayır. Fərhadı qarğıyırdı, ki, nə üçün onları bu qədər bəlaya saldı
is. Birisinin haqqında pis arzu, nifrin, bəddua. Gər mənə nifrin edər düşmən, mən ondan qəm yeməm; Kim münafiqdən gələn qarğış dua nisbətlidir
“Qarğışlamaq”dan f.is
f. Qarğış etmək, qarğımaq. Kərimin anası oğlunu bu halda görcək, əhvalatdan xəbərdar olardı ki, Kərimi falaqqaya salmışlar və mollanı qarğışlamağa baş
icb. Qarğımağa, qarğış etməyə məcbur etmək; qarğımasına səbəb olmaq
is. 1. Qoca qadın, qoca arvad. Budur! Dünya görmüş o qarıya bax; Mənalı gözləri intizardadır. S.Vurğun
is. zool. köhn. Sərçədən azca böyük boz rəngli tarla quşu; torağay. Xuyu məlaikə, özü pərinaz; Cilvəsi qarıçqay, cıqqası şahbaz
“Qarıxdırılmaq”dan f.is
məch. Çaşdırılmaq, özünü itirəcək bir hala salınmaq
“Qarıxdırmaq”dan f.is
f. Çaşdırmaq, özünü itirəcək bir hala salmaq. Həsən bəy deyir: – Camaat, nə xəbərdir? Xam uşaqdır, teatr görməyib, o yazıq hürkür, siz də onu lap qarı
“Qarıxmaq”dan f.is
f. Çaşmaq, özünü itirmək. [Ağa Mərdan:] Yoxsa, əlbəttə, mürafiə məclisində qarıxarsan, dilin tutular… M
“Qarılaşmaq”dan f.is
f. Qocalmaq, qoca halına düşmək (qadın haqqında)
f.sif. Qocalmış. Onun qarılaşmış bir nənəsi var
“Qarıldamaq”dan f.is
f. Qarğa kimi səs çıxarmaq, qar-qar etmək. Qarğa qarıldayıb başına qar gətirər, çaqqal ulayıb başına qal gətirər
“Qarıldaşmaq”dan f.is
f. Hamısı birdən qarıldamaq, hərə öz yerindən qar-qar etmək, səs salmaq. Qarğalar qarıldaşıb yem axtarırlar
“Qarıldatmaq”dan f.is
icb. Qarıltı səsi çıxartdırmaq
is. 1. Qocalıq (qadın haqqında). 2. Arvadlıq, zövcəlik
is. Qarğanın çıxardığı səs, qarıldaması. [Qarğa] ağacda adam görüb … elə qarıltı saldı ki, bir-iki dəqiqənin ərzində meşənin qarğalarını yuvasının baş
is. məh. 1. Alaçığın içinə su girməmək üçün, ətrafında qazılan çuxur, arx. Qarım olmasaydı, sel alaçığı basardı
“Qarımaq”dan f.is
f. 1. Qocalmaq, qoca yaşlarına çatmaq (bəzən “qocalıb-qarımaq” şəklində işlənir). …Bu qırx ildə də qarıdıqca onun [Ziba xanımın] qısqanclığı artıbdır
f.sif. 1. Qocalmış. Qarımış arvad. 2. məc. Qocalıb təcrübə qazanmış. Saçısaqqalı ağarmış, müharibələrdə qarımış generallar bunu artıq hiss etmişlər
is. 1. İnsan və heyvan bədəninin qara ciyər, mədə, bağırsaqlar, dalaq və s. orqanlar yerləşən hissəsi
zərf Döş-döşə, lap yanaşı
zərf dan. Bir qarın çörəyə, gündəlik yeməyə. Qarınafətir işləmək. – [Sonqulunu] birinci ağası yağlı dillərlə üç il qarınafətir işlədib pul verməmişdi
is. dan. 1. Bəhanə, üzr, yalandan şıltaq, umacaq. Onun qarınağrısı var, qoy sözünü desin. 2. Əziyyət, əzab
is. Yəhəri və ya qaltağı bərkitmək üçün atın (eşşəyin, qatırın) qarnı altından çəkilib bağlanan qayış
sif. zool. Qarınayaqlılar sinfinə mənsub olan. Yerdə sürünməklə əlaqədar olaraq, tənək ilbizinin qarın tərəfi pəncə şəklində genişlənmiş əzələli ayaqd
cəm, zool. Molyuskların (onurğasız yumşaqbədənli heyvanların) bir sinfi. Yumşaqbədənlilərin bəziləri yastı formada olub, arxalarında qabıq əvəzinə qal
is. Paltar altından qarın üzərinə bağlanan bağ